ردیابی زمان مانند Overkill به نظر می رسید. اما هفت روز بعد ، من برای هر ساعت هدر رفته و برخی از حقایق سخت در مورد نحوه زندگی من دریافت کردم. مشکل زمان نبود – این بود که چگونه آن را پر کردم.
ردیابی زمان مانند Overkill به نظر می رسید. اما هفت روز بعد ، من برای هر ساعت هدر رفته و برخی از حقایق سخت در مورد نحوه زندگی من دریافت کردم. مشکل زمان نبود – این بود که چگونه آن را پر کردم.
چگونه هر ساعت از هفته خود را ردیابی کردم
من می خواستم این آزمایش را ساده کنم. من برنامه های زیادی را دیده ام که به شما امکان می دهد برچسب ها و سفارشی سازی های فانتزی را اضافه کنید ، اما احساس کردم که این کار بیش از حد است. علاوه بر این ، من از تجربیات قبلی می دانستم که قصد بازدید از برنامه را ندارم و وقت خود را ردیابی می کنم.
در عوض ، من یک صفحه گسترده ساده در برگه های Google درست کردم. من برای هر روز زبانه هایی ایجاد کردم و سپس دو ستون اضافه کردم: زمان و فعالیت/فعالیت. در حالت دوم ، من هر کاری را که در آن ساعت انجام دادم نوشتم. من زحمت پیگیری هر دقیقه را نداشتم ، زیرا این کار خسته کننده بود ، اما در صورت لزوم ، اضافه کردم که چه مدت را صرف کردم.
من صفحه گسترده خود را به عنوان مورد علاقه در Google Drive علامت گذاری کردم تا بتوانم به راحتی به آن مراجعه کنم. من متوجه شده ام که به احتمال زیاد به اسنادی که به عنوان ستاره بازی می کنم به جای نشان دادن آنها در مرورگر خود ، به اسناد دسترسی پیدا می کنم ، بنابراین این یک روش آسان برای فراموش نکردن بود.
چیزی که من هر ساعت از روزهایم را ردیابی کردم
من خیلی بیشتر از آنچه انتظار داشتم بعد از ردیابی کل هفته خود آموختم. این یکی از مؤثرترین آزمایشاتی است که من برای خودآگاهی انجام داده ام و می توانم تصور کنم که کسی که قبلاً هرگز این کار را نکرده است ، مزایای بیشتری نیز می بیند.
1. صبح ها بیشتر موفقیت روز من را تعیین می کند
ردیابی هر ساعت از هفته من اهمیت محافظت از انرژی ذهنی من را نشان می داد. هر بار که تلفن خود را برداشتم و اولین چیزها را در صبح بررسی می کنم ، بقیه روز من یک کار سربالایی است. حتی اگر پیامی ندارم ، تخصیص پهنای باند ذهنی به تنهایی مضر است.
من قبل از ظهر قبل از ظهر چک کردن ایمیل هایم را متوقف کردم ، اما فهمیدم که باید کارها را بیشتر انجام دهم. قبل از توجه به هر کس دیگری (چه در زندگی واقعی و چه در زندگی واقعی) ، حداقل یک ساعت به خودم نیاز دارم. من قبلاً زودتر از همه در خانه ام از خواب بیدار شدم ، بنابراین نیازی به تغییر زمان بیدار شدن از خوابم نبود-اما مجبور شدم رسانه های اجتماعی و برنامه های پیام رسانی را مسدود کنم.
با این حال ، من همچنین می دانم که من 100 ٪ کامل نخواهم بود. بنابراین ، من در صورت پریشانی یک برنامه احتمالی ایجاد کردم. رفتن به پیاده روی همیشه ذهنم را مجدداً تنظیم می کند ، بنابراین من با خودم پیمان درست کرده ام تا در صورت سقوط از مسیر خارج شوم.
2 پنجشنبه آسیب پذیرترین روز من است
این آزمایش به من نشان داد که من به احتمال زیاد روز پنجشنبه پریشان می شوم که روز اصلی استراحت من است.
از آنجا که من به طور موثری دو ساعت اضافی دارم ، احساس می کنم نیازی به تمرکز روی وظایف خود ندارم. من زمان باقیمانده را با حواس پرتی ها ، مانند بررسی وب سایت های ورزشی و آمار بیش از حد تجزیه و تحلیل پر می کنم. از قضا ، من اغلب در روزهای پنجشنبه کمتر از زمانی که ساعت کار کمتری دارم ، کمتر انجام می دهم.
3 آخر هفته من به طرز شگفت آور تولیدی بود
من هرگز روی آنچه در آخر هفته هایم انجام می دهم تمرکز زیادی نکرده ام زیرا ردیابی همه چیز به مدت 365 روز در سال برای من پایدار نخواهد بود. این اولین باری بود که آخر هفته هایم را پیگیری کردم و تعجب کردم که آنها نسبتاً مولد بودند.
من آخر هفته یک سیاست سختگیرانه “بدون لپ تاپ” دارم زیرا برای تنظیم مجدد هفته به مغز خود نیاز دارم. هر وقت آخر هفته کار می کنم ، مه مه مه هفته من را ابراز می کند. صبح های شنبه من در حال حاضر توسط کلاس های زبان گرفته می شود ، اما پس از آن ، من قصد دارم بعد از ظهر خود را به آن شکاف زمان منتقل کنم.
در حالی که من کارهای “غیرمولد” مانند دنبال کردن ورزش انجام دادم ، اینها به مغز من کمک کرد تا روی چیز دیگری تمرکز کند. وقتی دوشنبه دور شد ، من آماده شدم که دوباره سخت کار کنم. من واقعاً دوست دارم کارهای خود را انجام دهم ، زیرا احساس می کنم بعد از انجام آنها کاملاً تنظیم مجدد شده ام.
4. انجام کارهای کمتر باعث می شود من بیشتر تولید کنم
من در دهه بیست و یکم به چیزهای زیادی رسیدم ، اما به پایان رسید که پایان دهه است که حرکت بی رحمانه به سمت هر هدف پایدار نبود. علاوه بر این ، من از این روند متنفرم ، که من کاملاً مطمئن هستم که پیشرفت من را کند کرده است.
بیش از حد لیست کارهای من همیشه بزرگترین مقصر بوده است ، اما از زمان 30 سالگی ، من روی یک اصول گرا هستم. گذراندن وقت کمتری در رایانه من نتایج بهتری به همراه داشته است که این آزمایش تأیید کرده است.
5. برنامه ریزی زمان اجتماعی ایده خوبی است
من کاملاً درونگرا هستم و به تنهایی لذت می برم ، بنابراین نادیده گرفتن اهمیت ارتباط اجتماعی آسان است. خوب ، تا زمانی که به ناچار احساس می کنم چیزی است که چند هفته بعد از دست رفته است ، آسان است.
هنگام ردیابی هفته من ، متوجه شدم که شادترین روزهایم زمانی بود که وقت اجتماعی بیشتری داشتم. من برای برون سپاری انگیزه خود به کلاس های ورزشگاه می پیوندم ، اما همچنین به این دلیل که می توانم با افراد همفکر صحبت کنم. به همین ترتیب ، گذراندن وقت در ارتباط با افراد در فضای همکار من باعث شد که من بیشتر تولید کنم.
6. تلاش برای صرفه جویی در وقت همیشه خوب نیست
من اغلب متوجه شده ام که وقتی سعی می کنم وقت یا هزینه خود را صرفه جویی کنم ، در پایان هر دو کمتر می شوم. من چندین تئوری دارم که چرا ، اما احتمالاً ارتباطی با طرز فکر کمبود دارد. وقتی سعی کردم چیزهایی را که برای من خوب بود حذف کنم اما مستقیماً به پول گره خورده ام ، روزهای من همیشه بدتر بودند.
اصولگرا بودن مهم است و محدود کردن کارهای کم مصرف ایده خوبی است. با این حال ، تلاش برای صرفه جویی در وقت به خاطر آن هرگز به من خوب خدمت نکرده است – و این آزمایش آن را تأیید کرد.
7. هرچه بیشتر حرکت کنم ، نتایج من بهتر می شود
من همیشه فکر می کردم که قربانی کردن سلامتی شما برای دستیابی به چیزی بی معنی است تا اینکه من شروع به انجام آن کردم (که پس از آن تأیید کرد که من درست است). این که آیا 10،000 قدم روزانه از نظر علمی اثبات شده است یا خیر ، بی ربط است. وقتی روزانه 10،000 قدم دارم احساس بهتری می کنم.
به همین ترتیب ، پرش از یک تمرین برای تحقق مهلت بی معنی است. من کار را با کارآمدتر انجام می دادم و اگر برای اولین بار به ورزشگاه رفته بودم کار بهتری انجام می دادم. انسان ها برای حرکت طراحی شده اند و کیفیت زندگی من به طور قابل توجهی بدتر می شود وقتی که من آن را نادیده می گیرم.
8. اراده بیش از حد ارزیابی می شود
من بعضی اوقات محدودیت هایی را در مورد عادت های بد مانند چک کردن تلفن خود اعمال نمی کنم ، زیرا می خواهم ثابت کنم که من چقدر نظم و انضباط دارم. اما Willpower محدود است و وقتی تمام شود ، انجام کارهایی که قرار نیست انجام دهم بسیار آسان است.
در حالی که ممکن است بهره وری “گوروس” دوست نداشته باشد این را بشنود ، ترجیح می دهم حواس پرتی را حذف کنم و روی کار اصلی تمرکز کنم. اگر مجبور هستم هر وب سایت را جدا از Docs Google مسدود کنم ، همینطور باشد.
چگونه من از زمان اجرای این آزمایش تغییراتی ایجاد کرده ام
من تغییرات چشمگیری را انجام ندادم ، زیرا سالهای زیادی را صرف بهینه سازی زندگی خود کردم ، اما تنظیمات کوچک من تاکنون تأثیر بزرگی گذاشته است.
1. شارژر تلفن من را از میز کار من دور می کنم
من در حال حاضر تلفن خود را در خارج از اتاقم شارژ می کنم تا بتوانم راحت تر بخوابم ، و دستگاه خود را روی میز کار خود می گذارم. اما از آنجا که یکی از بلوک های عمیق کار من در صبح است ، من خطر بزرگی را به همراه دارم. اگر یک روز صبح از خواب بیدار شوم و احساس انگیزه نمی کنم ، رسیدن به دستگاه من بسیار آسان است.
برای متوقف کردن این اتفاق دوباره ، شارژر تلفن خود را روی میز ناهار خوری قرار داده ام. بعد از آزمایش ، من این نقطه را در خانه خود پیدا کردم که در آن جایی است که به احتمال زیاد آن را بررسی می کنم. من مجاز به بررسی اولین بار بعد از صبحانه هستم ، اما قبل از آن نه (و نه تا زمانی که حداقل یک مقاله ننوشتم).
2. برنامه اقدام پنجشنبه من
من به جای تلاش برای کار بیشتر در پنج شنبه ها ، زمان ورزشگاه خود را با عکاسی جایگزین کردم. علاوه بر این که برای بزرگترین سرگرمی خود وقت خود را ایجاد می کنم ، همچنین تضمین می کنم که برای آن روز به 10،000 قدم می رسم. پیاده روی به فضای همکار من نیز منظره است ، بنابراین من همیشه چیز جالبی را برای گرفتن پیدا می کنم.
من بلوک های عمیق کار خود را نیز حفظ می کنم ، علاوه بر ترک در همان زمان که به طور عادی می خواهم. اگر کارهای روزمره خود را زودتر به پایان برسانم ، می توانم زودتر ترک کنم یا در زمان باقیمانده برخی از عکس ها را ویرایش کنم.
3. ایجاد حرکت در اولویت
بعد از میانگین 5000 قدم در ماه قبل از این آزمایش ، من وانمود کردم که نادیده گرفتن حرکت منجر به نتایج بهتر یا بهزیستی می شود. حرکت اکنون جدا از خواب ، اولویت اصلی من است.
برخی از غیر مذاکره هایی که به برنامه خود اضافه کردم عبارتند از:
- حداقل 10،000 مرحله روزانه (از جمله آخر هفته).
- حداقل چهار تمرین CrossFit در هفته ، مگر اینکه بدن من واقعاً خسته شود.
- یک بار در هفته فرقی نمی کند پنجشنبه یا آخر هفته باشد ، تا زمانی که انجام شود.
- حداقل 15 دقیقه بعد از ناهار قدم بزنید.
بسیاری از اینها به یکدیگر تغذیه می شوند ، و از آنجا که من به طور متوسط 10،000 قدم روزانه را در سال قبل از ردیابی هفته خود انجام می دادم ، قبلاً یک پایه داشتم.
داشتن ساعت هوشمند به میزان قابل توجهی کمک می کند. من دوست دارم که چگونه ساعت اپل من باعث می شود هر روز با حلقه ها و چالش های روزانه بیشتر حرکت کنم.
آیا من به ردیابی کل هفته خود ادامه خواهم داد؟
در حالی که این آزمایش مفید بود ، من فکر نمی کنم که تمام هفته خود را پیگیری کنم. من قبلاً بحث کرده ام که چگونه مسدود کردن زمان برای من کار نمی کند ، و احساس می کنم ردیابی کل هفته من با گذشت زمان بازده کاهش می یابد. نکته انجام این کار این بود که بفهمم چگونه وقت خود را می گذرانم ، که اکنون انجام می دهم.
با این حال ، من همچنین سالها تجربه در بهینه سازی وقت خود دارم. من در حال حاضر زباله های زیادی را از روزهایم کاهش داده ام ، مانند حذف حساب های رسانه های اجتماعی که به من خدمت نمی کنند. اگر من یک مبتدی بودم ، حداقل 1-2 ماه هفته خود را پیگیری می کردم.
من همچنین کاملاً خودآگاه هستم ، و اگر متوجه شوم که دوباره به تله های قدیمی می افتم ، دوباره این آزمایش را اجرا خواهم کرد. در صورت لزوم بخش مفیدی از ابزار من است ، نه اینکه به آنجا بروید.