قبل از سن سوپ های بی پایان و مستطیل های شیشه ای ، تلفن های همراه در هر شکل و اندازه قابل تصور قرار می گرفتند که هر کدام دارای عجیب و غریب هستند. این دستگاه ها مدتها قبل از اینکه صفحه لمسی به طور پیش فرض شوند ، جیب ، کیف پول و گوشه های خیابانی را پر کردند.
قبل از سن سوپ های بی پایان و مستطیل های شیشه ای ، تلفن های همراه در هر شکل و اندازه قابل تصور قرار می گرفتند که هر کدام دارای عجیب و غریب هستند. این دستگاه ها مدتها قبل از اینکه صفحه لمسی به طور پیش فرض شوند ، جیب ، کیف پول و گوشه های خیابانی را پر کردند.
9
Motorola Dynatac & Friends
وقتی صحبت از شهرت زودرس تلفن همراه می شود ، موتورولا Dynatac نماد غیرقابل انکار است. در دهه 1980 منتشر شد ، بسیار عظیم ، گران بود و شبیه به یک فیلم علمی تخیلی بود. در حدود 10 اینچ ، مقیاس ها را با 2.5 پوند به دست آورد و در آن زمان برچسب قیمت 3،995 دلاری سنگین را ورزش کرد ، این Behemoth فقط 30 دقیقه زمان صحبت را پس از اتهام ناخوشایند 10 ساعته انجام داد. امروز ، واحدهای بکر Dynatac 8000x به موارد نادر جمع کننده تبدیل شده اند ، برخی از آنها بیش از 21،000 دلار در eBay ، قیمت یک ماشین بودجه دریافت می کنند.
اما موتورولا در آنجا متوقف نشد. وسواس موتورولا با مینیاتوریزاسیون در MicroTac به اوج خود رسید ، که در سال 1989 منتشر شد. این مدل آنچه را که اکنون می خواهیم یک طرح “نیمه فلیپ” بنامیم ، معرفی کرد ، جایی که دهانه ای برای محافظت از آن بر روی صفحه کلید تاشو می شود و باعث می شود همه چیز فشرده تر شود. در آن زمان تقریباً 2500 دلار – 3500 دلار فروخته شد و اولین تلفنی بود که واقعاً احساس می کرد می تواند در جیب پیراهن زندگی کند.
سپس سال 1996 آمد و با آن ، Startac ، اولین تلفن صدف واقعی موتورولا (FLIP). قبل از اینکه فناوری پوشیدنی حتی یک عبارت باشد ، لاغر ، سبک و به اندازه کافی شیک بود که مانند فناوری پوشیدنی بر روی کمربند خود بچسبید. فراتر از ظاهر خوب آن ، این ابزار واقعی را به همراه داشت: پیام کوتاه ، هشدارهای لرزش و مدل های بعدی حتی روی باتری های لیتیوم یون نیز اجرا شد.
8
نوکیا 3310
نوکیا 3310 در اواخر سال 2000 همراه بود و تلفن زمان خود بود. مشهور سخت ، این قطره ها ، ضربات و ضرب و شتم را که باعث می شود بیشتر تلفن های هوشمند مدرن را به صورت قطعات به جا بگذارد ، از بین رفت ، به همین دلیل شهرت خود را به عنوان “آجر” به دست آورد.
باتری آن به همان اندازه نمادین بود. با حداکثر 260 ساعت زمان آماده به کار – بیش از یک هفته – شما حتی در مورد شارژ آن هر شب فکر نکردید. و در حالی که این برنامه با برنامه ها یا ویژگی های فانتزی بسته بندی نشده بود ، Snake II (مورد علاقه مطلق من) بود ، که همه ما نیاز داشتیم ساعت ها از زندگی خود را در شکوه پیکسلی از دست بدهیم. پوشش های Xpress-on قابل تعویض ، لمس شخصیت را اضافه می کند ، به شما امکان می دهد آن را در نئون ، الگوهای یا هر آنچه که با روحیه شما مطابقت دارد ، بپوشید.
تلفن ساده ، قابل اعتماد و کاملاً در همه جا بود و تماس های ساده ، متون و برخی از رقابت های دوستانه را ارائه می داد.
7
نوکیا 6600
هنگامی که در اواسط سال 2003 رسید ، نوکیا 6600 مانند یک نگاه اجمالی به آینده احساس کرد. در حال اجرا Symbian OS 7.0s با رابط سری 60 ، این یکی از اولین دستگاه هایی بود که واقعاً مانند رایانه جیب عمل می کرد. می توانید برنامه ها را نصب کنید ، ابزارهای بهره وری را اجرا کنید و حتی به وب مرور کنید. اعطا می شود ، مرور دقیقاً سریع رعد و برق نبود ، اما قطعاً از زمان خود جلوتر بود.
نمایشگر رنگ TFT روشن 6600 جهانی جدا از صفحه نمایش های تک رنگ بود که پیش از آن آمده بود. و نوکیا در آنجا متوقف نشد – در یک دوربین VGA با بزرگنمایی دیجیتال 2 × ، ضبط ویدیو ، بلوتوث ، IRDA ، حافظه قابل ارتقاء MMC ، به علاوه ایمیل و پخش چندرسانه ای بسته بندی شده است. برای علاقه مندان به فناوری اولیه و متخصصان مشاغل ، سرانجام تلفنی بود که فراتر از تماس ها و متن ها فراتر رفت.
6
سری ارتباطات نوکیا
اولین مدل در این سریال ، Nokia 9000 Communicator ، مانند یک تلفن به نظر می رسید تا اینکه آن را باز کنید – سپس به یک لپ تاپ مینیاتوری تبدیل شد ، با یک صفحه کلید Qwerty و یک صفحه نمایش تک رنگ. در داخل یک پردازنده 24 مگاهرتز Intel i386 با 8 مگابایت حافظه ، فقط به اندازه کافی برای رسیدگی به ایمیل ، فکس و حتی مرور وب شماره گیری بود. در دستگاه تلفن همراه در اواسط دهه 90.
این خط با هر نسل در حال تحول است: نوکیا 9210 صفحه نمایش رنگی را در سال 2000 معرفی کرد ، 9500 در سال 2004 با ابزارهای اداری ، مرورگر و ذخیره سازی MMC قابل ارتقاء ، 9500 به صورت چندرسانه ای جدی اضافه کرد و سپس در سال 2007 به عنوان Finale Grand Finale – E90 Communicator آمد.
این جانوران پرشور Symbian S60 را اجرا کرد و نمایشگرهای دوگانه (یکی از آنها یک پانل 4 اینچی عظیم برای آن در 800 × 352) ، یک صفحه کلید فیزیکی کامل ، Wi-Fi ، 3G ، GPS و حتی یک دوربین 3.2 مگاپیکسلی را به نمایش گذاشت. برای بسیاری ، کمتر احساس حمل تلفن و بیشتر شبیه حمل لپ تاپ که برای برقراری تماس اتفاق افتاده است.
5
Motorola Razr v3
در سال 2004 ، موتورولا قانون را با RAZR V3 بازنویسی کرد. این تلفن تیغ نازک (از این رو نام) بود که در آلومینیوم برس پیچیده شده بود ، و با یک صفحه کلید الکترولومینسانس که در تضاد شدید با تلفن های پلاستیکی کاملاً پلاستیکی دوران بود ، روشن شد. حتی صفحه نمایش شیشه ای بیرونی کوچک احساس هوشمندی می کرد – می توانستید در آن زمان نگاهی بیندازید یا ببینید چه کسی بدون اینکه آن را باز کند ، تماس می گرفت.
در حال حاضر ، از نظر مشخصات ، RAZR کسی را از بین نمی برد. دوربین VGA در بهترین حالت متوسط بود ، ذخیره سازی با خنده دار کوچک بود و نرم افزار Barebones بود. اما هیچ یک از اینها مهم نبود. موتورولا به سختی به طراحی و انحصاری تکیه داد. RAZR با قرارداد بیش از 500 دلار (مسخره برای آن زمان!) ، به سرعت فروخته شد و با 130 میلیون دستگاه فروخته شده به پرفروش ترین تلفن تلنگر تبدیل شد. افراد مشهور آن را دوست داشتند ، در فیلم های موسیقی بی شماری ظاهر شد ، و اگر می خواستید بدون گفتن یک کلمه جالب به نظر برسید ، این تلفن بود.
4
سریال سامسونگ SGH
سامسونگ با ترکیب SGH خود امواج جدی ایجاد کرد و با سبک ازدواج کرد. SGH-D500 که در اواخر سال 2004 وارد شد ، یک نمونه عالی است. این یک کشویی بود که در واقع کشویی را خنک کرد: باریک ، جلا و بسته بندی شده با ویژگی های برش آن در زمان برش مانند دوربین 1.3 MP با فلاش ، بلوتوث ، پخش کننده MP3 و صفحه نمایش TFT با رنگ 262K. این فاکتور فرم “کشویی فعال” را محبوب کرد و حتی با “بهترین گوشی موبایل” در کنگره 3GSM در سال 2005 از آنجا دور شد.
اما سامسونگ فقط مربوط به کشویی نبود. یک سال قبل ، در سال 2003 ، قبلاً SGH-E700 را نشان داده بود ، یک صدف چنان تصفیه شده که به آن لقب “تلفن بنز” داده شد. با خطوط صاف ، آنتن داخلی (یک تازگی در آن زمان) و صفحه نمایش رنگ خارجی که با دوربین VGA جفت شده است ، باعث افزایش رنگ آمیزی شده و وضعیت فرهنگ پاپ سامسونگ را به صورت موبایل سیمان می کند.
3
سونی اریکسون Z530I
سونی اریکسون Z530I در سال 2006 به زمین نشست ، و در حالی که هرگز سعی در پیشی گرفتن از پرچمداران فلش تر از روزگار خود داشت ، این روح فرهنگ فلیپ تلفن در اواسط دهه 2000 را میخکوب کرد. این جمع و جور بود ، به رنگ های بازیگوشی آمد ، و هنگامی که شما آن را پس از یک تماس بسته اید ، آن را به صورت فوری بسیار رضایت بخش داشت-یک آیین کوچک از نگرش که با ناراحتی از صفحه لمسی پاک شد.
از نظر ویژگی ، چیزهای ساده اما کاربردی را نگه داشته است: آهنگ های زنگ MP3 ، یک دوربین VGA که مفیدتر از سطح بالا و ذخیره سازی قابل ارتقا با کارتهای میکرو حافظه سونی بود. آنچه واقعاً با مردم گیر کرده بود ، تعادل بود. مقرون به صرفه ، قابل اعتماد و به اندازه کافی شیک بود که در دوره ای که تلفن خود را خاموش می کرد ، احساس جریان می کرد ، بخشی از پرش بود.
2
سونی اریکسون W810
سونی اریکسون با W810 ، بخشی از ترکیب مارک Walkman خود ، طاقچه خود را حک کرد. این مدل 2006 همه چیز در مورد موسیقی بود ، با کنترل های پخش اختصاصی ، کیفیت صوتی عالی برای زمان و ذخیره سازی قابل ارتقا برای MP3.
این یک ضربه با دوستداران موسیقی بود که تلفنی می خواستند که به عنوان یک پخش کننده رسانه ای قابل حمل دو برابر شود. W810 همچنین یک دوربین محکم داشت و آن را برای کسانی که ارزش سرگرمی و ابزار را داشتند ، انتخاب خوبی داشت.
1
مروارید
BlackBerry Pearl ، که در سال 2006 منتشر شد ، تلاش Blackberry برای پیروزی مخاطبان گسترده تر از متخصصان مشاغل بود. بر خلاف جسورانه یا منحنی حجیم ، مروارید براق ، جمع و جور و سازگار با جیب تر بود. این صفحه کلید نوآورانه “SureType” را معرفی کرد-یک سازش هوشمندانه که دو حرف را بر روی هر کلید جفت می کرد اما یک ریتم مانند Qwerty را نگه می داشت ، بنابراین تایپ کردن هنوز هم به محض اینکه از آن آویزان شدید ، احساس بصری می کرد. این برنامه همچنین یک پیست برای ناوبری ، اولین بار برای BlackBerry در آن زمان ، جایگزین چرخ پیمایش قدیمی و کنترل چهار طرفه یکپارچه به کاربران بود.
از همه مهمتر ، این کار به کاربران روزمره امکان دسترسی به BlackBerry Messenger (BBM) ، برنامه گپ رایگان ، فوری و رمزگذاری شده را می داد که BlackBerry را به دستگاه ضروری اواخر دهه 2000 تبدیل می کند. نوجوانان و بزرگسالان برای گروه های BBM و آن دسته از “پینگ های گونه” زندگی می کردند ، به همان روشی که مردم اکنون به WhatsApp یا Imessage چسبیده اند.
من هرگز خودم یک مروارید نداشتم (من یک شخص جسورانه 9700 بودم) ، اما هنوز هم هر وقت در مورد BlackBerry فکر می کنم ، دلتنگی از دلتنگی را احساس می کنم. کل دوره بلک بری چنان علامتی را به جای گذاشت که مردم به معنای واقعی کلمه آن را “کرک بری” لقب دادند – گره ای به این که چقدر غیرممکن بود ، کنار گذاشتن.
آیا تلفن پرتاب مورد علاقه خود دارید که هنوز هم لبخند می زند؟ اگر چنین است ، لطفاً آن را در نظرات رها کنید. من دوست دارم خاطرات را عوض کنم و کلاسیک ها را با شما دوباره بررسی کنم!