VPN هنگام اتصال به اینترنت ، یک لایه اضافی از محافظت را فراهم می کند. در حالی که می تواند برای محافظت از داده های شما شگفتی کند ، این یک راه حل یک کلیک حریم خصوصی نیست که بسیاری از آنها سعی می کنند این روزها تبلیغ کنند.
VPN هنگام اتصال به اینترنت ، یک لایه اضافی از محافظت را فراهم می کند. در حالی که می تواند برای محافظت از داده های شما شگفتی کند ، این یک راه حل یک کلیک حریم خصوصی نیست که بسیاری از آنها سعی می کنند این روزها تبلیغ کنند.
آنچه VPN می تواند و نمی تواند برای حریم خصوصی شما انجام دهد
VPN ها قول حریم خصوصی دیجیتال را می دهند اما به عنوان یک راه حل امنیتی کامل کوتاه می شوند. این هنوز یک ابزار خوب برای تکمیل اقدامات حریم خصوصی و امنیتی موجود در حال حاضر است ، اما نباید به عنوان یک سیستم مستقل به آن اعتماد کنید. بنابراین ، یک VPN دقیقاً چه کاری می تواند انجام دهد و چه کاری نمی تواند برای حریم خصوصی شما انجام دهد؟
یک VPN ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری می کند و آن را از طریق سرورهای از راه دور هدایت می کند و آدرس IP واقعی خود را از وب سایت ها و ارائه دهنده خدمات اینترنتی مخفی می کند. این یک تونل ایمن بین دستگاه شما و سرور VPN ایجاد می کند و باعث می شود هر کسی که اتصال شما را کنترل می کند بسیار سخت تر شود تا ببیند چه کاری انجام می دهید. هنگامی که به یک وب سایت مراجعه می کنید ، آدرس IP سرور VPN را به جای اتصال به خانه خود مشاهده می کند ، و به طور موثری مکان شما را پوشانده است.
گذشته از تونل کردن اتصال ، یک VPN همچنین قبل از ارسال آن به روتر ، داده های شما را بر روی دستگاه خود رمزگذاری می کند. این رمزگذاری در چندین موقعیت ارزشمند است. در شبکه های Wi-Fi عمومی ، که در آن هکرها می توانند اطلاعات شخصی را سرقت کنند ، یک VPN داده های شما را رمزگذاری می کند ، و باعث می شود ترافیک رهگیری شده به عنوان کد scrambled ظاهر شود. ISP شما همچنین در عادات مرور شما از بین می رود و از ورود آنها به وب سایتهایی که بازدید می کنید یا به طور بالقوه آن اطلاعات را به تبلیغ کنندگان می فروشید ، جلوگیری می کند.
با این حال ، VPN ها همچنین دارای نقاط کور هستند که بازاریابی به ندرت از آن یاد می کند. آنها در برابر عفونت های بدافزار ، ویروس ها یا سایر نرم افزارهای مخرب که می توانند دستگاه شما را به خطر بیاندازند ، محافظت نمی کنند. اگر پرونده های آلوده را بارگیری کنید یا به وب سایت های به خطر افتاده مراجعه کنید ، یک VPN مانع نصب بدافزار خود در رایانه شما نمی شود. رمزگذاری فقط از داده ها در ترانزیت محافظت می کند ، نه آنچه اتفاق می افتد پس از رسیدن به دستگاه شما.
محدودیت دیگر اثر انگشت مرورگر است. وب سایت ها اطلاعات منحصر به فردی در مورد مرورگر ، سیستم عامل ، وضوح صفحه ، فونت های نصب شده و سایر جزئیات سیستم برای ایجاد اثر انگشت دیجیتال جمع آوری می کنند. این اثر انگشت می تواند شما را در وب سایت های مختلف حتی اگر آدرس IP شما تغییر کند ، شناسایی کند. VPN ها نمی توانند این ویژگی های دستگاه را تغییر دهند ، و اثر انگشت را به یک روش ردیابی مؤثر تبدیل می کنند که از محافظت در برابر VPN عبور می کند.
کوکی ها چالش های مشابهی را ارائه می دهند. این پرونده های داده کوچک اطلاعات مربوط به عادات و ترجیحات مرور شما را ذخیره می کنند و به وب سایت ها این امکان را می دهد تا شما را در بازدیدهای برگشتی تشخیص دهند. کوکی های شخص اول از وب سایت هایی که مستقیماً از آنها بازدید می کنید با عملکردهای قانونی مانند ورود به سیستم به شما کمک می کنند ، اما کوکی های ردیابی شخص ثالث شما را در اینترنت دنبال می کنند تا پروفایل های مفصلی را برای تبلیغات بسازند. باز هم ، یک VPN نمی تواند از هویت شما در این زمینه محافظت کند.
سرانجام ، اثربخشی محافظت از VPN نیز به داشتن یک ویژگی قابل اعتماد Switch Switch بستگی دارد. اگر اتصال VPN به طور غیر منتظره ای کاهش یابد ، این مکانیسم ایمنی به طور خودکار دسترسی به اینترنت را کاهش می دهد. بدون سوئیچ کشتن ، خرابی های اتصال لحظه ای می تواند آدرس IP واقعی و فعالیت مرور شما را در معرض دید خود قرار دهد. بسیاری از کاربران متوجه نمی شوند که VPN خود فاقد این ویژگی مهم است یا برای فعال کردن آن فراموش نمی کند.
بنابراین ، در حالی که VPN ها مزایای مختلفی را ارائه می دهند-از جمله یک لایه اضافی از حریم خصوصی-آنها کاملاً یک راه حل یک کلیک نیستند که مردم اغلب آنها را به وجود می آورند.
خطرات اعتماد به ارائه دهنده VPN شما
گذشته از آسیب پذیری های فنی یک VPN ، یک مشکل بزرگ دیگر که باید در نظر بگیرید این است که شما اساساً تمام ترافیک خود را به ارائه دهنده VPN خود می دهید.
وقتی به VPN وصل می شوید ، ترافیک خود را نامرئی نمی کنید. در عوض ، شما اعتماد خود را از ارائه دهنده اینترنت خود به شرکت VPN تغییر می دهید. این بدان معناست که ارائه دهنده VPN شما بسته به سیاست ها و مدل تجاری آنها می تواند هر کاری را که انجام می دهید ، مشاهده و به طور بالقوه وارد کند.
همه VPN ها داده های شما را به طور یکسان درمان نمی کنند. برخی فقط سیاهههای مربوط به اتصال اساسی مانند زمان اتصال ، مدت زمان جلسه آنلاین خود و سرور مورد استفاده خود را نگه می دارند. حتی اگر این سیاههها دقیقاً آنچه را که شما انجام داده اید نشان نمی دهد ، اما آنها هنوز هم می توانند الگوهای مربوط به عادات شما را نشان دهند و می توانند برای پیوند فعالیت شما به شما استفاده شوند. سایر ارائه دهندگان بسیار بیشتر پیش می روند ، با نگه داشتن سیاهههای مربوط به استفاده دقیق که شامل وب سایت هایی است که بازدید می کنید ، پرونده هایی که بارگیری می کنید و حتی آدرس IP اصلی شما را شامل می شود. این نوع ردیابی هدف اصلی استفاده از VPN برای حفظ حریم خصوصی را شکست می دهد ، زیرا سابقه جدیدی از فعالیت آنلاین شما ایجاد می کند.
جایی که VPN شما مستقر است نیز اهمیت زیادی دارد. برخی از کشورها قوانین سختگیرانه حریم خصوصی دارند که از کاربران محافظت می کند ، اما بسیاری دیگر – به ویژه در اتحاد مانند پنج چشم – می توانند شرکت های VPN را به صورت قانونی مجبور به جمع آوری و تحویل داده های کاربر کنند. بنابراین حتی اگر یک VPN ادعا کند که یک سیاست “بدون logs” دارد ، قوانین دولتی ممکن است این وعده را نادیده بگیرند و حریم شخصی شما را در معرض خطر قرار دهند. بنابراین ، حتماً قبل از عضویت در ارائه دهنده خدمات ، بررسی کنید که VPN ها در مناطق نظارتی پنج چشم قرار ندارند.
در حالی که روش خاصی برای اطمینان از ارائه دهندگان VPN ما در حال انجام تمام وعده های خود نیست ، ما باید در مورد استفاده از خدمات VPN رایگان یا بسیار ارزان عمل کنیم. به عنوان مثال ، Bigmama VPN از دستگاه های مشتری رایگان خود به عنوان گره های خروجی در یک سیستم همتا به همسالان استفاده می کند. این بدان معنی است که IP آنها می تواند توسط شخص دیگری استفاده شود ، به طور بالقوه برای فعالیت های غیرقانونی. اما چندین VPN وجود دارد که درهای خود را برای حسابرسان شخص ثالث باز می کنند که تأیید می کنند که آیا ادعاهای آنها دقیق است یا خیر.
VPN های بدون قفل ادعا می کنند که فعالیت اینترنتی شما را ردیابی نمی کنند ، اما آیا می توانید آنها را باور کنید؟
سرانجام ، این خطر نیز وجود دارد که خود ارائه دهندگان VPN هک شوند. در سال 2018 ، NordVPN هنگامی که مهاجمان از طریق نقص امنیتی در یک مرکز داده اجاره ای به یکی از سرورهای خود دسترسی پیدا کردند ، دچار نقض شد. متجاوزان کلیدهای رمزگذاری منقضی شده را بدست می آورند ، که می تواند آنها را قادر به جعل سرورهای NordVPN یا رهگیری ترافیک وب بدون رمزگذاری از کاربران متصل به آن سرورها کند. در حالی که NORDVPN اظهار داشت که هیچ ورود به سیستم کاربر یا اطلاعات پرداخت در معرض دید قرار نگرفته است ، این حادثه نشان داد که حتی VPN های بزرگ با نام بزرگ می توانند در صورت عدم اطمینان از زیرساخت های آنها ، با نقاط امنیتی جدی روبرو شوند. این امر روشن می کند که حریم خصوصی شما نه تنها به فناوری بستگی دارد ، بلکه به چگونگی محافظت از ارائه دهنده شما از سیستم های خود نیز بستگی دارد.
در نهایت ، اعتماد به یک ارائه دهنده VPN به معنای واگذاری حریم خصوصی شما به آنها است. انتخاب دقیق ، خواندن چاپ خوب و درک اینکه یک VPN فقط به اندازه شرکت اداره می شود ، بسیار قابل اعتماد است.
چرا VPN به تنهایی برای حفظ حریم خصوصی کافی نیست
یک VPN می تواند آدرس IP شما را پنهان کرده و ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری کند ، اما این باعث نمی شود شما به صورت آنلاین نامرئی شود. بسیاری از بزرگترین تهدیدهای حریم خصوصی برای VPN ها دور از دسترس باقی مانده است ، بنابراین تکیه بر یک ابزار شکاف های اساسی را به همراه دارد.
وب سایت ها و تبلیغ کنندگان هنوز هم شما را با استفاده از کوکی ها ، اثر انگشت مرورگر و ورود به سیستم ردیابی می کنند. حتی با وجود VPN ، Google ، Facebook و سایر سیستم عامل ها می توانند در صورت ورود به سیستم یا استفاده از همان دستگاه ، پروفایل های مفصلی را بر اساس فعالیت شما بسازند. این شرکت ها به مراتب بیشتر از آدرس IP شما را می بینند ، و یک VPN جمع آوری داده های آنها را متوقف نمی کند.
VPN ها همچنین نمی توانند شما را در برابر بدافزار ، حملات فیشینگ یا آسیب پذیری در مرورگر و برنامه های خود محافظت کنند. اگر روی یک لینک مخرب کلیک کنید یا یک فایل خطرناک را بارگیری کنید ، یک VPN هیچ کاری برای جلوگیری از تهدید انجام نمی دهد. نرم افزار آنتی ویروس ، تنظیمات امنیتی مرورگر و عادت های هوشمند هنوز برای ایمن ماندن ضروری است.
اعتماد به نفس ارائه دهنده VPN شما یک ضعف مهم دیگر است. برخی از خدمات فعالیت شما را وارد می کنند یا امنیت ضعیفی دارند ، در صورت به خطر انداختن سرورهای آنها یا در کشورهایی که قوانین نظارتی مزاحم دارند ، داده های خود را در معرض خطر قرار می دهند. استفاده از VPN اعتماد شما را از ارائه دهنده اینترنت به شرکت VPN تغییر می دهد ، که همیشه ارتقا نیست.
حریم خصوصی واقعی نیاز به یک رویکرد لایه ای دارد. ترکیب VPN با مرورگرهای ایمن ، موانع جستجو با محوریت حریم خصوصی ، پیام رسانی رمزگذاری شده و به روزرسانی های معمولی نرم افزار محافظت قوی تری را ارائه می دهد. هیچ ابزار واحد ، از جمله VPN ، نمی تواند هر زاویه ای از حریم خصوصی دیجیتال را به تنهایی پوشش دهد.