شما نمی خواهید نرم افزار شما دقیقاً به مهاجمان بگوید نقاط ضعف شما کجاست.
امنیت سازمان شما بخش مهمی از کسب و کار شما است. به داده هایی که در سرورهای خود ذخیره می کنید فکر کنید. آیا از دست کاربران غیرمجاز در امان است؟ آیا بیت‌هایی از اطلاعات خصوصی مانند کدهای منبع و کلیدهای API به طور سهوی در برنامه‌های شما فاش می‌شوند؟
آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات به اشکال مختلف، از نقض بزرگ داده‌ها تا نشت‌های به ظاهر ناچیز، وجود دارند. حتی این آسیب پذیری های جزئی به طور بالقوه می تواند راه را برای مسائل امنیتی شدیدتر هموار کند.
آسیب پذیری های افشای اطلاعات دقیقاً چیست و چگونه بر امنیت کسب و کار شما تأثیر می گذارد؟
آسیب پذیری های افشای اطلاعات چیست؟
آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات به عنوان آسیب‌پذیری در معرض اطلاعات حساس یا آسیب‌پذیری افشای اطلاعات نیز شناخته می‌شوند. این آسیب‌پذیری‌ها زمانی رخ می‌دهند که اطلاعات خصوصی در مورد دارایی‌ها، برنامه‌ها یا کاربران شما فاش شود یا برای نهادهای غیرمجاز قابل دسترسی باشد. آنها می توانند از نشت داده های اطلاعات شناسایی شخصی کاربران (PII) در معرض نام دایرکتوری یا کد منبع برنامه شما باشد.
آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات معمولاً از کنترل‌ها و فرآیندهای امنیتی ضعیف ناشی می‌شوند. آنها زمانی رخ می دهند که شما نتوانید به درستی از داده های حساس خود در برابر تهدیدات سایبری و عموم مردم محافظت کنید. این آسیب‌پذیری‌ها می‌توانند در انواع مختلف برنامه‌ها مانند API، کوکی‌ها، وب‌سایت‌ها، پایگاه‌های داده، گزارش‌های سیستم و برنامه‌های تلفن همراه وجود داشته باشند.
نمونه هایی از اطلاعات حساسی که می توانند درز کنند عبارتند از:
- اطلاعات شناسایی شخصی (PII): این اطلاعات شامل جزئیاتی مانند نام، آدرس، شماره تامین اجتماعی، شماره تلفن، آدرس ایمیل و سایر اطلاعات قابل شناسایی شخصی است.
- اعتبار ورود: اطلاعاتی مانند نام کاربری، رمز عبور و نشانه های احراز هویت می توانند در معرض دید قرار گیرند.
- اطلاعات مالی: شماره کارت اعتباری، جزئیات حساب بانکی، سابقه تراکنش،
- اطلاعات بهداشتی محافظت شده (PHI): سوابق پزشکی، شرایط سلامت، نسخه ها و سایر داده های حساس مرتبط با سلامتی.
- مالکیت معنوی: اطلاعات تجاری محرمانه، اسرار تجاری، الگوریتم های اختصاصی و کد منبع.
- جزئیات پیکربندی سیستم: افشای تنظیمات سرور، جزئیات زیرساخت شبکه یا آسیب پذیری های سیستم
- اطلاعات سیستم Backend: افشای جزئیات سرور باطن، آدرس های شبکه داخلی یا سایر اطلاعات زیرساخت
تأثیر آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات بر امنیت سازمان شما
آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های حیاتی تا آسیب‌پذیری‌های با شدت پایین رتبه‌بندی شوند. درک این نکته مهم است که تأثیر و شدت آسیب‌پذیری افشای اطلاعات به زمینه و حساسیت اطلاعات افشا شده بستگی دارد.
بیایید چند نمونه از آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات را بررسی کنیم تا تأثیر و شدت متفاوت آنها را نشان دهیم.
1. نقض داده از پایگاه داده یک سازمان
نقض داده ها یک حادثه امنیتی است که در آن هکرها به طور غیرمجاز به داده های حساس و محرمانه یک سازمان دسترسی پیدا می کنند. این نوع آسیب‌پذیری افشای اطلاعات حیاتی در نظر گرفته می‌شود. اگر این اتفاق بیفتد و داده‌هایی مانند سوابق و داده‌های مشتری در دسترس طرف‌های غیرمجاز قرار گیرد، تأثیر آن می‌تواند بسیار شدید باشد. شما ممکن است متحمل عواقب قانونی، آسیب مالی و اعتبار شوید و همچنین مشتریان خود را در معرض خطر قرار دهید.
2. کلیدهای API در معرض
کلیدهای API برای احراز هویت و مجوز استفاده می شوند. متأسفانه، دیدن کلیدهای API به صورت کدگذاری شده در کدهای منبع وب سایت ها یا برنامه ها غیر معمول نیست. بسته به نحوه پیکربندی این کلیدها، آنها می توانند به هکرها اجازه دسترسی به خدمات شما را بدهند، جایی که آنها می توانند هویت کاربران را جعل کنند، به منابع دسترسی پیدا کنند، امتیازات را در سیستم شما افزایش دهند، اقدامات غیرمجاز و موارد دیگر را انجام دهند. این همچنین می تواند منجر به نقض داده ها و در نتیجه از دست دادن اعتماد مشتریان شما شود.
3. کلیدهای جلسه در معرض دید
نشانه‌های جلسه که کوکی‌ها نیز نامیده می‌شوند، به عنوان شناسه‌های منحصربه‌فرد اختصاص داده شده به کاربران وب‌سایت عمل می‌کنند. در صورت نشت توکن جلسه، هکرها می توانند از این آسیب پذیری برای ربودن جلسات کاربر فعال استفاده کنند و از این طریق دسترسی غیرمجاز به حساب هدف به دست آورند. متعاقباً، هکر می تواند داده های کاربر را دستکاری کند و به طور بالقوه اطلاعات حساس بیشتری را در معرض دید قرار دهد. در مورد برنامه های مالی، این می تواند به جرایم مالی با عواقب جدی تبدیل شود.
4. فهرست دایرکتوری
فهرست دایرکتوری زمانی اتفاق می افتد که فایل ها و دایرکتوری های یک وب سرور در صفحه وب نمایش داده می شوند. البته، این به طور مستقیم داده های حیاتی را فاش نمی کند، اما ساختار و محتوای سرور را آشکار می کند و بینش هایی را در اختیار هکرها برای انجام حملات خاص تر قرار می دهد.
5. مدیریت نادرست خطا
این یک آسیب پذیری سطح پایین است که در آن پیام های خطا اطلاعات زیرساخت داخلی برنامه را به مهاجم می دهد. به عنوان مثال، یک برنامه تلفن همراه یک بانک یک خطای تراکنش می دهد: “بازیابی جزئیات حساب امکان پذیر نیست. امکان اتصال به سرورهای REDIS وجود نداشت”. این به هکر می گوید که برنامه روی سرور Redis اجرا می شود و این سرنخی است که می تواند در حملات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.
6. اطلاعات نسخه سیستم به بیرون درز کرده است
گاهی اوقات، نسخه های نرم افزار یا سطوح وصله به طور ناخواسته فاش می شوند. اگرچه این اطلاعات به تنهایی ممکن است یک تهدید فوری ایجاد نکند، می تواند به مهاجمان در شناسایی سیستم های قدیمی یا آسیب پذیری های شناخته شده ای که می تواند هدف قرار گیرند کمک کند.
اینها تنها چند سناریو هستند که تأثیر بالقوه و شدت آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات را برجسته می‌کنند. عواقب آن می تواند از به خطر افتادن حریم خصوصی کاربران و ضررهای مالی گرفته تا آسیب به شهرت، عواقب قانونی و حتی سرقت هویت باشد.
چگونه می توانید از آسیب پذیری های افشای اطلاعات جلوگیری کنید؟
اکنون که تأثیرات مختلف آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات و پتانسیل آنها برای کمک به حملات سایبری را مشخص کرده‌ایم، بحث درباره اقدامات پیشگیرانه برای این آسیب‌پذیری نیز حیاتی است. در اینجا چند راه برای جلوگیری از آسیب پذیری های افشای اطلاعات وجود دارد
- اطلاعات حساس به کد سخت مانند کلیدهای API را در کد منبع خود قرار ندهید.
- اطمینان حاصل کنید که وب سرور شما دایرکتوری ها و فایل هایی را که در اختیار دارد نشان نمی دهد.
- اطمینان از کنترل دسترسی دقیق و ارائه کمترین اطلاعات مورد نیاز برای کاربران.
- بررسی کنید که همه استثناها و خطاها اطلاعات فنی را فاش نکنند. به جای آن از پیام های خطای عمومی استفاده کنید.
- اطمینان حاصل کنید که برنامه‌های کاربردی شما سرویس‌ها و نسخه‌هایی را که روی آنها کار می‌کنند فاش نمی‌کنند.
- اطمینان حاصل کنید که داده های حساس را رمزگذاری می کنید.
- به طور منظم تست های ارزیابی نفوذ و آسیب پذیری را در برنامه ها و سازمان خود انجام دهید.
با تست نفوذ منظم از آسیب پذیری ها جلوتر باشید
برای افزایش امنیت سازمان و جلوتر از آسیب‌پذیری‌ها، توصیه می‌شود ارزیابی‌های آسیب‌پذیری و تست‌های نفوذ (VAPT) را به طور منظم روی دارایی‌های خود انجام دهید. این رویکرد فعال به شناسایی نقاط ضعف بالقوه، از جمله آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات، از طریق آزمایش و تجزیه و تحلیل کامل از دیدگاه هکر کمک می‌کند. به این ترتیب، آسیب‌پذیری‌های افشای اطلاعات قبل از اینکه هکر به آنها برسد، پیدا و اصلاح می‌شود