QEMU و KVM دو فناوری مجازی سازی متفاوتی هستند که می توانید از آنها برای ایجاد ماشین های مجازی قدرتمند استفاده کنید. از بین این دو کدام را باید انتخاب کنید؟
وقتی صحبت از مجازی سازی می شود، باید با QEMU و KVM آشنا باشید. این فناوری‌ها در ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی (VM) حیاتی هستند و به سازمان‌ها و افراد اجازه می‌دهند تا از پتانسیل مجازی‌سازی برای تعدادی از برنامه‌ها استفاده کنند.
اما چگونه می توانید تعیین کنید که کدام یک برای شما بهترین است؟ بیایید به تمایزات بین QEMU و KVM و همچنین مزایا و معایب هر دو فناوری مجازی سازی نگاه کنیم.
QEMU چیست؟
QEMU که با نام Quick Emulator نیز شناخته می‌شود، یک نرم‌افزار مجازی‌سازی سخت‌افزار منبع باز است که به شما امکان می‌دهد ماشین‌های مجازی را بر روی پلتفرم‌های میزبان مختلف اجرا کنید.
برخلاف KVM که عمدتاً بر مجازی‌سازی به کمک سخت‌افزار تمرکز دارد، QEMU از شبیه‌سازی کامل سیستم استفاده می‌کند و به آن اجازه می‌دهد یک سیستم کامپیوتری کامل شامل پردازنده، حافظه، ذخیره‌سازی و دستگاه‌های جانبی را شبیه‌سازی کند. این انعطاف‌پذیری، QEMU را به یک انتخاب عالی برای مجازی‌سازی چند پلتفرمی تبدیل می‌کند، زیرا از طیف وسیعی از معماری‌ها پشتیبانی می‌کند.
KVM چیست؟
KVM، مخفف ماشین مجازی مبتنی بر هسته، یکی دیگر از فناوری های مجازی سازی منبع باز است. برخلاف QEMU، KVM به عنوان بخشی از هسته لینوکس عمل می کند. از افزونه های سخت افزاری مانند Intel VT یا AMD-V برای فعال کردن مجازی سازی کارآمد به کمک سخت افزار استفاده می کند.
با ادغام با هسته سیستم عامل میزبان، KVM در مقایسه با راه حل های مبتنی بر نرم افزار خالص مانند QEMU، سربار را کاهش می دهد و به عملکرد بالاتری دست می یابد. در اصل، KVM چارچوب مجازی سازی را فراهم می کند، در حالی که QEMU اغلب به عنوان یک جزء فضای کاربر برای شبیه سازی دستگاه ها استفاده می شود.
QEMU در مقابل KVM: تفاوت ها
KVM و QEMU هر دو دارای ویژگی های قدرتمندی هستند که بسته به اندازه و هدف پروژه خود می توانید از آنها استفاده کنید. برای بررسی هر دو و مقایسه QEMU در مقابل KVM، اجازه دهید دسته‌های عملکرد، پشتیبانی دستگاه، مدیریت و در دسترس بودن هر دو فناوری را بررسی کنیم:
1. عملکرد و کارایی
به دلیل رویکرد شبیه‌سازی سیستم کامل، QEMU نسبت به KVM به منابع فشرده‌تر تمایل دارد. از آنجایی که QEMU هم از سخت‌افزار و هم از سیستم عامل مهمان تقلید می‌کند، سربار بیشتری را متحمل می‌شود که به طور بالقوه منجر به گلوگاه‌های عملکردی، به‌ویژه برای بارهای کاری فشرده می‌شود.
علاوه بر این، اتکای QEMU به مجازی‌سازی مبتنی بر نرم‌افزار ممکن است توانایی آن را برای دستیابی به اوج عملکرد در سناریوهای خاص محدود کند.
KVM که یک فناوری مجازی سازی مبتنی بر هسته است، از مزیت مجازی سازی به کمک سخت افزار برخوردار است. این به KVM اجازه می‌دهد تا مستقیماً به برنامه‌های افزودنی مجازی‌سازی پردازنده میزبان دسترسی داشته باشد که منجر به کاهش قابل توجه سربار و بهبود عملکرد می‌شود.
KVM با استفاده از هسته میزبان برای مدیریت حافظه و زمان‌بندی CPU، تضمین می‌کند که ماشین‌های مجازی تقریباً با سرعت اصلی کار می‌کنند. برای بارهای کاری با منابع فشرده و برنامه های کاربردی حیاتی، KVM اغلب از QEMU بهتر عمل می کند.
2. پشتیبانی از دستگاه و پلت فرم
از آنجایی که QEMU بر روی شبیه‌سازی کامل سیستم تمرکز دارد، از دستگاه و پلتفرم پشتیبانی گسترده‌ای برخوردار است. QEMU می‌تواند اجزای سخت‌افزاری متنوعی را شبیه‌سازی کند، و آن را به گزینه‌ای همه‌کاره برای اجرای ماشین‌های مجازی در معماری‌های مختلف، از جمله x86، ARM، PowerPC و غیره تبدیل می‌کند. این تطبیق پذیری QEMU را به یک انتخاب عالی برای توسعه دهندگان و آزمایش کنندگانی تبدیل می کند که نیاز به کار با چندین پلتفرم دارند.
از طرف دیگر، KVM به مجازی سازی به کمک سخت افزار متکی است که پشتیبانی از پلتفرم خود را به سیستم هایی با پسوندهای مجازی سازی خاص (Intel VT یا AMD-V) محدود می کند. در نتیجه، KVM اساساً برای سیستم‌های مبتنی بر x86 طراحی شده است و مناسب بودن آن را برای مجازی‌سازی بین پلتفرمی در مقایسه با QEMU محدود می‌کند.
3. قابلیت استفاده و مدیریت
رویکرد شبیه‌سازی سیستم کامل QEMU به آن یک رابط کاربری ساده و در دسترس می‌دهد. راه‌اندازی ماشین‌های مجازی با QEMU نسبتاً ساده است و سازگاری آن با طیف گسترده‌ای از معماری‌ها باعث انعطاف‌پذیری بیشتر می‌شود.
علاوه بر این، توانایی QEMU برای اجرا بدون امتیاز هسته، آن را برای کاربرانی که به مجوزهای مدیریتی کمتری نیاز دارند، گزینه ساده‌تری می‌سازد.
KVM که یک راه حل مجازی سازی مبتنی بر هسته است، از نزدیک با هسته لینوکس یکپارچه شده است. این ادغام فشرده می‌تواند منجر به منحنی یادگیری شیب‌دار برای برخی از کاربران، به ویژه آنهایی که با سیستم‌های مبتنی بر لینوکس آشنا نیستند، شود. با این حال، ابزارهای مدیریت KVM، مانند virt-manager، یک رابط کاربر پسند برای مدیریت ماشین‌های مجازی و پیکربندی‌های آنها فراهم می‌کنند.
برای کاربرانی که با لینوکس تجربه دارند یا به دنبال مدیریت قوی مجازی سازی هستند، KVM یک انتخاب قدرتمند و کارآمد است.
KVM در مقابل QEMU: کدام یک را باید انتخاب کنید؟
QEMU و KVM هر دو فناوری های مجازی سازی قدرتمندی هستند که هر کدام نقاط قوت و ضعف منحصر به فردی دارند. اگر به پشتیبانی بین پلتفرمی، انعطاف‌پذیری و سادگی نیاز دارید، QEMU ممکن است انتخاب بهتری برای نیازهای مجازی‌سازی شما باشد.
از سوی دیگر، اگر کارایی، کارایی و یکپارچگی یکپارچه با لینوکس اولویت شما باشد، KVM به عنوان یک گزینه بسیار مناسب برجسته می شود.
در نهایت، تصمیم بین QEMU و KVM به نیازهای خاص، ویژگی های بار کاری و آشنایی با سیستم های مبتنی بر لینوکس بستگی دارد.
با ارزیابی دقیق نیازهای خود و درک تفاوت های بین این دو غول مجازی سازی، می توانید انتخاب آگاهانه ای داشته باشید که به طور بهینه با اهداف مجازی سازی شما هماهنگ باشد. بنابراین وقت خود را صرف کنید، جوانب مثبت و منفی را بسنجید و برای مجازی سازی موفق انتخاب درستی داشته باشید.