رایانه شما برای کار کردن به هر دو نیاز دارد، اما آیا واقعاً این دو تفاوت دارند؟
هر رایانه ای که می بینید، تعداد بیشماری دندانه دار دارد که در زیر سطح کار می کنند تا عملکرد نرمی داشته باشند. در حالی که ممکن است هرگز عملکرد درونی دستگاه های خود را نبینیم، آنها بسیار مهم هستند و همه اهداف کلیدی خود را دارند. بخش مهمی از هر رایانه، حافظه است که به اشکال مختلف از جمله حافظه فرار و غیر فرار وجود دارد.
بنابراین، تفاوت بین این دو نوع ذخیره سازی چیست؟
حافظه فرار چیست؟
وقتی از رایانه خود استفاده می کنید، همیشه با انواع مختلفی از داده ها سر و کار دارید. و هنگامی که نیاز به دسترسی به هر نوع داده ای در لحظه با سرعت بالا دارید، حافظه فرار آماده است. حافظه فرار برنامه های رایانه ای را که در حال حاضر توسط واحد پردازش مرکزی دستگاه (CPU) به طور موقت مورد استفاده قرار می گیرد، ذخیره می کند. به محض خاموش شدن دستگاه، حافظه فرار به طور کامل پاک می شود و پس از روشن شدن مجدد دستگاه، دوباره شروع به کار می کند.
شناخته شده ترین نوع ذخیره سازی فرار حافظه دسترسی تصادفی (RAM) است. این جایی است که داده‌های بی‌درنگ مربوط به برنامه‌های باز فعلی، عملکردهای CPU، عملکردهای GPU، اطلاعات سیستم و موارد دیگر در زمانی که از دستگاه خود استفاده می‌کنید ذخیره می‌شود. حافظه کش نیز نمونه ای از ذخیره سازی فرار است. حافظه نهان بسیار سریعتر از RAM است، اما بسیار پرهزینه است، بنابراین برای ذخیره مقدار زیادی داده در زمان واقعی استفاده نمی شود و معمولا برای کارآمدتر کردن CPU شما استفاده می شود. سخت افزار حافظه فرار را در اسلات حافظه دستگاه خود خواهید یافت. همچنین می‌توانید RAM خود را در صورت نیاز ارتقا دهید، زیرا برخی از دستگاه‌ها دارای ظرفیت ذخیره‌سازی بسیار محدودی هستند.
حافظه فرار ظرفیت ذخیره سازی کمتری نسبت به حافظه غیر فرار دارد زیرا تمایل به گران تر بودن در هر واحد دارد و مقرون به صرفه نیست. ظرفیت یک تراشه رم معمولی بیش از چند گیگابایت نخواهد بود، در حالی که رم با ظرفیت فوق العاده بالا صدها یا هزاران دلار به فروش می رسد.
با این حال، حافظه فرار به طور قابل توجهی سریعتر از حافظه غیر فرار است به طوری که می تواند داده ها را به سرعت و در زمان واقعی بنویسد. انتقال داده به طور کلی با حافظه فرار بسیار آسان تر است، اگرچه ذخیره سازی داده ها همیشه کوتاه مدت خواهد بود. حافظه فرار همچنین توانایی خواندن و نوشتن داده ها را دارد، زیرا دسترسی مستقیم دارد.
حافظه غیر فرار چیست؟
حافظه غیر فرار (ثانویه) به حافظه ای اشاره دارد که دائمی است، به این معنی که با روشن یا خاموش شدن دستگاه تغییر نمی کند. حافظه غیر فرار نیازی به پاک شدن یا رفرش ندارد و ظرفیت ذخیره سازی بالاتری نسبت به حافظه فرار دارد. این ماندگاری و اندازه حافظه بزرگتر به همین دلیل است که ذخیره سازی غیر فرار به ظرفیت ذخیره سازی دستگاه مربوط می شود، برخلاف حافظه فرار که بر عملکرد تأثیر می گذارد.
حافظه غیر فرار به دو صورت وجود دارد: سیستم های آدرس دهی مکانیکی و سیستم های آدرس دهی الکتریکی.
هارد دیسک ها، دیسک های نوری و درایوهای نوار هر دو نوع سیستم های آدرس دهی مکانیکی هستند. اینها می توانند روی یک رسانه ذخیره سازی خاص بخوانند و بنویسند. از سوی دیگر، سیستم‌های آدرس‌دهی الکتریکی از مکانیزم نوشتاری متفاوتی استفاده می‌کنند. یک مثال شناخته شده در این مورد فلش مموری است که در غیر این صورت با نام USB stick شناخته می شود.
از بسیاری جهات، حافظه غیر فرار دقیقاً برعکس حافظه فرار است. نه تنها در مقایسه با حافظه فرار کند است، بلکه نمی تواند داده ها را به راحتی انتقال دهد. اما حافظه غیر فرار نسبت به حافظه فرار مقرون به صرفه تر است، به همین دلیل ظرفیت ذخیره سازی آن در هر واحد به طور قابل توجهی بالاتر است. علاوه بر این، در حالی که می توانید فضای ذخیره سازی غیر فرار قابل حمل مانند درایوهای فلش دریافت کنید، سخت افزار حافظه غیر فرار روی مادربرد قرار دارد.
حافظه فرار در مقابل حافظه غیر فرار: هر دستگاهی به هر دو نیاز دارد
اگرچه حافظه فرار و غیرفرار از جهات مختلفی متفاوت هستند، نمی توان انکار کرد که هر دو نقش مهمی در عملکرد رایانه های ما دارند. چه از یک برنامه رسانه اجتماعی استفاده کنیم و چه به یک سند مکتوب دسترسی داشته باشیم، بدون وجود این دو نوع مختلف فضای ذخیره سازی نمی توانیم این کار را انجام دهیم.