فقط منتظر وقوع حملات سایبری نباشید. برنامه عمل داشته باشید!
در امنیت سایبری جایی برای حدس و گمان وجود ندارد. اما این چیزی است که زمانی اتفاق میافتد که نمیتوانید یک استراتژی مؤثر مفروض را تکرار کنید، زیرا چارچوب استانداردی ندارید.
هکرها زمانی که به سیستم شما حمله می کنند حدس نمی زنند. هر حرکتی که انجام می دهند حساب شده است و در صورت نیاز می توانند آن را تکرار کنند. مدلسازی تهدید به شما کمک میکند از رویکرد آزمون و خطا دست بردارید و سیستم خود را برای مدت طولانی ایمن کنید. در اینجا نحوه انجام آن آمده است.
مدل سازی تهدید چیست؟
مدلسازی تهدید یک فرآیند استاندارد برای ارزیابی تهدیدها و اقدامات امنیتی لازم برای مقابله با آنها است. این به شما کمک می کند تا امنیت سایبری خود را مطابق با تهدید فعلی خود برنامه ریزی و اولویت بندی کنید.
امنیت مؤثر مستمر و تکراری است. اگر امنیت سایبری قوی ایجاد کنید که پایدار نباشد، مشکل را حل نکردهاید زیرا مشکلات همیشه پیش میآیند. مدلسازی تهدید شما را قادر میسازد تا رویههای امنیتی خود را برای مقابله با تهدیدات سادهسازی کنید، به طوری که شما یا هر شخص دیگری میتوانید با پیروی از مدل، آنها را تکرار کنید.
مدل سازی تهدید چگونه کار می کند؟
مدلسازی تهدید سیستمهای مختلف فناوری اطلاعات از جمله شبکهها، برنامههای کاربردی وب، برنامههای کاربردی تلفن همراه، نرمافزار و ابزارهای سختافزاری را ایمن میکند. صرف نظر از رسانه مورد نظر، مراحل زیر را دنبال می کند.
یک نمودار ایجاد کنید
اولین قدم در مدلسازی تهدید، بیان برنامه یا اقدام خود است. توصیف آن با کلمات اشکالی ندارد، اما این کافی نیست. شما باید با ثبت آن در یک نمودار آن را بصری تر کنید. هدف عمل محور بودن است. فقط نگویید چه کاری باید انجام دهید، بلکه نشان دهید که چگونه آن را انجام دهید.
شبکه شما دارای برنامه های کاربردی، مناطق و داده های مختلفی است که باید آنها را تجزیه و تحلیل کنید. تمام این اجزا را در یک نمودار به تصویر بکشید. نزدیکی و روابط بین موارد مختلف را برجسته کنید. از مسیرهای ناوبری عکس بگیرید. اگر یک مهاجم وارد سیستم شما شود، ابتدا با چه عناصری در تماس است و به احتمال زیاد چگونه از آن نقطه حرکت می کند؟
شناسایی تهدیدها
اگر با نمودار کار خوبی انجام دادید، می توانید تمام جنبه های شبکه خود را در یک نگاه ببینید. وقت آن است که هر جزء و تهدیدات یا آسیب پذیری های احتمالی آن را بررسی کنیم. از آنجایی که ابزارهای مختلف نقش های متفاوتی ایفا می کنند، موقعیت های تهدید آنها نیز متفاوت است. این مسئولیت شماست که تعیین کنید آنها کجا هستند.
مجرمان ضعیف ترین حلقه را در یک گروه هدف قرار می دهند زیرا شکستن آن ساده ترین است. شما باید کلاه هک خود را بپوشید و در این شرایط مانند آنها فکر کنید. اگر بخواهید سیستم خود را هک کنید، چه مناطقی را هدف قرار می دهید و چرا؟ اتخاذ یک رویکرد عملی برای این امر شما را قادر می سازد تا تهدیدات واقعی را که ممکن است به طور معمول از دست داده باشید، شناسایی کنید.
کاهش تهدیدات
شناسایی تهدیدات تنها نیمی از کار است، شما باید با حذف آنها از سیستم خود کار را کامل کنید. کاهش موثر تهدید به ترکیبی از استراتژی ها، فرآیندها و ابزارهای مناسب نیاز دارد.
چگونه کاهش را اجرا خواهید کرد؟ شما باید استراتژی ها و رویه های اتخاذ شده را شناسایی کنید. از آنجایی که مدلسازی تهدید مربوط به استانداردسازی است، بهتر است از چارچوبهای امنیت سایبری موجود برای این منظور استفاده کنید. برخی از نمونه های خوب چارچوب امنیت سایبری NIST و چارچوب MITER ATT&CK هستند.
وقتی از ابزارهای خودکار استفاده می کنید، مدیریت تهدیدها آسان تر است. چارچوبهای استاندارد امنیت سایبری مانند موارد بالا ابزارهایی را توصیه میکنند که میتوانید استفاده کنید. این کار باعث افزایش عملکرد کاهش و کاهش خطاهای انسانی می شود.
اعتبار سنجی ریشه کن کردن تهدیدها
مهم است که تأیید کنید که تلاشهای ریشهکنی شما مؤثر هستند، زیرا ممکن است مشکلاتی در پیکربندی و کاربرد نادرست وجود داشته باشد. داشتن یک باور نادرست مبنی بر اینکه سیستم شما بدون تهدید است فقط وضعیت را بدتر می کند.
یک راه خوب برای اندازه گیری استراتژی های کاهش، جمع آوری داده های عملکرد با سیستم های اطلاعاتی تهدید است. آنها تاکتیکها، تکنیکها و رویههای مهاجمان (TTP) را ارزیابی میکنند و دادههایی را درباره نحوه تأثیر این عناصر بر سیستم شما تولید میکنند.
چرا مدل سازی تهدید مهم است؟
مدلسازی تهدید، محیط دیجیتال امنتری را به روشهای زیر ایجاد میکند.
شناسایی آسیبپذیریها در طراحی اپلیکیشن
مدلسازی تهدید یک اقدام امنیتی ریشهدار است که آسیبپذیریهای فراتر از سطح را برطرف میکند. این فرصتی را برای اتخاذ یک رویکرد امنیتی بر اساس طراحی ارائه می دهد و به نقاط ضعف برنامه از مراحل توسعه رسیدگی می کند.
شناسایی بردارهای تهدید احتمالی در مراحل اولیه طراحی، شما را قادر می سازد تا تهدیدات ذاتی را شناسایی کرده و قبل از اینکه سیستمتان فعال شود، آنها را حل کنید. از آنجایی که هنوز برنامه خود را راه اندازی نکرده اید، زمان کافی برای بررسی انتخاب های امنیتی خود برای بهترین نتایج دارید.
پیشبینی حملات از روی الزامات امنیتی
رفع تهدیدهای ذاتی در مرحله توسعه تضمین نمی کند که برنامه شما پس از راه اندازی ایمن باشد. یک سیستم فعال در طول زمان آسیب پذیری هایی را ایجاد می کند. اینها به عنوان تهدیدات باقیمانده شناخته می شوند و از منابع داخلی و خارجی ناشی می شوند.
مدلسازی تهدید، بینشهایی درباره آسیبپذیریهایی ارائه میدهد که با استفاده از دستگاه خود ایجاد میشوند. این اطلاعات به شما اهرمی میدهد تا حملات خاصی را پیشبینی کنید و از قبل در پیشگیری از آنها فعال باشید. هیچ عنصر غافلگیر کننده ای وجود ندارد که شما را از تعادل خارج کند، زیرا شما از قبل حمله و دفاع خود را تجسم کرده اید.
سطح حمله را به حداقل برسانید
سطوح حمله مناطقی هستند که عوامل تهدید می توانند از طریق سیستم شما نفوذ کنند. اگر در مرحله طراحی اپلیکیشن امنیت را در نظر نگیرید، ممکن است با اضافه کردن چندین سطح حمله برای خود مشکلاتی ایجاد کنید.
امنیت بخشی جدایی ناپذیر از تجربه کاربر در مدل سازی تهدید است. بدون به خطر انداختن رابط طراحی و رضایت کاربر، سطح حمله را به حداقل ممکن در چرخه توسعه کاهش می دهد.
با معیارهای اندازه گیری تهدیدها را اولویت بندی کنید
برنامه های فعال مترادف با تهدید هستند، بنابراین غیر معمول نیست که سیستم شما برخی از آنها را داشته باشد. اگر روزانه چندین هشدار تهدید دریافت می کنید، تعقیب همه آنها اتلاف وقت و منابع است. بهتر است آنها را بر اساس تأثیراتشان طبقه بندی کنید و خطرناک ترین آنها را اولویت بندی کنید.
تهدیدات سطح بالا، متوسط و پایین وجود دارد. مدلسازی تهدید به شما کمک میکند تا هر تهدید را بر اساس آن دستهبندی کنید و بینشهایی برای اولویتبندی تهدیدات سطح بالا از طریق تریاژ سایبری به شما میدهد، زیرا میتوانند بیشترین آسیب را به سیستم شما وارد کنند.
امنیت موثر در سراسر کانال ها را حفظ کنید
نمودار مدل سازی تهدید به شما امکان مشاهده کامل تمام اجزای شبکه را می دهد. می توانید ببینید که چگونه قطعات مختلف به هم متصل می شوند و آسیبی که یک شکست می تواند به کل سیستم وارد کند را درک کنید. از یک استراتژی دفاعی عمیق برای مقابله با یکی از قدیمیترین ترفندهای بازیگران تهدید استفاده میکند، یعنی استفاده از ضعیفترین حلقه در یک سیستم برای دسترسی به مناطق دیگر. این به شما امکان می دهد چندین لایه امنیتی را برای پوشش تمام جنبه های سیستم خود پیاده سازی کنید.
ممکن است دادههای حیاتی را با هدایت قویترین دفاعها به سمت آنها اولویتبندی کنید، اما همچنان آنهایی که حیاتیتر هستند را با اقدامات دیگر روی زمین ایمن کنید. اگر هر یک از دفاع ها شکست بخورد، دیگران روزی را که در انتظار حل آن هستید نجات خواهند داد.
افزایش اعتماد به نفس امنیتی با مدل سازی تهدید
با دانستن کاری که انجام می دهید، یک حس اعتماد به نفس وجود دارد. مدلسازی تهدید طرحی برای مدیریت آسیبپذیریهای امنیتی به شما میدهد. وقتی حوادثی اتفاق میافتد، شما آنها را بر اساس مدل خود اجرا میکنید تا به جای اینکه از روی ناامیدی رفتار کنید، ناهنجاریها را شناسایی کنید. با استفاده از داده های عملکرد برای بهبود، امنیت سایبری شما قوی تر خواهد شد.