احتمالاً شما شاهد تنظیمات چشمگیر با سه ، چهار یا حتی مانیتور بیشتر در کنار میز شخصی مانند کنترل ماموریت در ناسا هستید. آنها مطمئناً در عکس ها جالب به نظر می رسند ، اما به عنوان کسی که از چهار مانیتور استفاده کرده است ، آن صفحه های اضافی برای بهره وری شما کار زیادی نمی کنند.
احتمالاً شما شاهد تنظیمات چشمگیر با سه ، چهار یا حتی مانیتور بیشتر در کنار میز شخصی مانند کنترل ماموریت در ناسا هستید. آنها مطمئناً در عکس ها جالب به نظر می رسند ، اما به عنوان کسی که از چهار مانیتور استفاده کرده است ، آن صفحه های اضافی برای بهره وری شما کار زیادی نمی کنند.
در حقیقت ، اضافه کردن بیش از دو مانیتور ممکن است بهره وری شما را کاهش دهد. تنظیم مانیتور دوتایی به خوبی طراحی شده ، همانطور که من از سوئیچ خودم از چهار به دو مانیتور یاد گرفتم.
چرا من به دو مانیتور تغییر دادم
با چهار مانیتور من دو مشکل اساسی وجود داشت. اول ، از آنجا که همه مانیتورها با گذشت زمان جمع آوری می شدند ، از اندازه ها ، قطعنامه ها و از درگاه های مختلف استفاده می کردند. من مانیتور 24 اینچی اصلی خود را با استفاده از DisplayPort ، مانیتور 24 اینچی ثانویه با استفاده از HDMI ، یک مانیتور 18 اینچی سوم با استفاده از VGA اجرا می کردم و چهارم فقط نمایشگر لپ تاپ من بود.
من از تمام سیم های بی سیم و سیم های متنفر استفاده می کنم ، بنابراین داشتن اسپاگتی کابل در حال عبور از روی میز من ، دید خوبی نبود. فقط مدیریت کابل زیادی وجود دارد که می توانید هنگام برخورد با انواع آداپتورهای مختلف و طول کابل انجام دهید. من از لپ تاپ برای قابلیت حمل آن استفاده می کنم ، اما با کابل های زیادی که به آن متصل است ، حرکت لپ تاپ از میز به دنباله ای از برق وصل شد و سپس حداقل سه کابل را فقط برای نمایشگرها وصل کرد.
مشکل بعدی فضا بود. سالها طول کشید تا کار نهایی خود را از خانه بسازم ، اما قبل از آن ، یک میز نسبتاً کوچک داشتم. حتی با داشتن میز بزرگتر 63 اینچ و 27 اینچ عمق من ، چهار مانیتور فضای زیادی را به خود اختصاص می دهند. قبل از اینکه آن را بدانید ، نه تنها در کابل ها غرق می شوید ، بلکه فضایی برای سایر لوازم جانبی نیز ندارید.
ارگونومی یک مجموعه مانیتور نیز می تواند مشکل ساز باشد. در حالی که این امر تا حد زیادی به نحوه تنظیم مانیتورهای خود بستگی دارد ، بیشتر اوقات خود را پیدا خواهید کرد که گردن خود را به طرف دیگر تبدیل کنید تا مانیتورهای خود را ببینید. بیش از مدت زمان طولانی ، که شما را با یک درد گردن درد می کند.
در مقایسه ، مدیریت دو مانیتور به مراتب آسان تر است. در مورد من ، مانیتور اصلی 24 اینچی MSI Optix G24 من در 1080p در 144Hz است. صفحه ثانویه مانیتور HP Omen Transcend 14 اینچی 2880 x 1800 OLED من است. مانیتور اصلی در وسط میز قرار می گیرد که لپ تاپ درست در کنار آن در سمت چپ قرار دارد.
این یک تنظیم بسیار ساده تر برای مدیریت کابل است و من بعد از یک روز طولانی در محل کار ، گردن درد نمی گیرم. میز من نیز بسیار تمیز تر به نظر می رسد. علاوه بر این ، اگر مانیتورهایی با وضوح مختلف دارید ، ویندوز می تواند هنگام حرکت ویندوز بین نمایشگرها ، مقیاس مناسب را انتخاب کند. داشتن دو مانیتور این مشکلات را محدود می کند ، همه در حالی که شما را تا حد ممکن تولید می کند.
بیش از دو مانیتور به شما نتایج کمتری می دهند
بهره وری از استفاده از مانیتورهای متعدد توسط مطالعات متعدد دانشگاه ها و سازمان های خصوصی به خوبی ثبت شده است. تقریباً تمام این مطالعات نشان داد که بهره وری اغلب بعد از دو صفحه به دست می آید.
یک مطالعه دانشگاه یوتا نشان داد که 98 ٪ از کاربران یک مانیتور دوگانه را نسبت به صفحه های منفرد ترجیح می دهند ، با پیشرفت های قابل توجهی در اثربخشی ، راحتی و سرعت تکمیل کار. یک مطالعه مشابه از تحقیقات مایکروسافت [PDF] نشان داد که بهره وری از 9 ٪ تا 50 ٪ هنگام حرکت از یک به دو مانیتور.
یک مطالعه دیگر از تحقیقات جان پدی به طور مداوم نشان داد که میانگین بهره وری 42 ٪ با مانیتور دوگانه است. با این حال ، همین مطالعه برای بیشتر کاربران فایده قابل توجهی فراتر از دو صفحه نشان نداد.
روند کلی در اینجا این است که هرچه فضای صفحه نمایش بیشتری داشته باشید ، تولیدی بیشتری خواهید داشت. با این حال ، سود بهره وری فراتر از یک نقطه خاص است. این که آیا این نکته در دو مانیتور است یا چهار نفر از افراد دیگر متفاوت است. آنچه می توانید از آن اطمینان داشته باشید این است که برای کاربر متوسط رایانه ، استفاده از دو مانیتور تقریباً همیشه بهتر از یک است.
جادوی استفاده از دو نمایشگر به معنای داشتن فضای صفحه نمایش بیشتر نیست – این در مورد داشتن مقدار مناسب است. با دو صفحه ، می توانید یکی را به کارهای اصلی خود و دیگری به کارهای پشتیبانی اختصاص دهید. این یک بخش گردش کار طبیعی ایجاد می کند که با نحوه کار بیشتر ما مطابقت دارد.
من سالها از یک مجموعه با سه مانیتور و فراتر از آن استفاده کرده ام. برای اکثر روزهای کاری من ، فقط مانیتور اصلی من و کسی که به آن نزدیکتر است بیشتر اقدامات را انجام داده است. نمایشگرهای سوم و چهارم بیشتر از این فقط برای موسیقی YouTube یا برنامه های پیام رسانی مانند Discord یا WhatsApp نبود. این برنامه ها برای اکثر اوقات نیازی به پیش زمینه ندارند ، به خصوص با توجه به اینکه می توانم موسیقی YouTube را از عرشه جریان خود کنترل کنم.
آنچه در پایان اتفاق افتاد این است که دو مانیتور اضافی بیشتر اوقات خالی بودند. آنها به سرعت به پنجره حواس پرتی تبدیل شدند و فقط در دید محیطی من برای لحظه ای عالی منتظر ماندم. یک اعلان یا هشدار بصری خاموش می شود و غلظت من شکسته شد.
من نمی گویم شما نمی توانید از بیش از دو مانیتور بهره مند شوید. با این حال ، مگر اینکه شما برای مانیتور سوم یا فراتر از آن نیاز صریح داشته باشید ، در داشتن یک مورد استفاده زیادی وجود ندارد. بیشتر اوقات ، دو مانیتور همه شما نیاز دارید.
تنظیم مانیتور دوتایی نیز روی چشم و کیف پول شما آسان است. مانیتورها آسانتر تنظیم می شوند ، میز خود را نمی چسباند ، و نیازی به شما نیست که هزاران نفر را برای نمایشگرها ، غرفه ها یا نظارت بر بازوها خرج کنید و میز بزرگتر مورد نیاز شما برای نصب تمام آن نمایشگرهای اضافی.
بنابراین اگر هنوز یک راه اندازی دوگانه مانیتور ندارید ، من اکیداً توصیه می کنم به آن شلیک کنید. تا زمانی که نمایشگرهای خود را به درستی قرار دهید ، حتی با نمایشگرهای غیر یکپارچه ، از چقدر مولد تر می توانید شگفت زده شوید.
به یاد داشته باشید ، هدف این نیست که چشمگیرترین تنظیمات را داشته باشید. ایجاد یک فضای کاری است که شما را کارآمدتر می کند. برای اکثریت قریب به اتفاق کاربران ، از جمله خودم ، آن نقطه شیرین دقیقاً دو مانیتور است. نه بیشتر ، نه کمتر.