خبر و ترفند روز

خبر و ترفند های روز را اینجا بخوانید!

8 بهترین روش امنیتی API برای محافظت از شبکه شما

API ها به شما کمک می کنند شبکه خود را با اقدامات امنیتی مناسب تقویت کنید. در اینجا، راه های متعددی را در مورد آن مورد بحث قرار خواهیم داد.

رابط های برنامه نویسی کاربردی (API) بلوک ساختمانی یک شبکه هستند. آنها از نفوذ خارجی در یک سیستم جلوگیری می کنند.

ساختن اپلیکیشنی که با برنامه های دیگر ادغام می شود به یک یا چند API نیاز دارد. آنها برای توسعه دهندگان وب عالی هستند و به عنوان اخبار هیجان انگیز برای هکرها خدمت می کنند.

با این حال، این اختراع با برخی از اقدامات امنیتی همراه است که به ایمن سازی داده های حساس کمک می کند. در اینجا، ما به برخی از بهترین روش ها برای ایمن سازی API ها نگاه خواهیم کرد.

8 بهترین روش امنیتی API

رمز عبور تلفن همراه

در حالی که API ها مانند قهرمانان دنیای فناوری هستند، اگر به درستی اجرا نشوند، با برخی افت ها مواجه می شوند. بهترین روش‌های امنیتی API به تقویت شبکه شما و خنثی کردن تلاش‌های هکرها برای کاهش سرعت یا ناامید کردن سیستم شما کمک می‌کند.

دریافت بهترین ها از API ها به این معنی است که بدون نیاز به جذب مجرمان سایبری، کسب و کار خود را برای بزرگی تنظیم کنید. اقدامات زیر می توانید انجام دهید تا بیشترین بهره را از API ها ببرید:

1. Authentication را فعال کنید

در حالی که اکثر API ها از احراز هویت برای ارزیابی درخواست استفاده می کنند، برخی دیگر با رمز عبور یا احراز هویت چند عاملی کار می کنند. این به تأیید اعتبار یک توکن کمک می کند، زیرا توکن های غیرقابل قبول ممکن است باعث اختلال بزرگ در سیستم شوند.

APIها یک نشانه را با مقایسه آن با نمونه موجود در پایگاه داده ارزیابی می کنند. امروزه، اکثر شرکت‌های بزرگی که می‌بینید از پروتکل OAuth استفاده می‌کنند که یک تأیید اعتبار استاندارد کاربر API نیز هست. در ابتدا برای محافظت از رمزهای عبور مرتبط با برنامه های شخص ثالث طراحی شده بود. امروزه تاثیر آن مثبت تر از همیشه است.

2. معرفی مجوز

مجوز دوم پس از احراز هویت است. در حالی که برخی از API ها بدون اجازه دادن به کاربران، به یک توکن دسترسی می دهند، برخی دیگر فقط از طریق مجوز قابل دسترسی هستند. یک توکن کاربر مجاز می‌تواند اطلاعات بیشتری را به داده‌های ذخیره‌شده اضافه کند در صورتی که توکن آنها پذیرفته شود. به علاوه، در سناریوهایی که مجوز اعطا نمی شود، فقط دسترسی به یک شبکه امکان پذیر است.

مطلب مرتبط:   کشتی شین از کجا می آید و چگونه ارزان است؟

APIهایی مانند REST برای هر درخواستی نیاز به مجوز دارند، حتی اگر چندین درخواست از یک کاربر باشد. از این رو، REST یک روش ارتباطی دقیق دارد که به موجب آن همه درخواست‌ها درک می‌شوند.

3. درخواست اعتبار

اعتبارسنجی درخواست‌ها نقش حیاتی APIها است. هیچ درخواست ناموفقی فراتر از لایه داده نیست. APIها اطمینان حاصل می کنند که این درخواست ها را تأیید می کنند و تعیین می کنند که آیا دوستانه، مضر یا مخرب هستند.

احتیاط بهتر عمل می کند حتی اگر منابع خوب ناقل درخواست های مضر باشند. این می تواند یک کد خفه کننده یا یک اسکریپت فوق العاده مخرب باشد. با اعتبارسنجی مناسب درخواست‌ها، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که هکرها در هر تلاشی برای نفوذ به شبکه شما شکست می‌خورند.

4. رمزگذاری کل

تلفن قفل شده

حملات Man-in-the-Middle (MITM) در حال حاضر رایج است و توسعه دهندگان به دنبال راه هایی برای دور زدن آنها هستند. رمزگذاری داده ها در حین انتقال بین شبکه و سرور API یک اقدام موثر است. هر گونه داده خارج از این جعبه رمزگذاری برای یک مزاحم بی فایده است.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که REST API داده‌های در حال انتقال را منتقل می‌کند، نه داده‌های ذخیره شده در پشت یک سیستم. در حالی که از HTTP استفاده می کند، رمزگذاری می تواند با پروتکل امنیتی لایه حمل و نقل و پروتکل لایه ایمن سوکت ها انجام شود. هنگام استفاده از این پروتکل ها، همیشه از رمزگذاری داده ها در لایه پایگاه داده اطمینان حاصل کنید، زیرا آنها عمدتاً از داده های منتقل شده حذف می شوند.

5. ارزیابی پاسخ

هنگامی که یک کاربر نهایی درخواست یک توکن می کند، سیستم پاسخی را ایجاد می کند که به کاربر نهایی ارسال می شود. این تعامل به عنوان وسیله ای برای هکرها برای شکار اطلاعات سرقت شده عمل می کند. با این حال، نظارت بر پاسخ های شما باید اولویت شماره یک شما باشد.

مطلب مرتبط:   AES 256 بیتی در مقابل XChaCha20: کدام یک امن تر است؟

یکی از اقدامات ایمنی اجتناب از هرگونه تعامل با این APIها است. اشتراک گذاری بیش از حد داده ها را متوقف کنید. بهتر است فقط با وضعیت درخواست پاسخ دهید. با این کار می توانید از هک شدن جلوگیری کنید.

6. Rate-Limit API Requests and Build Quotas

محدود کردن نرخ درخواست یک اقدام امنیتی با انگیزه ای کاملاً هدفمند است – کاهش سطح درخواست های دریافت شده. هکرها به طور عمدی سیستمی را با درخواست هایی برای کاهش سرعت اتصال و به دست آوردن نفوذ آسان پر می کنند و محدودیت نرخ از این امر جلوگیری می کند.

هنگامی که یک منبع خارجی داده های در حال انتقال را تغییر دهد، یک سیستم آسیب پذیر می شود. محدود کردن نرخ اتصال کاربر را مختل می کند و تعداد درخواست هایی را که می کند کاهش می دهد. از سوی دیگر، سهمیه سازی به طور مستقیم از ارسال درخواست برای مدتی جلوگیری می کند.

7. Log Activity API

ثبت فعالیت API یک راه حل است، با فرض اینکه هکرها با موفقیت به شبکه شما هک کرده باشند. این به نظارت بر همه اتفاقات کمک می کند و امیدواریم منبع مشکل را پیدا کنید.

ثبت فعالیت API به ارزیابی نوع حمله انجام شده و نحوه اجرای آن توسط هکرها کمک می کند. اگر قربانی یک هک موفقیت آمیز هستید، این می تواند شانس شما برای تقویت امنیت شما باشد. تنها چیزی که لازم است سخت کردن API خود برای جلوگیری از تلاش های بعدی است.

8. تست های امنیتی را انجام دهید

چرا منتظر بمانید تا سیستم شما شروع به مبارزه با یک حمله کند؟ شما می توانید آزمایش های خاصی را برای اطمینان از محافظت از شبکه درجه یک انجام دهید. یک تست API به شما امکان می دهد شبکه خود را هک کنید و لیستی از آسیب پذیری ها را در اختیار شما قرار دهد. به عنوان یک توسعه دهنده، طبیعی است که برای چنین کارهایی وقت بگذارید.

پیاده سازی امنیت API: SOAP API در مقابل REST API

داده های شبکه

بکارگیری شیوه های امنیتی موثر API با شناخت هدف و سپس پیاده سازی ابزارهای لازم برای موفقیت شروع می شود. اگر با API ها آشنایی دارید، حتما در مورد SOAP و REST شنیده اید: دو پروتکل اصلی در این زمینه. در حالی که هر دو برای محافظت از یک شبکه در برابر نفوذ خارجی کار می کنند، برخی از ویژگی ها و تفاوت های کلیدی وارد بازی می شوند.

مطلب مرتبط:   چگونه یک ایمیل فیشینگ را شناسایی کنیم

1. پروتکل دسترسی ساده به اشیا (SOAP)

این یک کلید API مبتنی بر وب است که به ثبات و ثبات داده ها کمک می کند. این کمک می کند تا انتقال داده بین دو دستگاه با زبان های برنامه نویسی و ابزارهای مختلف پنهان شود. SOAP پاسخ‌ها را از طریق پاکت‌هایی ارسال می‌کند که شامل هدر و بدنه است. متأسفانه SOAP با REST کار نمی کند. اگر تمرکز شما صرفاً بر روی ایمن سازی داده های وب است، این برای این کار مناسب است.

2. انتقال دولتی نمایندگی (REST)

REST یک رویکرد فنی و الگوهای بصری را معرفی می کند که از وظایف برنامه وب پشتیبانی می کند. این پروتکل الگوهای کلیدی ضروری را ایجاد می کند در حالی که از افعال HTTP نیز پشتیبانی می کند. در حالی که SOAP REST را تایید نمی کند، دومی پیچیده تر است زیرا از همتای API خود پشتیبانی می کند.

امنیت شبکه خود را با API ها افزایش دهید

APIها فناوران اخلاقی و مجرمان سایبری را تحریک می کنند. فیس بوک، گوگل، اینستاگرام و سایرین همگی تحت تاثیر یک درخواست توکن موفق قرار گرفته اند که مطمئنا از نظر مالی ویرانگر است. با این حال، همه اینها بخشی از بازی است.

گرفتن ضربات بزرگ از یک نفوذ موفق فرصتی برای تقویت پایگاه داده شما ایجاد می کند. پیاده‌سازی یک استراتژی API مناسب بسیار دشوار به نظر می‌رسد، اما این فرآیند دقیق‌تر از آن چیزی است که می‌توانید تصور کنید.

توسعه دهندگان با دانش API می دانند که کدام پروتکل را برای یک کار خاص انتخاب کنند. نادیده گرفتن اقدامات امنیتی پیشنهاد شده در این مقاله اشتباه بزرگی است. اکنون می توانید با آسیب پذیری های شبکه و نفوذ سیستم خداحافظی کنید.