اگر فکر می کنید Web3 تمام مشکلات حریم خصوصی شما را حل می کند، ممکن است در اشتباه باشید.
وب 3.0، آینده شبکه جهانی وب، به شما امکان کنترل داده های خود را می دهد. از آنجایی که یک بدنه مدیریت هویت متمرکز در وب وجود نخواهد داشت، شما مستقیماً با افراد دیگر با استفاده از هویت‌های خودمختار تعامل خواهید داشت (راهی برای مدیریت هویت دیجیتالی شما).
با این حال، علیرغم مزایای بالقوه وب 3.0 برای حفظ حریم خصوصی داده ها، تمام مشکلات حریم خصوصی شما را حل نمی کند. در اینجا دلیل آن است:
1. خطاهای احتمالی کاربر
وب 3.0 از فناوری بلاک چین و سایر فناوری های پیشرفته استفاده می کند. در حالی که این سیستم ها شفافیت، تغییر ناپذیری، تمرکززدایی و امنیت را تضمین می کنند، پیچیدگی هایی را نیز به همراه خواهند داشت.
از آنجایی که شما مسئول حفاظت از داده های خود در وب پیچیده تر خواهید بود، ممکن است مرتکب اشتباه شوید و حریم خصوصی خود را به خطر بیندازید. به عنوان مثال، ممکن است به اشتباه کلید خصوصی خود را به یک بلاک چین عمومی ارسال کنید یا یک قرارداد هوشمند را به اشتباه پیکربندی کنید.
خطاهای کاربر می تواند منجر به عواقب شدیدی شود، مانند افشای اطلاعات حساس در معرض عموم یا ارائه ابزارهای مخرب برای هک یا کلاهبرداری از شما.
2. آسیب پذیری های معرفی شده توسط خطاهای کدگذاری
وب 3.0 به کد، نرم افزار و کیت های توسعه نرم افزار (SDK) نیاز دارد که از خطا مصون نیستند. در حالی که برنامه نویسان تلاش می کنند تا کدهای بدون اشکال بنویسند، گاهی اوقات می توانند باگ هایی را معرفی کنند و آسیب پذیری هایی را برای عوامل مخرب ایجاد کنند.
علاوه بر این، برجسته ترین ویژگی وب 3.0 غیرمتمرکز است، به این معنی که نرم افزار منبع باز خواهد بود. افراد در اینترنت می توانند به کد دسترسی داشته باشند و در آن مشارکت داشته باشند. این بدان معنی است که کاربران می توانند آگاهانه کدهای مخرب را وارد کنند و آسیب پذیری هایی را برای کل سیستم ایجاد کنند.
به عنوان مثال، کلاهبرداران می توانند کدهای مخرب را در کد منبع قرارداد هوشمند قرار دهند. سپس، آنها می توانند از آسیب پذیری ایجاد شده برای دسترسی غیرقانونی به داده ها یا دارایی های شما سوء استفاده کنند.
اگر خطاهای کدگذاری شناسایی نشود، می تواند منجر به از دست دادن دارایی های دیجیتال یا اطلاعات حساس شما شود. علاوه بر این، رفع خطاهای کدگذاری در سیستم‌های غیرمتمرکز معمولاً سخت‌تر است، زیرا نیاز به اجماع بین شرکت‌کنندگان در شبکه دارد.
3. عدم نظارت نظارتی
وب 3.0 از تمرکز در وب 2.0 دور می شود. صاحبان سایت، ادمین های وب، سایت های میکروبلاگینگ و پلتفرم های آنلاین دیگر مسئول نخواهند بود. در عوض، کاربران وب غیرمتمرکز مسئول داده ها و حریم خصوصی خود خواهند بود. هر کسی می‌تواند هر چیزی را که می‌خواهد پست یا منتشر کند و هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را مسدود یا داده‌هایش را حذف کند.
با این حال، بازیگران بدخواه همچنان وجود خواهند داشت. بنابراین افراد می توانند محتوای مضر، کلاهبرداری، توهین آمیز و هرزنامه را بدون بررسی ارسال کنند، به خصوص که شناسایی کاربران از طریق اطلاعات شناسایی شخصی (PII) آنها دشوار خواهد بود.
علاوه بر این، اطلاعات نادرست می تواند بدون کنترل منتشر شود و دری را برای مجرمان برای فریب کاربران بی خبر باز کند. به عنوان مثال، ممکن است برای به اشتراک گذاشتن داده های حساسی که می تواند برای سرقت هویت یا دارایی های شما استفاده شود، گمراه شوید.
اگرچه صحبت هایی در مورد فناوری های نظارتی وجود دارد، اما هنوز تعریف نشده است. اینها برخی از مسائلی است که باید حل شود:
- چه کسی کنترل کننده یا پردازشگر داده های شخصی خواهد بود؟
- در هر مکان و حوزه قضایی، داده ها در کجا ذخیره می شوند؟
- چه کسی به درخواست های دسترسی پاسخ خواهد داد و چگونه این کار را انجام خواهد داد؟
- چگونه کاربران می توانند داده های خود را در زنجیره و خارج از زنجیره حذف یا تغییر دهند؟
4. بلاک چین با حریم خصوصی یا ناشناس بودن برابری نمی کند
مردم معمولا فناوری بلاک چین را با حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن یکی می دانند. اما این همیشه صدق نمیکند.
اگرچه می‌توانید سیستم‌های امن، تغییرناپذیر و شفاف را با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد کنید، اما به این معنی نیست که آنها خصوصی خواهند بود. به همین ترتیب، در حالی که می توانید به جای نام قانونی خود از یک آدرس منحصر به فرد استفاده کنید، لزوماً به این معنی نیست که ناشناس خواهید بود.
داده ها در وب 3.0 روی بلاک چین ثبت می شوند و برای همه شرکت کنندگان شبکه قابل مشاهده است. بنابراین اگر زمانی هویت واقعی خود را به آدرس منحصر به فرد خود پیوند دهید، داده های شما به راحتی قابل ردیابی و تجزیه و تحلیل هستند. علاوه بر این، اگر کلید خصوصی خود را گم کنید یا به دست افراد اشتباهی بیفتد، شخص دیگری می تواند از آدرس یا هویت شما استفاده کند.
همچنین این احتمال وجود دارد که شخصی هویت واقعی شما را بدون رضایت شما در وب منتشر کند. با این حال، هنگامی که داده های شما در یک بلاک چین عمومی شد، قابل دسترسی می شود.
علاوه بر این، برای اینکه وب 3.0 کار کند، ماشین ها به داده هایی نیاز دارند که شما و سایر کاربران وب 3.0 باید آنها را ارائه دهید. اما هنوز مشخص نیست که چگونه از این اطلاعات استفاده خواهد شد و آیا ایمن، خصوصی و ناشناس خواهد بود یا خیر.
5. بازیگران بد بیشتر به دلیل سیستم بی اعتماد
اساس اولیه وب 3.0 ایجاد یک وب جهانی است که در آن کاربران داده های خود را کنترل می کنند. بنابراین وب 3.0 از سیستم های بدون اعتماد استفاده خواهد کرد. شرکت کنندگان در شبکه نیازی به تایید هیچ مقام مرکزی ندارند.
به جای اعتماد، بر اساس قراردادهای هوشمند یا سایر روش‌های رمزنگاری که برای تسهیل تعاملات طراحی شده‌اند، با طرف‌های دیگر تعامل خواهید داشت.
با این حال، عوامل مخرب می‌توانند قراردادهای هوشمند، برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps)، حساب‌های جعلی و سایر سیستم‌ها را برای فریب کاربران ناآگاه ایجاد کنند. از آنجایی که لازم نیست آنها را معتبر تلقی کنند، این مجرمان فرصت های بیشتری برای سوء استفاده از آسیب پذیری ها دارند.
به یاد داشته باشید که شبکه‌های آنلاین دارای کد منبع باز خواهند بود و هر کسی می‌تواند بدون اینکه توسط یک مقام مرکزی بررسی شود، مشارکت کند. همچنین، در حالی که شرکت‌کنندگان ممکن است به توافق شبکه نیاز داشته باشند، می‌توانند با استفاده از یک حمله 51 درصدی از این امر عبور کنند.
6. ظهور حملات جدید و پیشرفته
به طور کلی، فناوری های جدید حملات جدید را جذب می کنند. از آنجایی که وب 3.0 ایده ها و فناوری های جدیدی را معرفی می کند که هنوز به طور گسترده قابل درک یا پیاده سازی نیستند، پتانسیل بالایی برای حملات منحصر به فرد و پیشرفته وجود دارد.
شناسایی و پیشگیری از این حملات جدید ممکن است دشوار باشد زیرا وب غیرمتمرکز ممکن است شناسایی عوامل مخرب را دشوار کند.
علاوه بر این، حملات موجود که به طور گسترده اجرا نشده اند ممکن است به دلیل وب 3.0 مرتبط تر شوند. به عنوان مثال، حملات مهندسی اجتماعی ممکن است برجسته تر شوند. پس از جمع آوری اطلاعات شخصی، کلاهبرداران ممکن است هویت کاربران معتبر را جعل کنند و از شما بخواهند که در پروژه های کلاهبرداری سرمایه گذاری کنید.
در حالی که وب 3.0 به دنبال به کارگیری فناوری های جدید و پیشرفته برای مهار سرقت داده ها و سایر خطرات است، عوامل مخرب احتمالاً از فناوری های پیشرفته برای حمله به کاربران نیز استفاده خواهند کرد.
وب 3.0 امیدوارکننده است اما کامل نیست
در حالی که وب 3.0 می تواند اینترنت را متحول کند، همه مشکلات حریم خصوصی ما را حل نخواهد کرد. فقدان نظارت نظارتی، افزایش تمرکززدایی و پیچیدگی احتمالاً خطرات جدیدی را ایجاد می کند که می تواند حریم خصوصی ما را به خطر بیندازد.
در نتیجه، شما باید مسئولیت حفاظت از داده ها و حریم خصوصی خود را بپذیرید. این به معنای هوشیار ماندن در برابر آسیب پذیری ها و حملات، درک خطرات مرتبط با وب 3.0 و یادگیری اقدامات لازم برای تضمین سطح بالایی از حریم خصوصی است.