تصور کنید که اگر یک هکر به کل سیستم شما دسترسی پیدا کند چه آسیبی می تواند ایجاد کند. خوشبختانه، تقسیم بندی شبکه می تواند نگرانی شما را کاهش دهد.
هکرها همیشه به دنبال راه های جدیدی برای ورود به شبکه های امن هستند. هنگامی که وارد می شوند، می توانند اطلاعات محرمانه را بدزدند، حملات باج افزاری را انجام دهند و موارد دیگر. بنابراین امنیت شبکه یک نگرانی مهم برای هر کسب و کاری است.
یکی از راه های محافظت از سیستم در برابر حمله استفاده از بخش بندی شبکه است. لزوماً هکرها را از یک شبکه دور نگه نمی‌دارد، اما می‌تواند آسیب‌هایی را که در صورت یافتن راهی برای ورود به آن انجام دهند، به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
بنابراین تقسیم بندی شبکه چیست و چگونه باید اجرا شود؟
تقسیم بندی شبکه چیست؟
تقسیم بندی شبکه عمل تقسیم یک شبکه به بخش های کوچکتر است. همه این بخش ها به عنوان شبکه های کوچکتر و مستقل عمل می کنند. سپس کاربران به جای شبکه به عنوان یک کل، به بخش‌های جداگانه دسترسی دارند.
تقسیم بندی شبکه مزایای زیادی دارد اما از نظر امنیتی، هدف اصلی آن محدود کردن دسترسی به سیستم های مهم است. اگر یک هکر بخشی از یک شبکه را نقض کند، نباید به طور خودکار به همه آن دسترسی داشته باشد. تقسیم بندی شبکه همچنین می تواند در برابر تهدیدات داخلی محافظت کند.
تقسیم بندی شبکه چگونه کار می کند؟
تقسیم بندی شبکه می تواند به صورت فیزیکی یا منطقی انجام شود.
تقسیم بندی فیزیکی شامل تقسیم یک شبکه به زیرشبکه های مختلف است. سپس زیرشبکه ها با استفاده از فایروال های فیزیکی یا مجازی از هم جدا می شوند.
تقسیم بندی منطقی همچنین شامل تقسیم یک شبکه به زیرشبکه ها می شود اما دسترسی با استفاده از VLAN ها یا طرح های آدرس دهی شبکه کنترل می شود.
اجرای تقسیم بندی فیزیکی آسان تر است. اما معمولاً گرانتر است زیرا اغلب به سیم کشی و تجهیزات جدید نیاز دارد. تقسیم بندی منطقی انعطاف پذیرتر است و اجازه می دهد تا تنظیمات بدون تغییر هیچ سخت افزاری انجام شود.
مزایای امنیتی تقسیم بندی شبکه
اگر به درستی پیاده سازی شود، تقسیم بندی شبکه طیف وسیعی از مزایای امنیتی را ارائه می دهد.
افزایش حریم خصوصی داده ها
تقسیم بندی شبکه به شما این امکان را می دهد که خصوصی ترین داده های خود را در شبکه خود نگه دارید و دسترسی سایر شبکه ها به آن را محدود کنید. اگر نفوذی در شبکه رخ دهد، ممکن است مانع از دسترسی هکر به اطلاعات محرمانه شود.
کاهش سرعت هکرها
تقسیم بندی شبکه می تواند آسیب های ناشی از نفوذ شبکه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در یک شبکه به درستی تقسیم بندی شده، هر نفوذگر تنها به یک بخش دسترسی خواهد داشت. آنها ممکن است سعی کنند به بخش‌های دیگر دسترسی پیدا کنند، اما در حالی که این کار را انجام می‌دهند، کسب‌وکار شما زمان دارد تا واکنش نشان دهد. در حالت ایده آل، مزاحمان فقط قبل از کشف و دفع آنها به سیستم های بی اهمیت دسترسی دارند.
حداقل امتیاز را اجرا کنید
بخش بندی شبکه بخش مهمی از اجرای سیاست های کمترین امتیاز است. خط‌مشی‌های کمترین امتیاز مبتنی بر این ایده است که همه کاربران فقط سطح دسترسی یا امتیاز لازم برای انجام کارشان را دارند.
انجام فعالیت های مخرب توسط تهدیدات داخلی را سخت تر می کند و تهدید ناشی از اعتبارنامه های سرقت شده را کاهش می دهد. تقسیم بندی شبکه برای این منظور مفید است زیرا به کاربران اجازه می دهد در حین سفر در یک شبکه تأیید شوند.
افزایش نظارت
تقسیم بندی شبکه نظارت بر شبکه و ردیابی کاربران را در هنگام دسترسی به مناطق مختلف آسان تر می کند. این برای جلوگیری از رفتن بازیگران مخرب به جایی که قرار نیست مفید است. همچنین ممکن است به شناسایی رفتار مشکوک توسط کاربران قانونی کمک کند. این را می توان با ثبت نام همه کاربران در هنگام دسترسی به بخش های مختلف به دست آورد.
پاسخ سریعتر به حادثه
برای دفع نفوذگر شبکه، تیم فناوری اطلاعات باید بداند که نفوذ در کجا رخ می دهد. بخش‌بندی شبکه می‌تواند این اطلاعات را با محدود کردن مکان به یک بخش واحد و نگه داشتن آنها در آنجا فراهم کند. این می تواند به طور قابل توجهی سرعت واکنش به حادثه را افزایش دهد.
امنیت اینترنت اشیا را افزایش دهید
دستگاه‌های اینترنت اشیا بخش رایج شبکه‌های تجاری هستند. در حالی که این دستگاه ها مفید هستند، به دلیل امنیت ذاتا ضعیف، اهداف محبوبی برای هکرها نیز هستند. تقسیم بندی شبکه به این دستگاه ها اجازه می دهد تا در شبکه خود نگهداری شوند. اگر چنین دستگاهی مورد نفوذ قرار گیرد، هکر نمی تواند از آن برای دسترسی به بقیه شبکه استفاده کند.
نحوه پیاده سازی بخش بندی شبکه
توانایی تقسیم بندی شبکه برای افزایش امنیت به نحوه پیاده سازی آن بستگی دارد.
داده های خصوصی را جدا نگه دارید
قبل از اجرای بخش‌بندی شبکه، تمام دارایی‌های تجاری باید بر اساس ریسک طبقه‌بندی شوند. دارایی هایی که دارای با ارزش ترین داده ها هستند، مانند اطلاعات مشتری، باید جدا از هر چیز دیگری نگهداری شوند. سپس دسترسی به آن بخش باید به شدت کنترل شود.
حداقل امتیاز را اجرا کنید
هر کاربر شبکه فقط باید به بخش خاصی که برای انجام کار خود لازم است دسترسی داشته باشد. توجه ویژه باید به افرادی که به بخش هایی که به عنوان پرخطر طبقه بندی شده اند دسترسی دارند، معطوف شود.
گروه دارایی های مشابه
دارایی هایی که از نظر ریسک مشابه هستند و اغلب توسط همان کاربران به آنها دسترسی پیدا می کنند، باید در صورت امکان در همان بخش قرار گیرند. این امر پیچیدگی شبکه را کاهش می دهد و دسترسی کاربران را به آنچه نیاز دارند آسان می کند. همچنین به سیاست های امنیتی برای دارایی های مشابه اجازه می دهد تا به صورت انبوه به روز شوند.
اضافه کردن هر چه بیشتر بخش‌های ممکن می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، زیرا بدیهی است که دسترسی هکرها به هر چیزی را دشوارتر می‌کند. با این حال، تقسیم بیش از حد، کار را برای کاربران قانونی دشوارتر می کند.
کاربران قانونی و غیرقانونی را در نظر بگیرید
معماری شبکه باید با در نظر گرفتن کاربران قانونی و غیرقانونی طراحی شود. شما نمی خواهید به احراز هویت کاربران قانونی ادامه دهید، اما هر مانعی که باید توسط یک هکر عبور کند مفید است. هنگام تصمیم گیری در مورد نحوه اتصال بخش ها، سعی کنید هر دو سناریو را ترکیب کنید.
دسترسی شخص ثالث را محدود کنید
دسترسی شخص ثالث الزام بسیاری از شبکه های تجاری است، اما خطرات قابل توجهی نیز به همراه دارد. اگر شخص ثالث نقض شود، شبکه شما نیز ممکن است به خطر بیفتد. تقسیم بندی شبکه باید این را در نظر بگیرد و طوری طراحی شود که اشخاص ثالث نتوانند به هیچ اطلاعات خصوصی دسترسی داشته باشند.
بخش بندی بخش مهمی از امنیت شبکه است
تقسیم‌بندی شبکه ابزاری قدرتمند برای جلوگیری از دسترسی یک متجاوز به اطلاعات محرمانه یا حمله به یک تجارت است. همچنین به کاربران شبکه اجازه نظارت می‌دهد و این باعث کاهش تهدیدات ناشی از تهدیدات داخلی می‌شود.
اثربخشی تقسیم بندی شبکه به پیاده سازی بستگی دارد. تقسیم بندی باید به گونه ای انجام شود که دسترسی به اطلاعات محرمانه دشوار باشد اما به قیمت ناتوانی کاربران قانونی برای دسترسی به اطلاعات مورد نیاز تمام شود.