اگر نتوانید آن را به خاطر بسپارید ، به اشتراک گذاشتن رمز عبور Wi-Fi می تواند یک دردسر باشد. خوشبختانه ، روشهای آسانتر ، سریعتر و ایمن تر برای به اشتراک گذاشتن رمز عبور خود وجود دارد ، بنابراین لازم نیست یک رمز عبور Wi-Fi طولانی و پیچیده را به خاطر بسپارید.
اگر نتوانید آن را به خاطر بسپارید ، به اشتراک گذاشتن رمز عبور Wi-Fi می تواند یک دردسر باشد. خوشبختانه ، روشهای آسانتر ، سریعتر و ایمن تر برای به اشتراک گذاشتن رمز عبور خود وجود دارد ، بنابراین لازم نیست یک رمز عبور Wi-Fi طولانی و پیچیده را به خاطر بسپارید.
4
کدهای QR
کدهای QR یکی از ساده ترین راه های به اشتراک گذاری رمز عبور Wi-Fi شما هستند. این دستگاه در دستگاه های Android به iOS کار می کند ، به این معنی که می توانید رمز عبور Wi-Fi خود را از یک به دیگری به اشتراک بگذارید بدون اینکه رمز ورود خود را در این فرآیند قرار دهید. این گزینه در هر تلفن در حال اجرا Android 10 یا بالاتر در دسترس است ، بنابراین احتمال وجود دارد که تلفن شما از قبل از آن پشتیبانی کند.
شما باید به شبکه Wi-Fi که می خواهید به اشتراک بگذارید وصل شوید. پس از اتصال ، این مراحل را دنبال کنید تا کدهای QR مورد نیاز برای پیوستن به یک شبکه Wi-Fi را نشان دهید.
- تنظیمات را باز کنید و روی شبکه و اینترنت ضربه بزنید.
- روی اینترنت ضربه بزنید.
- روی نماد تنظیمات COG در کنار نام شبکه Wi-Fi که به آن متصل هستید ضربه بزنید.
- به اشتراک گذاری ضربه بزنید. برای دیدن کد ممکن است مجبور شوید احراز هویت بیومتریک را ارائه دهید.
پس از دریافت کد ، می توانید آن را در دستگاه های دیگر اسکن کنید تا به آنها اجازه دهید به شبکه بپیوندند. اگر کد QR کار نکند ، تلفن شما رمز عبور Wi-Fi را نیز به شما نشان می دهد تا بتوانید به صورت دستی متصل شوید.
3
برچسب های NFC
برچسب های NFC یک روش بسیار مفید برای به اشتراک گذاری گذرواژه‌ها ، بلکه سایر اطلاعات تماس است. اگر به درستی برنامه ریزی شده باشد ، می توانید از آنها برای ایجاد انواع دستورات و اقدامات مختلف استفاده کنید.
آنها همچنین بسیار ارزان هستند ، با 50 بسته برچسب NFC با قیمت 9.99 دلار در آمازون فروخته می شوند. شما باید از یک برنامه برنامه نویسی برچسب NFC بر روی تلفن خود مانند NFC Tagwriter توسط NXP برای دستگاه های Android یا ابزارهای NFC برای iOS استفاده کنید و نام ، رمز عبور و رمزگذاری Wi-Fi خود را اضافه کنید. پس از اتمام تنظیم ، فقط می توانید آنها را روی روتر یا مکان های دیگر بچسبانید و کسی را با ضربه زدن به تلفن های خود در برابر برچسب ها به Wi-Fi متصل کنید.
با این حال ، هنگام استفاده از برچسب های NFC می تواند مشکلات سازگاری وجود داشته باشد. تلفن شما باید حداقل در دستگاهی که برچسب ها را تنظیم می کند ، از قابلیت خواندن و نوشتن NFC پشتیبانی کند. این برچسب های رمز عبور Wi-Fi NFC با iOS و سایر دستگاه ها مانند رایانه های شخصی ویندوز ، مک ، کنسول های بازی دستی و غیره کار نمی کنند.
2
با استفاده از اشتراک سریع در دستگاه های Android
یکی دیگر از راه های سریع به اشتراک گذاری رمز عبور Wi-Fi شما از طریق Share Quick ، ابزار به اشتراک گذاری بی سیم داخلی Android است. با این حال ، بسته به نسخه Android و پوست خود ، ممکن است گزینه ای را که در چندین سطح تنظیمات دفن شده است ، پیدا کنید.
در Pixel 7A من Android 15 را اجرا می کند ، این ویژگی در همان صفحه کد Wi-Fi QR است.
- تنظیمات را باز کنید و روی شبکه و اینترنت ضربه بزنید.
- روی اینترنت ضربه بزنید.
- روی نماد تنظیمات COG در کنار نام شبکه Wi-Fi که به آن متصل هستید ضربه بزنید.
- به اشتراک گذاری ضربه بزنید. ممکن است شما مجبور به ارائه احراز هویت بیومتریک شوید.
به یاد داشته باشید که برخلاف کدهای QR ، این روش بین دستگاه های Android و iOS کار نمی کند. شما همچنین نمی توانید از آن استفاده کنید تا رایانه ها یا دستگاه های دیگر به شبکه شما بپیوندند.
iOS نسخه خود را از اشتراک Wi-Fi دارد که به شما نشان می دهد که آیا باید به شخص دیگری اجازه دهد به شبکه خانگی بپیوندد. با این حال ، این امر به شما و هرکسی که رمز عبور خود را با آن به اشتراک می گذارید ، به مخاطبین خود در تلفن های یکدیگر ، از جمله آدرس ایمیل Apple ID ، نیاز دارد. شما همچنین باید بلوتوث را فعال کنید و اطمینان حاصل کنید که کانون شخصی شما از کار افتاده است.
اجرای iOS یکپارچه تر است ، اما نیاز به صرفه جویی در مخاطبین و تنظیم اولیه دارد که شاید با همه نداشته باشید. ویژگی اشتراک سریع Android به شما امکان می دهد رمز عبور خود را با افراد بیشتری به اشتراک بگذارید ، اما یافتن آن می تواند کمی مشکل باشد.
1
یک شبکه Wi-Fi مهمان ایجاد کنید
این کار کمی تنظیم می شود ، اما ایجاد یک شبکه مهمان می تواند امنیت شبکه Wi-Fi شما را تقویت کند. با نگه داشتن دستگاه های مهمان در یک شبکه جداگانه ، شما نه تنها از دادن رمز عبور به شبکه اصلی خود جلوگیری می کنید بلکه مانعی بین دستگاه های قابل اعتماد در خانه خود و هر دستگاه موقت با استفاده از Wi-Fi خود ایجاد می کنید.
تنظیم چندین SSID سخت نیست و بیشتر روترهای Wi-Fi از SSID های مختلف پشتیبانی می کنند. با این حال ، مراحل مورد نیاز برای تنظیم یکی می تواند از روتر تا روتر متفاوت باشد. همچنین می توانید از گروههای سریعتر 5 گیگاهرتز یا 6 گیگاهرتز برای خودتان استفاده کنید در حالی که به میهمانان دسترسی به گروه کندتر اما قابل اطمینان تر 2.4 گیگاهرتز امکان پذیر است. به این ترتیب ، شما نمی توانید اطمینان حاصل کنید که هیچ دستگاه مهمان مانع سرعت Wi-Fi که در دستگاه های خانگی خود می گیرید ، مانع نمی شود.
هنگام اجرای یک تست سرعت Wi-Fi ، درک اعداد مختلف در واقع بسیار مفید است.
برای شبکه های خانگی ، بهتر است از یک رمز عبور ساده و آسان برای به یاد داشته باشید که می توانید به میهمانان خود به صورت کلامی یا از هر یک از روشهای فوق استفاده کنید.
WPS نیز وجود دارد – راهی آسان برای اتصال دستگاه های جدید به روتر شما با فشار دادن یک دکمه. با این حال ، فعال کردن WPS در روتر شما ، شما را در برابر حملات شبکه آسیب پذیر می کند ، بنابراین من استفاده از آن را توصیه نمی کنم. من WPS را در روتر خود غیرفعال کرده ام ، و شما نیز باید اگر به طور پیش فرض غیرفعال نشود.
به اشتراک گذاشتن رمزهای عبور Wi-Fi شما نباید یک دردسر باشد ، اما رمزهای عبور قوی معمولاً به یاد ماندنی نیستند. بسته به نیاز شما ، برخی از گزینه های دیگر به شما امکان می دهند بدون قرار دادن رمز عبور واقعی و ایمن نگه داشتن شبکه خود ، رمزهای عبور را به راحتی به اشتراک بگذارید.