در برخی مواقع، ارزهای دیجیتال بدون هشدار از صرافی ها حذف می شوند. اما چرا رمز ارز مورد علاقه شما حذف شد؟
صرافی‌های ارزهای دیجیتال گاهی اوقات به سکه‌ها و توکن‌ها فشار می‌آورند. چرا آنها چنین کاری را انجام می دهند؟
خوب، معمولاً استدلالی وجود دارد. صرافی‌های کریپتو حذف از فهرست را ساده نمی‌دانند، زیرا می‌تواند به شهرت آسیب برساند و واکنش‌های منفی جامعه را تحریک کند. اما در موارد خاص، ممکن است صرافی احساس کند که حذف یک رمزارز خاص یا یک جفت ارز دیجیتال ضروری است.
در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا یک صرافی ممکن است یک ارز دیجیتال را از فهرست حذف کند.
1. مسائل مربوط به انطباق
صرافی‌های ارزهای دیجیتال باید از مقررات پیروی کنند – حتی اگر قرار باشد فضای کریپتو غیرمتمرکز و “بدون مجوز” باشد. با رشد بیشتر ارزهای رمزنگاری شده، صرافی ها با نظارت فزاینده ای از سوی ناظران مالی مواجه می شوند.
صرافی‌های رمزنگاری فعال در ایالات متحده باید از مقررات سختگیرانه «مشتری خود را بشناسید» (KYC) و «ضد پول شویی» (AML) پیروی کنند. بنابراین، آنها باید هویت کاربران را تأیید کنند و الگوهای تراکنش عجیب و غریبی را که می تواند نشانه فعالیت مجرمانه باشد، بررسی کنند. اگر یک ارز دیجیتال خاص برای فعالیت‌های مجرمانه، غیرقانونی یا خطرناک استفاده شود یا با آن مرتبط باشد، صرافی ممکن است تصمیم بگیرد که حمایت از آن بسیار خطرناک است. به عنوان مثال، Coinbase، Bittrex، ShapeShift و دیگر صرافی‌های رمزنگاری از فهرست کردن Monero متمرکز بر حریم خصوصی، که با استفاده از وب تاریک مرتبط است، خودداری می‌کنند. با این حال، بسیاری از صرافی‌های ارز دیجیتال هنوز از Monero پشتیبانی می‌کنند.
علاوه بر این، گاهی اوقات، برخی از کشورها قوانین سختگیرانه ای را برای ارزهای دیجیتال ممنوع کرده یا وضع می کنند. بنابراین، اگر یک صرافی در یکی از آن کشورها فعالیت کند، ممکن است مجبور شوند سکه‌هایی را که اکنون غیرقانونی هستند، از فهرست خارج کنند. همین امر در مورد سکه هایی که تحریم ها علیه کشورها یا نهادهای خاص را نقض می کنند نیز صدق می کند.
در پایان روز، صرافی‌ها نمی‌توانند با فهرست کردن ارزهای رمزنگاری‌شده غیرمنطبق، خطر بازگشت قانونی را به خطر بیندازند. بنابراین اگر وضعیت قانونی یک سکه نیاز به روشن شدن داشته باشد یا تنظیم‌کننده‌ها آن را مشکل‌ساز اعلام کنند، اغلب بلافاصله پس از آن، حذف از فهرست انجام می‌شود.
2. عدم تحرک
حقیقت غم انگیز این است که این روزها هزاران ارز دیجیتال مختلف وجود دارد، اما تنها بخشی از آنها استفاده قابل توجهی دارند. بسیاری از آنها پروژه‌های رها شده‌اند یا برای شروع فقط حقه‌هایی بودند. بنابراین برای صرافی ها اجتناب ناپذیر است که صرافی هایی را که مشتریانشان دیگر علاقه ای به آنها ندارند از فهرست خارج کنند.
ممکن است برای سکه‌های کم‌حجم ناعادلانه به نظر برسد، گویی هرگز یک شات واقعی نگرفته‌اند. اما صرافی های کریپتو در نهایت باید به معامله گران فعال خود خدمت کنند. حذف سکه های راکد به آنها اجازه می دهد تا روی سکه هایی که مردم می خواهند بخرند و بفروشند تمرکز کنند.
بنابراین، اگر یک سکه با نقدینگی کم نگه دارید، همیشه این خطر وجود دارد که به دلیل عدم استفاده از آن حذف شود. بهترین دفاع برای توسعه دهندگان پروژه این است که تلاش کنند مشارکت جامعه و حجم تجارت بیشتری را به دست آورند تا مبادلات فعالیت کافی برای توجیه حفظ آن در فهرست داشته باشند.
3. خطرات امنیتی
حفظ امنیت قوی برای مبادلات ارزهای دیجیتال بسیار مهم است. بنابراین، اگر یک سکه خطرات امنیتی بالقوه ای را به همراه داشته باشد، ممکن است به این نتیجه برسند که برای ادامه حمایت از آن ارزش سردرد را ندارد.
به عنوان مثال، برخی از آلتکوین های کوچکتر دیگر جوامع توسعه دهنده چندان فعالی ندارند. این بدان معناست که اگر آسیب‌پذیری‌ها و باگ‌ها به سرعت برطرف نشوند، خطر بیشتری وجود دارد که سکه به نوعی به خطر بیفتد. صرافی‌های کریپتو نمی‌خواهند در صورت هک شدن سکه‌ای که فهرستشان به‌دلیل سهل‌انگاری هک می‌شود، با عواقب مقابله کنند.
صرافی ها همچنین باید به امنیت سمت کاربر فکر کنند. اگر نرم‌افزار کیف پول یک ارز رمزنگاری‌شده نامناسب باشد و منجر به به خطر افتادن کاربران شود، ممکن است به دلیل لیست کردن یک سکه ناامن دچار مشکل شوند.
علاوه بر این، هر چه تعداد توکن‌های فهرست صرافی بیشتر باشد، سطح حمله احتمالی برای هدف قرار دادن هکرها بیشتر می‌شود. بنابراین، محدود کردن پیشنهادها به ارزهای امن تر، ریسک را کاهش می دهد.
و البته، اگر یک سکه دچار یک فاجعه امنیتی بزرگ شود، مانند یک هک بزرگ که زنجیره بلوکی آن را بی‌ثبات می‌کند یا یک استیبل کوین عمیق، اعتماد را به طور جدی متزلزل خواهد کرد. صرافی‌های کریپتو ممکن است نخواهند که شهرت آنها به دلیل ارتباط مداوم با سکه آسیب‌دیده خدشه‌دار شود.
دارایی‌های مجازی صرافی‌های کریپتو به میلیاردها می‌رسد، بنابراین نمی‌توانند در مورد امنیت به هم بریزند. حذف ارزهای رمزپایه با امنیت مشکوک یک تصمیم سخت اما منطقی برای مدیریت ریسک است. از کسب و کار و مشتریان آنها محافظت می کند.
4. طرح های پمپ و تخلیه
اگر با این عبارت آشنا نیستید، طرح پمپ و دامپ زمانی است که یک گروه با یکدیگر همکاری می کنند تا از طریق خرید هماهنگ قیمت یک ارز دیجیتال را افزایش دهند. سپس، هنگامی که قیمت به اوج می رسد، دارایی های خود را می فروشند و وثیقه می گذارند و سرمایه گذاران معمولی را ترک می کنند که کیسه های خالی در دست دارند.
نه تنها این کلاهبرداری‌های ارزهای دیجیتال فوق‌العاده غیراخلاقی هستند، بلکه صرافی‌ها را به روی مسائل قانونی احتمالی در مورد دستکاری بازار نیز باز می‌کنند. بنابراین، اگر یک سکه خاص به عنوان یک وسیله نقلیه پمپ و تخلیه فعال شناسایی شود، معمولاً به سرعت حرکت می کنند تا آن را از فهرست خارج کنند.
اغلب، گروه‌های تلگرام و سرورهای Discord به سازماندهی این توطئه‌ها اختصاص داده شده‌اند. صرافی‌های کریپتو می‌توانند آن کانال‌ها را برای شواهدی از پمپ‌های هماهنگ نظارت کنند تا بدانند از کدام سکه‌ها اجتناب کنند.
علائم هشداردهنده یک طرح پمپ و تخلیه شامل افزایش ناگهانی و چشمگیر قیمت و حجم بدون دلیل واضح است. به همین ترتیب، اگر فعالیت یک سکه تقریباً به طور کامل حول گروه کوچکی از کیف‌پول‌ها متمرکز شود، این امر مبهم است.
برخی از صرافی‌های کمتر دقیق ممکن است در حذف این سکه‌های کلاهبرداری کند باشند زیرا عمل پمپاژ کارمزد معاملات را به همراه دارد. اما صرافی‌های قانونی و ایمن ارزهای دیجیتال به سرعت کار می‌کنند تا زباله‌های دستکاری شده را از پلتفرم‌های خود بیرون بیاورند.
5. رقابت
راه اندازی یک صرافی ارز دیجیتال یک تجارت است، بنابراین رقابت در لیست تصمیم گیری ها نقش دارد. اگر صرافی جدید شرایط بهتری برای یک توکن ارائه دهد، ممکن است حذف از فهرست منطقی باشد.
فرض کنید یک پلتفرم رقیب در راه است که کارمزد معاملاتی کمتری را برای یک ارز دیجیتال معین دریافت می کند. این به طور طبیعی سکه را برای معامله گران جذاب تر می کند، بنابراین حجم معاملات شروع به تغییر می کند.
در آن صورت، صرافی با کارمزد بالاتر، درآمد تراکنش آن سکه را به رقیب خود از دست می دهد. ممکن است منطقی باشد که آنها به جای تلاش برای مطابقت با قیمت، آن را در یک نقطه خاص حذف کنند.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال همچنین باید در نظر بگیرند که فهرست‌های جدید چگونه می‌توانند بر سهم بازار موجود آنها تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، اگر یک سکه مستقیماً با ارز دیجیتالی که صرافی قبلاً لیست کرده است رقابت کند، ممکن است نخواهند به پای خود شلیک کنند.
به عنوان مثال، اگر Exchange A کوین B اصلی خود را فهرست کند، ممکن است بخواهد از افزودن کوین C خودداری کند، که تلاش می کند همان هدف را انجام دهد. این می تواند تقاضا برای کوین B را کاهش دهد و به طور کلی منجر به فعالیت معاملاتی کمتر شود.
6. عدم پرداخت هزینه های لیست
یکی از راه‌های کسب درآمد صرافی‌های رمزنگاری، تسهیل تجارت توکن‌های فهرست‌شده و انجام یک برش کوچک از تراکنش‌ها است. این هزینه‌های فهرست‌بندی به صرافی‌ها کمک می‌کند تا هزینه‌های ادغام یک سکه در پلتفرم خود را پوشش دهند. این شامل راه اندازی کیف پول های سرد و گرم، ساخت دفترهای سفارش، به روز رسانی نمودارها و داده های قیمت گذاری، پشتیبانی مشتری و غیره است.
پروژه های کریپتو برای بازی با توپ و پوشش هزینه های جاری نیاز به دسترسی به جیب های عمیق دارند. در غیر این صورت، مهم نیست که چقدر این فناوری امیدوارکننده است، اگر نتوانند هزینه‌های فهرست صرافی‌های ارزهای دیجیتال را بپردازند، خطر محو شدن در ابهام را دارند. همیشه پروژه دیگری در انتظار است که می تواند کارساز باشد.
خروج از فهرست نباید پایانی برای کریپتو کوین باشد
فضای کریپتو به سرعت حرکت می‌کند، بنابراین حتی سکه‌هایی که زمانی محبوب بودند نیز می‌توانند به بلوک برش برای مبادلات ارزهای دیجیتال ختم شوند. اما در حالی که در کوتاه مدت خطرات سرمایه گذاران را از فهرست حذف می کند، نیازی به عذاب نیست. بسیاری از پروژه‌ها بر موانع غلبه می‌کنند و دوباره وارد فهرست می‌شوند یا پلتفرم‌های جایگزین پیدا می‌کنند.
به‌عنوان یک سرمایه‌گذار، ممکن است مجبور شوید تاکتیک‌ها را پس از خروج از فهرست تنظیم کنید و تحقیقات بیشتری برای یافتن صرافی‌های ارز دیجیتال قابل اعتمادی که همچنان از سکه پشتیبانی می‌کنند، انجام دهید.