وقتی صحبت از مجازی سازی می شود، گزینه های زیادی دارید: KVM، QEMU، Hyper-V و VirtualBox. اما چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
QEMU، KVM، VirtualBox و Hyper-V فناوری های مجازی سازی هستند که به شما اجازه می دهند چندین سیستم عامل را بر روی یک ماشین فیزیکی واحد اجرا کنید. در حالی که همه آنها هدفی مشابه دارند، تفاوت های کلیدی بین این فناوری ها وجود دارد که شایان ذکر است.
KVM چیست؟
ماشین مجازی مبتنی بر هسته (KVM) یک راه حل مجازی سازی منبع باز است که در هسته لینوکس ساخته شده است. این به شما امکان می دهد ماشین های مجازی را بر روی یک سیستم میزبان لینوکس با استفاده از شتاب سخت افزاری ایجاد و اجرا کنید که عملکرد بالا و سربار کم را ارائه می دهد. KVM به دلیل پایداری و قابلیت اطمینان، اغلب در محیط های تولید استفاده می شود.
برای استفاده از KVM، باید یک پردازنده با پشتیبانی از مجازی سازی سخت افزار و یک نسخه سازگار از هسته لینوکس داشته باشید. هنگامی که این پیش نیازها برآورده شد، می توانید با استفاده از نرم افزار KVM، که معمولاً در اکثر توزیع های مدرن لینوکس موجود است، سیستم عامل ایجاد و اجرا کنید.
KVM همچنین معمولاً به عنوان یک Backend برای سایر نرم افزارهای مجازی سازی مانند QEMU استفاده می شود. این به سایر برنامه های مجازی سازی اجازه می دهد تا از مزایای شتاب سخت افزاری KVM و ادغام با هسته لینوکس بهره ببرند.
VirtualBox چیست؟
VirtualBox یک نرم افزار مجازی سازی است که توسط Oracle توسعه یافته و به شما امکان می دهد چندین سیستم عامل را بر روی یک کامپیوتر فیزیکی واحد اجرا کنید. این ابزار قدرتمندی است که با استفاده از آن می‌توانید ماشین‌های مجازی را که هر کدام دارای سیستم عامل خاص خود هستند، روی رایانه خود ایجاد و اجرا کنید. این می تواند برای اهداف مختلفی مانند تست نرم افزار، اجرای چندین سیستم عامل به طور همزمان و موارد دیگر مفید باشد.
برای استفاده از VirtualBox برای مجازی سازی، باید آن را روی رایانه خود نصب کرده و یک ماشین مجازی جدید ایجاد کنید. سپس می توانید یک سیستم عامل را روی ماشین مجازی نصب کنید و درست مانند یک کامپیوتر فیزیکی از آن استفاده کنید.
شما می توانید تنظیمات سخت افزاری ماشین مجازی، مانند مقدار حافظه و منابع CPU را که به آن دسترسی دارد، پیکربندی کنید تا نیازهای سیستم عامل و برنامه هایی را که قصد دارید روی آن اجرا کنید، برآورده کنید.
در مورد هایپروایزرها یک رقیب دیگر وجود دارد: VMware. تفاوت های VMware و VirtualBox را بررسی کنید تا بفهمید کدام یک برای شما بهتر است.
QEMU چیست؟
QEMU (Quick Emulator) یک شبیه ساز منبع باز و نرم افزار مجازی سازی است که به شما امکان می دهد ماشین های مجازی را بر روی پلتفرم های میزبان مختلف از جمله لینوکس، ویندوز و macOS اجرا کنید. اغلب برای اهداف آزمایش و توسعه استفاده می شود، زیرا می تواند طیف گسترده ای از تنظیمات سخت افزاری را شبیه سازی کند و بسیار قابل تنظیم است.
برای استفاده از QEMU باید یک سیستم میزبان با پردازنده و سیستم عامل سازگار داشته باشید. هنگامی که این پیش نیازها برآورده شد، می توانید ماشین های مجازی را با استفاده از نرم افزار QEMU ایجاد و اجرا کنید، که معمولاً می توانید آن را از وب سایت QEMU یا از طریق مدیران بسته پیش فرض روی سیستم خود نصب کنید.
QEMU به شما امکان می دهد چندین سیستم عامل یا برنامه را بر روی یک سخت افزار فیزیکی اجرا کنید و انعطاف پذیری و استفاده از منابع را فراهم می کند که می تواند در موقعیت های مختلف مفید باشد.
Hyper-V چیست؟
Hyper-V یک پلتفرم مجازی سازی است که توسط مایکروسافت توسعه یافته و به شما امکان می دهد ماشین های مجازی را بر روی یک سیستم میزبان ویندوز ایجاد و اجرا کنید. در نسخه های خاصی از ویندوز و سرور ویندوز گنجانده شده است و به دلیل مجموعه ویژگی های قوی و ادغام با سایر محصولات مایکروسافت در محیط های سازمانی استفاده می شود.
Hyper-V دارای چندین ویژگی است که برای پشتیبانی از موارد استفاده سازمانی طراحی شده است، از جمله پشتیبانی از در دسترس بودن بالا، انتقال زنده و پشتیبانی از معماری‌های چند پردازنده. همچنین با سایر محصولات مایکروسافت، مانند System Center، برای اهداف مدیریتی و نظارتی یکپارچه می شود. اگر از ویندوز 11 استفاده می کنید، ممکن است لازم باشد Hyper-V را فعال کنید.
QEMU در مقابل KVM: تفاوت چیست؟
QEMU و KVM هر دو راه حل های مجازی سازی منبع باز هستند که معمولاً در محیط های لینوکس استفاده می شوند. QEMU، مخفف Quick Emulator، یک شبیه ساز ماشینی عمومی و منبع باز است که می تواند سیستم عامل های مختلفی را اجرا کند.
KVM (مخفف ماشین مجازی مبتنی بر هسته) یک زیرساخت مجازی سازی برای هسته لینوکس است که به شما امکان می دهد چندین ماشین مجازی را روی یک هاست فیزیکی واحد اجرا کنید.
تفاوت اصلی بین QEMU و KVM در این است که QEMU یک راه حل مجازی سازی مبتنی بر نرم افزار (hypervisor نوع 2) است، در حالی که KVM یک راه حل مجازی سازی مبتنی بر سخت افزار است (hypervisor نوع 1). این بدان معناست که KVM از قابلیت های مجازی سازی سخت افزاری CPU ماشین میزبان برای اجرای ماشین های مجازی استفاده می کند، در حالی که QEMU برای اجرای ماشین های مجازی به شبیه سازی نرم افزاری متکی است.
در نتیجه، KVM نسبت به QEMU کارآمدتر و کارآمدتر است، اما به سخت افزار نیز وابسته است.
VirtualBox در مقابل Hyper-V: The Differences
VirtualBox و Hyper-V راه حل های مجازی سازی اختصاصی هستند که معمولا در محیط های ویندوز استفاده می شوند.
VirtualBox یک Hypervisor نوع 2 است، در حالی که Hyper-V یک Hypervisor نوع 1 است. تفاوت اصلی VirtualBox و Hyper-V در این است که VirtualBox یک راه حل مجازی سازی بین پلتفرمی است، در حالی که Hyper-V فقط در ویندوز در دسترس است. این بدان معنی است که VirtualBox می تواند برای اجرای ماشین های مجازی بر روی انواع سیستم عامل های مختلف استفاده شود، در حالی که Hyper-V فقط در ویندوز در دسترس است.
تفاوت دیگر این است که Hyper-V برای استفاده سازمانی طراحی شده است، در حالی که VirtualBox بیشتر برای موارد استفاده فردی و تجاری کوچک طراحی شده است.
QEMU در مقابل VirtualBox
QEMU و VirtualBox هر دو راه حل های مجازی سازی منبع باز و چند پلتفرمی هستند. با این حال، برخی از تفاوت های کلیدی بین این دو وجود دارد. QEMU یک راه حل مجازی سازی مبتنی بر نرم افزار است، در حالی که VirtualBox از مجازی سازی نرم افزار و سخت افزار برای اجرای ماشین های مجازی استفاده می کند. در نتیجه، VirtualBox نسبت به QEMU کارآمدتر و کارآمدتر است، اما همچنین تخصصی‌تر است و ممکن است انعطاف‌پذیر نباشد.
به یاد داشته باشید که راه های مختلفی برای اجرای ماشین مجازی در لینوکس وجود دارد.
بهترین راه حل مجازی سازی را برای خود انتخاب کنید
QEMU، VirtualBox، KVM، و Hyper-V همگی راه‌حل‌های مجازی‌سازی هستند که برای خدمت به یک هدف متفاوت عمل می‌کنند، یعنی به شما اجازه می‌دهند چندین سیستم‌عامل را روی یک سیستم راه‌اندازی و اجرا کنید. وقتی صحبت از راه حل های مجازی سازی می شود، مفهوم دیگری وجود دارد که جایگزین مجازی سازی سنتی به روش های مختلف می شود.
Containerization یک فناوری مجازی سازی پیشرفته است که بسیاری از آنچه را که نرم افزار مجازی سازی سنتی ارائه می دهد انجام می دهد، اما از منابع کمتری استفاده می کند و بسیار سریعتر و قابل حمل تر است. اگر می‌خواهید برنامه‌های خود را در محیط‌های مختلف اجرا کنید، باید راه‌حل‌های کانتینری‌سازی مانند Docker را بررسی کنید.