در الفبای انگلیسی 26 حرف وجود دارد، اما اولین درایو محلی در ویندوز همیشه حرف C را می گیرد و نه A. چرا اینطور است؟
ویندوز به کاربران خود اجازه می دهد تا هارد دیسک های خود را برای ایجاد درایوهای محلی منطقی پارتیشن بندی کنند. این درایوهای محلی برای ذخیره دادههای کاربر استفاده میشوند، اما یکی از این درایوها به طور معمول برای سیستم عامل محفوظ است – درایو “C” یا پارتیشن ویندوز.
تقریباً همه ما اکنون درایو “C” را به عنوان محل نصب پیش فرض ویندوز پذیرفته ایم. در واقع تمامی برنامه های جدید به صورت پیش فرض روی این درایو نصب می شوند. اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا نام درایوهای محلی از C شروع می شود و نه از حرف A؟ همچنین آیا ویندوز به شما اجازه می دهد نام این درایوها را تغییر دهید؟ بیایید دریابیم.
درایوهای A و B چطور؟
در زمانی که فلاپی ها منبع اصلی ذخیره سازی رایانه ها به جای هارد دیسک بودند، حروف A و B به ترتیب به فلاپی دیسک اول و فلاپی دیسک دوم اختصاص یافتند.
مشابه نحوه برچسب گذاری درایوهای محلی امروزی: C برای درایو حاوی سیستم عامل و حروف متوالی که به درایوهایی که حاوی اطلاعات کاربر هستند ارجاع می دهند، از درایو A (فلاپی اول) برای بوت کردن رایانه شخصی و درایو B (فلاپی دوم) استفاده شد. برای ذخیره اطلاعات کاربر بود.
هارد دیسک بعداً برای اولین بار عرضه شد، اما بلافاصله فلاپی دیسک را منسوخ نکرد. به جای جایگزینی فلاپی ها با هارد دیسک در رایانه های خود، کاربران شروع به استفاده از هر دو به همراه یکدیگر کردند. و همانطور که واضح است، حرف درایو بعدی “C” به دیسک ذخیره سازی اضافی، یعنی هارد دیسک اختصاص داده شد.
سالها بعد، زمانی که دیسکهای سخت به دلیل قابلیت حمل، سرعت و ظرفیتهای ذخیرهسازی به طور کامل جایگزین فلاپی دیسکها شدند، سازندگان از درایوهای فلاپی در رایانهها استفاده نکردند. اما همچنان، نام درایوهای A و B برای فلاپی ها محفوظ می ماند تا از سازگاری با عقب اطمینان حاصل شود.
پیش از این، ویندوز مانند الان یک سیستم عامل مستقل نبود و در عوض برنامه ای بود که روی DOS اجرا می شد. زمانی که هارد دیسکها عادی شد، ویندوز از برچسب C برای درایو نصب خود استفاده کرد.
کامپیوترهای مدرن از فلاپی دیسک استفاده نمی کنند، اما حتی در حال حاضر، این قرارداد با اختصاص خودکار برچسب هارد دیسک C به درایو اصلی نصب دنبال می شود. دلیل این امر این است که اکثر نرم افزارها با درایو C نوشته شده اند که به عنوان درایو سیستم عامل اصلی کدگذاری شده است و تغییر برچسب درایو ویندوز ممکن است بر نحوه اجرای برنامه ها در رایانه شما تأثیر بگذارد.
آیا می توانید از درایوهای A و B برای هارد دیسک استفاده کنید؟
اگر هنوز از فلاپی دیسک در رایانه شخصی خود استفاده می کنید، نمی توانید از آن برچسب ها برای پارتیشن های هارد دیسک منطقی استفاده کنید. اما بسیار بعید است که رایانه شما دارای درایو فلاپی دیسک باشد.
در رایانه های مدرن، پارتیشن های دیسک سخت منطقی به طور پیش فرض برچسب A و B را دریافت نمی کنند، حتی اگر از تمام برچسب های موجود (تا Z) استفاده کنید. کاربران ویندوز می توانند به صورت دستی برچسب درایو محلی خود را به A و B تغییر دهند، با این حال، به خاطر داشته باشید که ویندوز آن درایوها را ایندکس نمی کند، زیرا در ابتدا برای دیسک های قابل جابجایی مانند فلاپی در نظر گرفته شده بودند.
برگه تقلب رایگان: برگه تقلب رایگان دستورات CMD ویندوز ما را دانلود کنید
ویندوز راه طولانی را طی کرده است!
مدتها قبل از اینکه ویندوز وجود داشته باشد، DOS برای تغذیه رایانهها استفاده میکرد و به کاربران رابطی میداد که میتوانستند برای تعامل با رایانهها از آن استفاده کنند. در ابتدا، ویندوز یک مدیر رابط بود که برای اجرا به MS-DOS نیاز داشت، اما بعداً به یک سیستم عامل مستقل و مستقل از MS-DOS تبدیل شد.
بیشتر توسعه در آن زمان برای رقابت با شرکت های رقیب بود. به سرعت تا به امروز، سیستم عامل های خود مایکروسافت در نبرد برای تبدیل شدن به بهترین سیستم عامل برای کاربران با آن مبارزه می کنند.
به عنوان مثال ویندوز 10 و 11 را در نظر بگیرید. در حالی که دلایل زیادی برای انتخاب ویندوز 10 به جای 11 وجود دارد، دومی از جدیدترین ویژگی ها تشکیل شده است و سبک کاملاً جدیدی از محاسبات دسکتاپ را به میز ارائه می دهد.