آخرین روندهای فناوری می تواند به شما در دفاع از آینده سایبری کمک کند. در اینجا فناوری هایی وجود دارد که باید مراقب آنها باشید.
با پیشرفت تکنولوژی، استراتژی ها و تاکتیک های به کار گرفته شده توسط حیله گرترین مجرمان سایبری نیز افزایش می یابد. در این نبرد بی پایان، سازمان ها و افراد به طور یکسان باید برای محافظت از داده ها و حریم خصوصی خود یک قدم جلوتر باشند.
اما همه اینها برای شما چه معنایی دارد؟ نگاه کردن به روندهای فناوری آینده به شما کمک می کند تا اقدامات امنیتی خود را در آینده ثابت کنید. به هر حال، فناوری‌های پرطرفدار به چندین روش شگفت‌انگیز آینده امنیت سایبری را شکل می‌دهند.
چگونه فناوری‌های جدید امنیت سایبری را تغییر می‌دهند (و بالعکس)
تکامل مداوم فناوری مانند یک شمشیر دو لبه عمل می کند. از یک سو، تهدیدات سایبری پیچیده تر می شوند و از فناوری های نوظهور مانند هوش مصنوعی (AI) و اینترنت اشیا (IoT) برای نفوذ به سیستم ها سوء استفاده می کنند. از سوی دیگر، همین پیشرفت‌های فناوری ابزارهای قدرتمندی برای تقویت امنیت سایبری فراهم می‌کنند.
به طور خلاصه، همانطور که چشم انداز تهدید تکامل می یابد، امنیت سایبری نیز باید تکامل یابد. رشد سریع 5G، اتوماسیون فرآیند رباتیک، هوش مصنوعی مولد و موارد دیگر چالش‌ها و فرصت‌ها را به همراه دارد. به عنوان مثال، پذیرش گسترده 5G، سطح حمله را گسترش می دهد و نقاط ورود بیشتری را برای مجرمان سایبری ارائه می دهد.
در عین حال، با به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی افراد به صورت آنلاین، تهدیدات سایبری، از سرقت هویت گرفته تا حملات در مقیاس بزرگ، در حال افزایش است. در دسترس بودن نامعقول داده های شخصی در پلتفرم های رسانه های اجتماعی، افراد را به طور جدی در معرض حملات فیشینگ قرار می دهد. بنابراین، زمان آن فرا رسیده است که درباره بزرگترین تهدیدات امنیتی که امروز می توانید با آنها روبرو شوید، اطلاعات بیشتری کسب کنید.
پس از رخنه های گسترده در شرکت هایی مانند لینکدین و ماریوت اینترنشنال، شرکت ها شروع به اجرای اقدامات امنیتی سایبری قوی کرده اند. برخی از این تلاش ها شامل افزایش تشخیص ویروس، کاهش موارد مثبت کاذب، و تقویت دفاع در برابر تهدیدات در حال تکامل است.
تعامل بین فناوری و امنیت سایبری یک رقص پیچیده است و همگام شدن با این محیط همیشه در حال تغییر، کلید تامین امنیت آینده دیجیتال ما است.
1. اینترنت اشیا (IoT)
اینترنت اشیا (IoT) به عنوان یک نیروی دگرگون کننده ظاهر می شود، دستگاه های بی شماری را به هم متصل می کند و شیوه زندگی و کار ما را متحول می کند. رشد دستگاه‌های مجهز به اینترنت اشیا چیزی جز چشمگیر نبوده است که باعث افزایش اتصال و ساده‌سازی فرآیندهای تجاری پیچیده در مقیاس جهانی شده است.
متأسفانه، این افزایش دستگاه‌های IoT نگرانی‌های امنیتی سایبری را به همراه داشته است. ما در حال حاضر شاهد افزایش حملات سایبری هستیم که دستگاه‌های اینترنت اشیا را هدف قرار می‌دهند، که با گسترش استفاده از دستگاه‌های محاسباتی لبه‌ای و نفوذ فراگیر اکوسیستم‌های ابری تشدید شده است.
ضعیف ترین نقاط در این اکوسیستم گسترده شامل داده های شخصی رمزگذاری نشده، رمزهای عبور سخت، به روز رسانی نرم افزار تایید نشده، آسیب پذیری های ارتباط بی سیم و موارد دیگر است. ادغام شبکه های 5G با اینترنت اشیا، تقویت اتصالات و گسترش سطح حمله، به پیچیدگی اضافه شده است.
در پاسخ، شرکت‌ها فعالانه روی فناوری‌ها و راه‌حل‌های پیشرفته 5G برای تقویت سیستم دفاعی و مبارزه با نقض اطلاعات کار می‌کنند.
2. محاسبات کوانتومی
محاسبات کوانتومی می تواند جهان را تغییر دهد و از قوانین عجیب و غریب مکانیک کوانتومی مانند برهم نهی و درهم تنیدگی برای انجام کارهای محاسباتی که قبلا غیرقابل تصور بود استفاده کند. پتانسیل آن برای حل مشکلات پیچیده و پردازش داده ها از منابع متعدد خیره کننده است.
با این حال، با قدرت زیاد، باید مسئولیت بزرگی نیز وجود داشته باشد. کامپیوترهای کوانتومی این پتانسیل را دارند که روش‌های رمزگذاری فعلی را شکسته و تهدیدی جدی برای امنیت داده‌ها باشد. داده‌های حساس کاربر، مانند اطلاعات بهداشتی و مالی، و حتی رمزنگاری اساسی که از ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کند، همگی می‌توانند در خطر باشند.
از آنجایی که شرکت‌های بیشتری به سرمایه‌گذاری در این روند فناوری هیجان‌انگیز و در عین حال چالش‌برانگیز ادامه می‌دهند، امنیت سایبری باید خود را دوباره بسازد تا با خطرات امنیتی جدید همگام شود.
3. هوش مصنوعی
هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) در خط مقدم تغییر امنیت سایبری برای همیشه هستند. در حالی که یک حس خوش بینی قوی در مورد پتانسیل آنها برای ارتقاء امنیت سایبری وجود دارد، همچنین نگرانی فزاینده ای در مورد خطراتی که آنها ایجاد می کنند وجود دارد.
از طرف دیگر، هوش مصنوعی و ML نوآوری را در چندین بخش از جمله پزشکی، حمل و نقل و البته امنیت سایبری هدایت می کنند. اینها متخصصان امنیت سایبری را توانمند می‌سازد تا با افزایش تشخیص و پاسخ تهدید، جلوتر از منحنی باشند. آنها حجم عظیمی از داده ها را تجزیه و تحلیل می کنند، ناهنجاری ها را شناسایی می کنند، و پیش از وقوع نقض های امنیتی احتمالی را پیش بینی می کنند.
اما همان هوش مصنوعی و ML نیز می تواند توسط مجرمان سایبری برای ایجاد تهدیدات سایبری پیچیده تر مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری‌ها به بدافزارها اجازه می‌دهند تا به سرعت تکامل پیدا کنند و شناسایی و کاهش حملات را دشوارتر می‌کنند.
همانطور که AI و ML به پیشرفت خود ادامه می دهند، دفاع ما نیز باید برای محافظت در برابر دشمنان پیچیده تر باشد.
4. فناوری بلاک چین
در اصل برای تراکنش های امن رمزنگاری طراحی شده است، ماهیت غیرمتمرکز بلاک چین و اصول رمزنگاری آن را به یک متحد شگفت انگیز در امنیت داده ها، تراکنش ها و تأیید هویت تبدیل کرده است.
هسته اصلی سهم بلاک چین در امنیت سایبری تغییر ناپذیری آن است. هنگامی که داده ها در یک بلوک ثبت می شوند و به زنجیره اضافه می شوند، تغییر آن عملا غیرممکن می شود. این تضمین می کند که اطلاعات حساس، مانند سوابق تراکنش ها، ضد دستکاری باقی می مانند. در دنیایی که نقض داده‌ها و دسترسی غیرمجاز گسترده است، این تغییر ناپذیری به یک مکانیسم دفاعی قدرتمند تبدیل می‌شود.
بلاک چین، یک شبکه غیرمتمرکز از رایانه ها، پارادایم های امنیت سایبری را با حذف آسیب پذیری های متمرکز بازتعریف می کند. این ساختار داده ها را در چندین گره پراکنده می کند و به طور قابل توجهی حساسیت به نقض را کاهش می دهد. علاوه بر این، بلاک چین می‌تواند تأیید هویت و حفاظت از حریم خصوصی را با ارائه یک پلت فرم یکپارچه و امن برای تأیید هویت بدون افشای داده‌های حساس افزایش دهد. در اینجا، کاربران کنترل اطلاعات خود را حفظ می کنند و خطر سرقت هویت را کاهش می دهند.
با این حال، چالش‌هایی مانند مقیاس‌پذیری، مصرف انرژی و مسائل نظارتی باید برطرف شوند.
5. مدل امنیتی صفر اعتماد
مدل اعتماد صفر بر اساس این اصل اصلی عمل می کند که اعتماد هرگز نباید فرض شود، چه کاربر یا دستگاه در داخل یا خارج از مرزهای سازمان باشد. برخلاف رویکرد محیطی مرسوم، امنیت صفر اعتماد با تکیه بر عواملی مانند رفتار کاربر، سلامت دستگاه و ارزیابی ریسک بلادرنگ دستور تأیید مداوم اعتماد را می‌دهد.
با کنار گذاشتن اعتماد پیش‌فرض اعطا شده به کاربران و دستگاه‌ها، کسب‌وکارها می‌توانند خطر تهدیدات داخلی و فعالیت‌های مشکوک را کاهش دهند. این رویکرد پیشگیرانه تضمین می کند که امتیازات دسترسی بر اساس تأیید مداوم تنظیم می شوند و تأثیر نقض را کاهش می دهند. اجزای اصلی اصول اعتماد صفر عبارتند از روش های پیشرفته احراز هویت، نظارت شبانه روزی و رمزگذاری قوی.
6. محاسبات ابری و امنیت
با پذیرش محاسبات ابری، پویایی ذخیره سازی داده ها و قابلیت دسترسی تکامل یافته است. بسیاری از ابر به دلیل مقیاس پذیری و مقرون به صرفه بودن آن را پذیرفته اند، اما این امر با ملاحظات امنیتی حیاتی نیز همراه است.
مدیریت هویت و دسترسی (IAM) نقش مهمی در امنیت ابر ایفا می کند. این راه حل ها سازمان ها را قادر می سازد تا هویت کاربران را مدیریت کرده و دسترسی به منابع ابری را کنترل کنند. IAM از طریق مکانیسم های احراز هویت و مجوز قوی تضمین می کند که فقط پرسنل مجاز می توانند به داده های حساس دسترسی داشته باشند.
رمزگذاری سنگ بنای دیگری از امنیت ابر است زیرا تضمین می کند که حتی در صورت دسترسی غیرمجاز، اطلاعات غیرقابل کشف باقی می مانند.
در این دوران کار از راه دور، امنیت ابری بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. از آنجایی که کارمندان به داده‌ها از مکان‌ها و دستگاه‌های مختلف دسترسی دارند، شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) و راه‌حل‌های سرویس دسترسی امن (SASE) وجود دارند تا مطمئن شوند که داده‌ها حتی در خارج از شبکه‌های شرکت نیز محافظت می‌شوند.
7. فناوری 5G
5G، نسل پنجم شبکه‌های بی‌سیم، عصر جدیدی از اتصال را با وعده سرعت اینترنت سریع، تأخیر کمتر و پشتیبانی از تعداد قابل توجهی از دستگاه‌های متصل معرفی می‌کند. با این حال، نگرانی های امنیت سایبری را نیز افزایش می دهد.
اول، حجم زیاد دستگاه های متصل می تواند سطح حمله را به طور تصاعدی افزایش دهد. با نقاط ورود بیشتر به شبکه ها و سیستم ها، مجرمان سایبری زمینه های مناسبی برای سوء استفاده از آسیب پذیری ها پیدا می کنند. دیگر فقط مربوط به لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های هوشمند نیست، بلکه در مورد شهرهای به هم پیوسته، وسایل نقلیه خودران و زیرساخت‌های حیاتی است.
علاوه بر این، سرعت فوق العاده سریع شبکه های 5G به این معنی است که داده ها را می توان در چند میلی ثانیه رهگیری، تغییر داد یا به سرقت برد. علاوه بر این، گسترش دستگاه های اینترنت اشیا، که به شدت به اتصال 5G متکی هستند، مشکلات امنیتی جدیدی را ایجاد می کند.
8. ظهور متاورس
تولد فراجهان شبکه پیچیده ای از چالش ها را ایجاد کرده است. یکی از نگرانی های اصلی حول محور حفاظت از دارایی های مجازی است. در متاورس، کاربران زمان و منابع را برای به دست آوردن ویژگی های دیجیتال، از املاک مجازی تا دارایی های درون بازی، سرمایه گذاری می کنند. از آنجایی که این دارایی ها دارای ارزش واقعی هستند، آنها را به اهداف جذابی برای مجرمان سایبری تبدیل می کند.
از آنجایی که کاربران متاورس درگیر تجربه‌های دیجیتالی فراگیر می‌شوند، پتانسیل تقلب هویت در آن به سقف می‌رسد. مجرمان سایبری می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های نمایه‌های کاربران، دسترسی غیرمجاز به اطلاعات شخصی یا حتی جعل هویت کاربران واقعی استفاده کنند. بنابراین، بدون مکانیسم های قوی تأیید هویت و سایر اقدامات مشابه، متاورس همچنان منبع خطر خواهد بود.
9. بیومتریک رفتاری
این فناوری پیشرفته امنیت سایبری به ظرافت‌های رفتار کاربر برای تقویت احراز هویت و اقدامات امنیتی می‌پردازد.
برخلاف روش‌های احراز هویت سنتی (که معمولاً بر اعتبارنامه‌های ثابت مانند رمز عبور، عبارت عبور یا پین‌ها متکی هستند)، بیومتریک رفتاری ویژگی‌های پویا و مختص کاربر را تجزیه و تحلیل می‌کند. اینها رفتارهای مختلفی را شامل می شوند، از ریتم تایپ و حرکات ماوس گرفته تا حرکات صفحه لمسی و نحوه نگه داشتن گوشی هوشمند توسط شخصی.
در حالی که این سطح از شخصی‌سازی لایه‌ای قوی از امنیت را اضافه می‌کند، اما با معایبی از جمله نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و تمایل به موارد مثبت/منفی کاذب، که چالش‌های فنی با پیامدهای امنیت سایبری هستند، همراه است.
انطباق با تهدیدات سایبری همیشه در حال تحول
از آنجایی که دامنه دیجیتال ما در جریان است، جلوتر بودن از تهدیدات تنها راهی است که می‌توانیم سر خود را بالاتر از آب نگه داریم. پذیرش این روندهای فناوری برای ایمن سازی آینده آنلاین ما در دنیای همیشه در حال تحول امنیت سایبری ضروری است.