اولین تماس تلفن همراه در 3 آوریل 1973 برقرار شد.
تحسین کردن فناوری‌های جدید سرگرم‌کننده است، اما هر چند وقت یک‌بار، خوب است که یک قدم به عقب برداریم و از نقاط عطفی که تاکنون به دست آورده‌ایم قدردانی کنیم.
50 سال از اولین تماس تلفن همراه بی سیم می گذرد. بیایید داستان پشت آن را به خاطر بیاوریم، ببینیم صنعت تا کجا پیش رفته است و از حدس و گمان های مخترع در مورد آینده فناوری تلفن همراه بیاموزیم.
اولین تماس تلفن همراه بی سیم در جهان
این را تصور کنید: 3 آوریل 1973 است، و شما مهندس موتورولا مارتین کوپر هستید که در خیابان های مرکز شهر منهتن قدم می زنید و می خواهید اولین تماس تلفن همراه جهان را انجام دهید و عصر شبکه های بی سیم را پیشگام کنید. به کی زنگ میزنی؟ خانواده شما؟ دوست؟ همکار؟ جواب منفی.
شما دشمن خود را دکتر جوئل اس. انگل از آزمایشگاه‌های بل در نیوجرسی که با AT&T کار می‌کرده تا همین پیشرفت را دنبال کند، صدا می‌زنید و از اینکه او را شکست داده‌اید خوشحال می‌شوید – همه اینها در حالی است که یک روزنامه‌نگار، عکاس و چندین تماشاگر در خیابان شاهد هستند. تو تاریخ می سازی
جوئل، این مارتی است. من از یک تلفن همراه با شما تماس می گیرم، یک تلفن همراه قابل حمل دستی واقعی.
کوپر در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی در سال 2011، این تماس تاریخی را به یاد می‌آورد: “در انتهای دیگر سکوت بود. من گمان می‌کنم که او دندان‌هایش را به هم می‌ساید.” سخت است که بفهمیم این فراخوان چقدر انقلابی خواهد بود. بسیاری آن را با اولین تماس تلفنی الکساندر گراهام بل در بوستون در 10 مارس 1876 مقایسه می کنند.
دستگاهی که این امکان را فراهم کرد، نمونه اولیه چیزی بود که بعداً به DynaTAC 8000X، اولین تلفن همراه بی‌سیم جهان تبدیل شد. قبل از آن، مردم از “تلفن های ماشینی” سیمی استفاده می کردند که در سال 1946 معرفی شدند که به قول کوپر، شما را در ماشین خود “به دام انداخته بودند”.
کافی است بگوییم، DynaTAC یک شگفتی مهندسی واقعی بود و قیمت آن نیز مشابه بود. در 6 مارس 1983، این تلفن به صورت تجاری در ایالات متحده در شبکه 1G با قیمت 3995 دلار (حدود 12000 دلار در سال 2023) در دسترس قرار گرفت و تنها 30 دقیقه زمان مکالمه را برای 10 ساعت شارژ ارائه کرد. این زمانی بود که پست‌های صوتی رایج شد.
2G برای اولین بار تقریبا یک دهه بعد در سال 1991 راه اندازی شد. اندکی بعد، در سال 1995، شاهد معرفی VoIP (پروتکل صدا از طریق اینترنت) بودیم که به مردم کمک کرد تا در هزینه های خود در تماس های بین المللی و بین المللی با اجازه دادن به تماس از طریق اینترنت به جای استفاده از اینترنت، در هزینه خود صرفه جویی کنند. یک شبکه سلولی در سال 1999، Kyocera VP-210 ژاپنی اولین تلفن دوربین و فیلمبرداری شد.
عصر گوشی های هوشمند و اینترنت
امروزه، 50 سال پس از اولین تماس تلفن همراه، دو برابر تعداد تلفن های همراه وجود دارد. و به لطف قانون مور، تلفن های هوشمند آنقدر قدرتمند شده اند که ما اکنون از آنها نه تنها برای ارتباط، بلکه برای سرگرمی، کار، ناوبری، آموزش، تناسب اندام، ترجمه، ذخیره سازی داده ها و بسیاری موارد دیگر استفاده می کنیم.
این پیشرفت با جریان اصلی اینترنت در دهه 1990 و برنامه های تلفن همراه شخص ثالث در اواخر دهه 2000 زمانی که اپل آیفون و اپ استور را معرفی کرد، کمک کرد.
چشم انداز کوپر برای آینده در فناوری موبایل
بسیاری احساس می‌کنند که رشد فناوری کند شده است و گوشی‌های هوشمند به اوج خود رسیده‌اند، زیرا اکنون همه آنها تقریباً یکسان به نظر می‌رسند. در حالی که این تا حدی درست است، در واقع چیزهای بیشتری از آنچه ممکن است تصور کنید وجود دارد.
کوپر در مصاحبه ای می گوید: «ما هنوز در ابتدای راه چیزی هستیم که آن را تلفن همراه و ارتباطات شخصی می نامیم. “به این فکر کنید که چقدر غیرطبیعی است که بخواهید با کسی صحبت کنید و این قطعه صاف را روی سر خود نگه دارید. اصلاً معنایی ندارد.”
“مفهوم برنامه اشتباه است. اگر واقعاً هوش مصنوعی خوبی داشتید، یک خدمتکار خواهید داشت، امیدواریم فردی باهوش تر از شما باشد، که بفهمد به چه چیزی نیاز دارید و راه حل هایی ارائه دهد. ما آن راه حل ها را “برنامه” می نامیم. اما به جای اینکه ما به دنبال برنامه باشیم، برنامه باید ما را پیدا کند.”
چشم انداز کوپر از آینده این است که “منسوخ کردن برنامه، با داشتن چیزی که برنامه را برای شما ایجاد می کند”، مربوط به دنیایی است که در آن فناوری با پس زمینه زندگی روزمره ترکیب می شود. برای مثال، تماس با کسی باید به اندازه داشتن یک فکر ساده باشد و نیازی به باز کردن یک برنامه، شماره گیری و فشار دادن یک دکمه نداشته باشد.
و با پیشرفت‌های 6G، واقعیت ترکیبی، عینک‌های هوشمند و Web3، این آینده ممکن است دیگر موضوعی علمی تخیلی نباشد، بلکه چیزی است که می‌توانیم در 50 سال آینده به آن دست پیدا کنیم.
انقلاب بعدی موبایل خیلی دور نیست
به راحتی می‌توان به‌عنوان یک جامعه به این نتیجه رسید که چقدر پیشرفت کرده‌ایم. این تلفن هوشمند مدرن در حال حاضر میلیون ها برابر قدرتمندتر از تمام توان محاسباتی ترکیبی ناسا است که برای مأموریت آپولو 11 که انسان را در سال 1969 روی ماه قرار داد، استفاده شد.
برای کسانی که از پیشرفت هایی که در پشت صحنه اتفاق می افتد بی خبرند، می تواند به نظر برسد که نوآوری متوقف شده است. اما کسانی که روی آن کار می کنند می دانند که انقلاب بعدی موبایل ممکن است خیلی دور نباشد.