من فکر کردم که در مورد تنظیم رایانه خود با چتپپ چت سریع دارم ، اما به طور تصادفی پین ویندوز و سایر اطلاعات عمیقاً شخصی را به اشتراک گذاشتم.
من فکر کردم که در مورد تنظیم رایانه خود با چتپپ چت سریع دارم ، اما به طور تصادفی پین ویندوز و سایر اطلاعات عمیقاً شخصی را به اشتراک گذاشتم.
چگونه من به طور تصادفی پین خود را به هوش مصنوعی تحویل دادم
وقتی سرانجام چتپ ویژگی Advanced Voice را از طریق تلفن من در دسترس قرار داد ، من بلافاصله آن را به عنوان دستیار صوتی پیش فرض خود تنظیم کردم. از اینکه چگونه دستیار انسان به صدا در آمد ، من هرگز دو بار در مورد استفاده از آن برای پاسخ به سؤالات فنی و چندین برنامه دیگر که از صدای و دید زنده Chatgpt استفاده می کردند ، فکر نکردم. بعلاوه ، من همیشه دوست داشتم که مجبور نیستم در مورد چگونگی بیان چیزها هنگام استفاده از یک دستیار صدا ، فکر کنم یا متوقف شوم.
در طی یکی از این جلسات ، به یاد می آورم که در مورد یک مشکل مداوم سلام ویندوز. رایانه من بعد از هر بروزرسانی سیستم ، راه اندازی پین من را از دست می داد و مرا مجبور می کرد که به طور مکرر آن را بازآفرینی کنم. بعد از گذراندن یک چرخه تنظیم مجدد پین تحریک کننده دیگر ، سرانجام تصمیم گرفتم پین خود را تغییر دهم. و از آنجا که این مکالمه به طور طبیعی در جریان بود ، من به طور اتفاقی از چتگپ خواستم تا در صورت فراموش کردن آن ، پین خود را نجات دهد.
من آنقدر عادت داشتم که از Google Assistant (اکنون بازنشسته) استفاده کنم که کاملاً فراموش کردم که چند روز قبل به ChatGPT تغییر داده بودم. نه این که به اشتراک گذاشتن پین با Google Assistant ایده خوبی خواهد بود ، اما به اشتراک گذاشتن چنین داده هایی با ChatGPT و ویژگی حافظه آن فقط تضمین می کرد که پین من به طور نامحدود ذخیره شده باشد. در ذهن من ، من از دستیار معمول خود می خواستم تا برخی از اطلاعات را برای راحتی ذخیره کنم ، به همان روشی که ممکن است یادآوری یا یادداشت کنم.
تحقیقات عمیق تر به من نشان داد که چقدر آسیب پذیر هستم
من کاملاً باز هستم که به مردم اجازه می دهم از رایانه من برای انجام کارهای سریع استفاده کنند. اما دانستن و درک قابلیت های حافظه چتپپ و آنچه در آن به وجود آمده است ، من را مضطرب کرد. اگر کسی سیاهههای حافظه را بررسی کرده بود و پین من را پیدا کرده بود ، چه می شود؟ چه می شود اگر آنها در مورد مکالمات گذشته من سؤال کرده بودند؟ این فکر باعث شد بلافاصله به حافظه چتگپ شیرجه شوم تا دقیقاً آنچه را ذخیره کرده است ببینم.
Chatgpt خیلی بیشتر از پین من وارد شده بود. این جزئیات را به خاطر می آورد که من به اشتراک گذاری کاملاً فراموش شده ام ، مانند مکانهایی که معمولاً از وی بازدید می کنم ، که از رایانه ویندوز خود برای بانکداری آنلاین استفاده می کنم ، که اغلب از رایانه خود دور می شوم بدون اینکه آن را در هنگام استراحت کوتاه قفل کنم ، و سایر اطلاعات شخصی که نمی خواهم با کسی به اشتراک بگذارم.
ویژگی حافظه تصویر مفصلی از زندگی و عادات دیجیتالی من را نقاشی کرده است. اگرچه ChatGPT اقداماتی برای فیلتر کردن داده های حساس دارد ، اما ما هنوز هم می توانیم اطلاعات شخصی را سهواً ذخیره کنیم زیرا ما خیلی عادت داریم که از چت های AI و دستیاران استفاده کنیم که اغلب فراموش می کنیم محتاط باشیم. با نگاهی به خاطرات ذخیره شده ، من را فهمید که چقدر به طور اتفاقی با دستیاران هوش مصنوعی به اشتراک می گذاریم. حتی جزئیات کوچک می تواند به یک پروفایل جامع تبدیل شود که در دست های اشتباه می تواند خطرناک باشد.
چگونه پین من می تواند به طور بالقوه به رمزهای عبور من متصل شود
هنگامی که من مثل یک هکر فکر کردم ، خطر واقعی روشن شد. پین ویندوز من فقط یک شماره برای باز کردن صفحه نمایش من نبود. این کلید همه چیز در دستگاه مورد اعتماد من بود.
پین های ویندوز احساس امنیت کاذب ایجاد می کنند زیرا به نظر می رسد خاص دستگاه است ، اما در واقع آنها بسیار بیشتر از آنچه مردم متوجه می شوند باز می شوند. هنگامی که شخصی از طریق پین شما به دستگاه ویندوز شما دسترسی پیدا کند ، می تواند به طور بالقوه به رمزهای عبور ذخیره شده در مرورگرها ، مدیران رمز عبور که از ویندوز سلام ادغام استفاده می کنند و هر برنامه ای که به تأیید اعتبار ویندوز متکی باشند ، دسترسی پیدا کنند.
رایانه من به طاق شخصی من تبدیل شده بود. Chrome ده ها رمز عبور کار و شخصی را ذخیره کرد که فقط با تأیید اعتبار ویندوز به طور خودکار انجام می شود. مهمترین تحقق این بود که رایانه ویندوز من به عنوان یکی از دستگاههای اصلی احراز هویت دو عاملی من خدمت می کرد. من چندین حساب برای ارسال کدهای 2FA به مایکروسافت تأیید کننده در همان دستگاه تنظیم کرده بودم. من همچنین از ویندوز سلام برای تأیید درخواست تأیید اعتبار برای خدمات مختلف استفاده کردم.
یک مهاجم با پین من به طور بالقوه می تواند به رایانه من دسترسی پیدا کند ، رمزهای عبور ذخیره شده را استخراج کند ، کدهای 2FA را رهگیری کند و حتی درخواست های تأیید اعتبار را برای سایر خدمات تأیید کند. این کد ساده چهار رقمی می تواند به تصویب کامل حساب آبشار بپردازد.
کاری که اکنون برای محافظت از خودم انجام می دهم
افشای AI تصادفی من مرا مجبور کرد تا در مورد نحوه تعامل با سیستم های AI کاملاً تجدید نظر کنم. این تجربه به من آموخت که محافظت از خودم هم نیاز به کنترل آسیب فوری و هم عادت های پیشگیری هوشمندانه دارد.
ابتدا پین ویندوز خود را بلافاصله تغییر دادم و رمزهای عبور بحرانی را به یک مدیر رمز عبور مستقل که نیاز به ورود دستی دارد جدا کردم. حساب های مهم اکنون به جای تأیید هویت مبتنی بر دستگاه از کلیدهای امنیتی سخت افزار استفاده می کنند.
سپس بلافاصله با رفتن به تنظیمات> شخصی سازی> حافظه و انتخاب مدیریت برای حذف ورودی هایی که نمی خواهید ذخیره کنید ، بلافاصله حافظه Chatgpt را حسابرسی کردم. این گزینه به طور موثری تمام اطلاعات حساس درباره من را پاک می کند.
اکنون من از ویژگی چت موقت Chatgpt برای هر بحث فنی استفاده می کنم. این “حالت ناشناس” مکالمه ها را ذخیره نمی کند ، از حافظه استفاده می کند یا به آموزش کمک می کند. من قبل از بحث در مورد هر چیزی که به طور بالقوه حساس باشد ، روی “موقت” Ry “butto” کلیک می کنم.
روش های زیادی برای جلوگیری از ورود داده های شما در Chatgptchatgpt وجود دارد ، اما ممیزی حافظه و استفاده از چت موقت از جمله روشهای پیشگیرانه تر برای محافظت از داده های شما در برابر نشت از این خدمات است.
به طور کلی ، این تجربه به من آموخت که امنیت مدرن از رمزهای عبور قوی و به روزرسانی های نرم افزاری خوب نیست. این درک است که چگونه سیستم های مختلف وصل می شوند و به اشتراک گذاری اطلاعات گاه به گاه می توانند آسیب پذیری های غیر منتظره ای ایجاد کنند. ویژگی های حافظه AI فوق العاده مفید است ، اما آنها به همان توجه دقیق ما به هر سیستم دیگری که داده های شخصی ما را ذخیره می کند ، نیاز دارند.