JSON در مقابل XML. تفاوت در چیست؟

این احتمال وجود دارد که در مقطعی از زندگی برنامه نویسی خود نیاز به کار با XML و JSON داشته باشید، بنابراین مطمئن شوید که می دانید کدام کدام است.

JSON و XML دو استاندارد پیام رسانی اصلی هستند که برنامه های Web 2.0 اغلب از آنها استفاده می کنند. آنها فرمت های داده ای هستند که امکان ارسال و دریافت داده ها را بین کلاینت ها و سرورهای وب فراهم می کنند. هر دو فناوری نقش مهمی در سازماندهی داده ها در قالبی قابل خواندن دارند که بسیاری از زبان های برنامه نویسی از آن پشتیبانی می کنند.

اگرچه JSON محبوب‌تر از XML است، XML هنوز موارد استفاده خود را در توسعه وب دارد. برای درک چگونگی ارتباط این دو قالب داده، باید تاریخچه، شباهت ها و اهداف آنها را بررسی کنید.

XML چیست؟

XML (Extensible Markup Language) یک زبان نشانه گذاری است که قوانینی را برای ذخیره داده ها تعریف می کند. از تبادل اطلاعات بین وب سرورها، پایگاه داده ها و برنامه های کاربردی وب پشتیبانی می کند.

XML یکی از اولین فرمت های پیام رسانی است. در دهه 1900، گروهی از مهندسان XML را برای ارائه راهی برای تعریف و اجرای محتوای ساختاریافته ایجاد کردند.

ایجاد XML راهی برای صنعت فراهم کرد تا مشخصات تبادل داده را ساده کند. توانایی تعیین معانی و ساختارها به شما امکان می دهد از XML برای ایجاد زبان نشانه گذاری سفارشی خود استفاده کنید. XML مسئله ناسازگاری مبادله داده های جهانی بین سیستم های فناوری غیر مشابه را حل کرد.

در اینجا نمونه ای از یک سند XML است که اطلاعات مربوط به کارکنان شرکت را ذخیره می کند:

<employees>

    <employee>
        <firstName>Mary</firstName> <lastName>Jane</lastName>
    </employee>

    <employee>
       <firstName>Brad</firstName> <lastName>Pitt</lastName>
    </employee>

    <employee>
        <firstName>Angelina</firstName> <lastName>Jolie</lastName>
    </employee>

</employees>

داشتن قوانین از پیش تعریف شده ارسال داده ها از طریق XML را آسان تر می کند. قوانین به کاربر نشان می دهد که چگونه داده های خود را به گونه ای ساختار دهد که بتواند به طور یکپارچه از طریق هر شبکه ای منتقل شود. به این ترتیب، کاربران می توانند داده های دقیق را به طور موثر ارسال کنند.

ساختار XML از نمادهای نشانه گذاری به نام تگ استفاده می کند. برچسب ها اطلاعات بیشتری در مورد داده ها ارائه می دهند. نرم افزار، مانند مرورگرها و سایر برنامه های مشتری، از برچسب ها برای خواندن و پردازش کارآمد داده ها استفاده می کند. برچسب ها کدگذاری داده های پیچیده ای را برای یکپارچه سازی جریان اطلاعات در سیستم های مختلف به ارمغان می آورند.

ویرایشگرهای XML آنلاین رایگان وجود دارد که می توانید از آنها برای نوشتن و قالب بندی اسناد استفاده کنید.

مزایای استفاده از XML

XML انتقال آسانتر و سریعتر داده ها را بین برنامه ها تسهیل می کند. به عنوان مثال، شرکت ها می توانند به راحتی در مورد کالاها و خدمات تبادل اطلاعات کنند. فایل‌های XML به آن‌ها اجازه می‌دهند تا جزئیات خاصی را در مورد موارد تعریف کنند.

XML یکپارچگی داده ها را تضمین می کند زیرا شرح داده ها به وضوح تعریف شده است. داده های توصیفی را منتقل می کند. این تضمین می کند که به گیرندگان مناسب می رسد و برای هدف مورد نظر است. این فرآیند تأیید داده‌ها، سفارشی‌سازی آن‌ها برای کاربران مناسب و ذخیره‌سازی صحیح آن‌ها را آسان‌تر می‌کند.

XML کارایی جستجوی سرورهای وب را بهبود می بخشد. از آنجایی که داده ها به وضوح تعریف شده اند، پردازش را برای برنامه ها آسان تر می کند. اسناد XML به برنامه‌ها کمک می‌کنند تا داده‌ها را بهتر تفسیر کنند.

XML به شما اجازه می دهد تا برنامه های کاربردی انعطاف پذیر طراحی کنید. فناوری های مدرن با پشتیبانی از XML ارائه می شوند که می توانند فایل های داده XML را بخوانند و پردازش کنند. برای ذخیره داده های XML لازم نیست کل پایگاه داده خود را دوباره قالب بندی کنید.

JSON چیست؟

JSON (JavaScript Object Notation) یک فرمت رایج تبادل داده است. درست مانند XML، انسان ها و ماشین ها می توانند به راحتی فایل های JSON را بخوانند. JSON از تبادل داده ها در زبان های برنامه نویسی مختلف و نه فقط جاوا اسکریپت پشتیبانی می کند. بنابراین می توانید از آن به عنوان یک خروجی API برای برنامه های ایجاد شده در هر زبانی استفاده کنید.

اختراع JSON در حدود سال 2001 زمانی که مهندسان سعی کردند تبادل اطلاعات بین برنامه ها را با استفاده از AJAX (جاوا اسکریپت ناهمزمان و XML) ساده کنند، اتفاق افتاد.

معناشناسی JSON با نحو جاوا اسکریپت ترکیب شد و آن را به فرمت تبادل داده ترجیحی برای زبان تبدیل کرد. توسعه‌دهندگان شروع به ساخت تجزیه‌کننده‌های JSON به زبان‌های مختلف کردند، زیرا کار با آن‌ها آسان‌تر از XML بود. اکنون می توانید یک فایل JSON را در پایتون و بسیاری از زبان های دیگر بخوانید و بنویسید.

JSON داده های ساخت یافته را به دو صورت با استفاده از اشیاء و آرایه ها نشان می دهد. این کد نشان می دهد که چگونه یک شرکت اطلاعات مربوط به کارکنان خود را نشان می دهد:

{ "employees": [
    { "firstName": "Mary", "lastName": "Jane" },
    { "firstName": "Brad", "lastName": "Pitt" },
    { "firstName": "Angelina", "lastName": "Jolie" }
]};

مزایای استفاده از JSON

JSON هنگام ارسال داده های بلادرنگ بهترین است. با برنامه هایی که نیاز به تبادل سریع حجم زیادی از داده ها دارند، به خوبی کار می کند. یک کسب و کار می تواند از JSON برای ذخیره داده های عملیاتی در یک فرمت فایل استفاده کند. این کار بازیابی داده ها را بدون نیاز به پروتکل های زیاد آسان تر می کند.

JSON برای برنامه های مدیریت محتوا مانند وبلاگ ها و پلتفرم های ویدئویی عالی است. حجم زیادی از داده ها را در یک فایل ذخیره می کند. بنابراین اگر به‌روزرسانی‌هایی وجود دارد، می‌توانید به جای تغییر کل طرح روی اسناد خاص کار کنید.

می‌توانید ویژگی‌های داده خاصی را در JSON تعریف کنید و آن را برای پروفایل‌های آنلاین ایده‌آل کنید. با JSON، کاربران می توانند اطلاعات شخصی را به دلخواه خود تعریف کنند. می توانید نمایه های کاربر با ویژگی های منحصر به فرد را در یک سند JSON ذخیره کنید. به این ترتیب، داده های شما دارای سطح فردیت و سیالیت هستند.

شباهت های بین JSON و XML

XML و JSON از بسیاری جهات مشابه هستند، از جمله موارد زیر:

• JSON و XML هر دو داده ها را تعریف می کنند و آنها را هم برای انسان و هم توسط ماشین قابل خواندن می کنند.
• JSON و XML می توانند مقادیر سلسله مراتبی (تودرتو) را ذخیره کنند.
• انواع زبان های برنامه نویسی می توانند داده های JSON و XML را تجزیه و استفاده کنند.
• یک XMLHttpRequest می تواند هم JSON و هم XML را واکشی کند.

تفاوت بین JSON و XML

تفاوت بین این فرمت های داده شامل موارد زیر است:

• JSON بر اساس نحو تحت اللفظی جاوا اسکریپت است. XML یک زبان نشانه گذاری عمومی ساده (SGML) مانند HTML است.
• JSON داده ها را به عنوان اشیاء نشان می دهد در حالی که XML از ساختار برچسب برای نمایش اقلام داده استفاده می کند.
• XML فضای نامی را برای داده ها فراهم می کند، اما JSON این کار را نمی کند.
• JSON از آرایه ها پشتیبانی می کند، اما XML این کار را نمی کند.
• خواندن و تفسیر فایل های JSON در مقایسه با XML آسان تر است.
• JSON معمولاً در مقایسه با XML کوتاهتر است.
• XML از نظرات پشتیبانی می کند، اما JSON این کار را نمی کند.
• XML از انواع مختلف رمزگذاری پشتیبانی می کند، در حالی که JSON فقط از UTF-8 پشتیبانی می کند.

JSON و XML بیشتر از اینکه مشابه باشند متفاوت هستند و هر دو فرمت موارد استفاده متفاوتی برای توسعه وب دارند. XML به طور گسترده برای تبادل اسناد امن و خدمات وب که داده های دلخواه را مبادله می کنند استفاده می شود.

اکثر ابزارهای مستندسازی API مانند Postman از فرمت های تجسم JSON و XML استفاده می کنند. شما باید با آنچه مناسب برنامه شما است بروید.

آیا JSON بهتر از XML است؟

محبوبیت جاوا اسکریپت محبوبیت JSON را افزایش داد. بسیاری از توسعه دهندگانی که با جاوا اسکریپت کار می کنند، دستور ساده JSON را به ساختار پیچیده XML ترجیح می دهند.

تجزیه JSON آسانتر از XML است. می‌توانید فایل‌های JSON را به اشیاء آماده‌ای که توسط انسان و ماشین قابل خواندن هستند، تجزیه کنید. با این حال، XML هنوز هم جایگاهی در صنعت فناوری دارد. اگرچه در استفاده از آن کاهش یافته است، اما هنوز هم فرمت اصلی برای تبادل محتوای ساختاریافته و فایل سند است.

منبع مقاله