مغز ما همه متفاوت کار می کند. مال من؟ فهمیدم که وقتی نوار کار را نمی بینم می توانم بهتر تمرکز کنم ، بنابراین شروع به پنهان کردن آن کردم. تا کنون ، من پشیمان نیستم.
مغز ما همه متفاوت کار می کند. مال من؟ فهمیدم که وقتی نوار کار را نمی بینم می توانم بهتر تمرکز کنم ، بنابراین شروع به پنهان کردن آن کردم. تا کنون ، من پشیمان نیستم.
نوار وظیفه حواس پرتی است
نوار وظیفه ، به طور پیش فرض ، همیشه وجود دارد. در کل قسمت پایین (معمولاً) صفحه نمایش می شود و شما را دعوت می کند تا بین برنامه ها جابجا شوید یا اعلان های خود را بررسی کنید.
گفتن زمان شاید کمترین حواس پرتی کاری باشد که نوار وظیفه انجام می دهد ، و حتی می تواند مشکوک باشد. بسیاری از ما ، هنگام نوشتن در یک نوت بوک فیزیکی ، یک ساعت دیجیتالی را در گوشه صفحه انتخاب می کنیم. به شخصه ، بدون توجه به اینکه در رایانه هستم ، زمان ساعت هوشمند خود را بررسی می کنم.
خوشبختانه ، راهی برای جلوگیری از حواس پرتی زیاد به یکباره وجود دارد ، بدون در نظر گرفتن اینکه از کدام رایانه استفاده می کنید-Auto را مخفی کنید. چگونه این کار را انجام می دهید متفاوت است. می توانید نوار وظیفه را در ویندوز در برنامه تنظیمات سفارشی کنید. در MAC ، تنظیمات برگزیده سیستم را بررسی کنید. اگر مثل من هستید و اتفاق می افتد که از سامسونگ Dex استفاده می کنید ، می توانید با کلیک راست روی نوار وظیفه ، تنظیمات را پیدا کنید.
تمرکز خود را روی آنچه انجام می دهم
من سریع نمی توانم نوار وظیفه را پنهان کنم زیرا ، بر روی چهره آن ، این یک قدم به عقب است. من بخشی از رابط کاربری را طراحی می کنم که همیشه قابل مشاهده است و آن را کمتر در دسترس قرار می دهد. با این حال من متوجه شده ام که گاهی اوقات اصطکاک چیز خوبی است.
با داشتن نوار وظیفه نامرئی ، چشمانم سرگردان نیست. کمتر احتمال دارد که در مورد برنامه های دیگر که در حال اجرا هستند و نرم افزار را به طور غیر ضروری سوئیچ می کنم فکر کنم. من می دانم که من تنها کسی نیستم که یک نماد مرورگر وب را می بیند ، به چیزی فکر می کند که می خواستم زودتر جستجو کنم ، و 30 دقیقه بعد من به نوعی به یک subreddit خنده دار پایان دادم.
من همچنین عادت دارم که کشو برنامه را باز کنم ، فراموش می کنم که چرا آن را باز کردم ، بین صفحات به عقب و جلو می کشم تا ببینم آیا چیزی باعث ایجاد حافظه من می شود ، فقط برای پایان دادن به YouTube و تلاش برای پخش یک ویدیو در حالی که من کار می کنم.
اگر مخفی کردن نوار وظیفه ، کار چند وظیفه ای را سخت تر می کند ، که به نفع من است. من یک مانیتور به اندازه کافی بزرگ دارم که به طور معمول تمام پنجره های مورد نیاز خود را به یکباره می بینم. اگر من به برنامه های بیشتری احتیاج دارم ، احتمال دارد که به هر حال سعی کنم بیش از حد دست به دست هم دهم.
بله ، مخفی کردن خودکار می تواند قدم دیگری بین کارهای تولیدی بگذارد ، اما می تواند کارهای غیرمولد را نیز کند کند. در صورت کاهش احتمال اینکه من از آنچه که من روی آن کار می کنم دور شود ، منتظر یک ثانیه اضافی برای ظاهر شدن Taskbar به نفع من است.
من عمداً برنامه ها را باز می کنم
از آنجا که کشیدن نوار وظیفه کمی بیشتر طول می کشد ، اکنون کمتر احتمال دارد که از ماوس خود برای باز کردن برنامه ها استفاده کنم. در عوض ، من به میانبر صفحه کلید که کشو برنامه را باز می کند ، ضربه می زنم ، چند شخصیت اول نام برنامه را تایپ می کنم و Enter را ضربه می زنم.
اگر برنامه هنوز باز نشده باشد ، این برنامه را باز می کند. اگر برنامه در حال حاضر باز است ، این به سرعت به پنجره باز شده تغییر می کند. من این روش مدیریت ویندوز را آنقدر ارزیابی می کنم که وقتی در کالج بودم ، نرم افزار شخص ثالث را برای این نوع ویژگی نصب کردم. اکنون فقط به روش کار رایانه ها پخته شده است. تمام آنچه شما باید بدانید میانبرهای لازم است. در ویندوز ، کلید ویندوز را فشار دهید. در یک مک ، این فرمان + فضا است.
مخفی کردن خودکار نوار وظیفه به من کمک نمی کند سریعتر کار کنم. در عوض ، به من کمک می کند تا در کار بمانم. در نهایت ، آنها یک و یکسان هستند. اگر یک کار بتواند یک ساعت برای من طول بکشد ، اما به پایان می رسد دو ، حواس پرتی معمولاً دلیل آن است.
درست مثل میز در محل کار من ، وقتی که تعداد زیادی از درهم و برهمی در اطرافم وجود ندارد ، بهتر کار می کنم. نوار وظیفه خیلی سریع از آیکون ها پر می شود ، و اگر لحظه ای وقت بگذارم همه آن حواس پرتی را انجام دهم و آن را از بین ببرم ، می توانم کارهای عمیق تری انجام دهم.