آیا هوش مصنوعی می تواند به حل تغییرات آب و هوایی کمک کند؟
هوش مصنوعی اکنون در تولید، آموزش و بسیاری از زمینه های دیگر نقش دارد. اما آیا هوش مصنوعی می تواند به ما در نجات سیاره کمک کند؟ هوش مصنوعی چگونه می تواند به مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک کند و آیا راه هایی وجود دارد که از طریق آن به محیط زیست ما آسیب برساند؟
1. نظارت بر آب و هوا
ما در حال حاضر فناوری زیادی برای نظارت بر آب و هوای خود داریم، اما ادغام هوش مصنوعی در چنین دستگاه‌هایی ممکن است به ما اجازه دهد تا همه چیز را ارتقا دهیم.
با کمک هوش مصنوعی، الگوهای اقلیمی خاصی را می توان انتخاب کرد که با استفاده از روش های سنتی مورد توجه قرار نگرفته اند، مانند روندهای خاصی که ممکن است چگونگی تغییر سیاره ما را نشان دهد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند نتایج مهمی در مورد اینکه آب و هوای ما به کجا می‌رود به دست آورد و به ما امکان می‌دهد اثرات منفی را بهتر کاهش دهیم.
برای دستیابی به این هدف، تجهیز ماهواره‌های مداری به قابلیت‌های هوش مصنوعی ممکن است مفید باشد تا بتوان تصویر بزرگ‌تری از وضعیت سیاره ترسیم کرد. اما نظارت بر آب و هوا با هوش مصنوعی می‌تواند در مقیاس کوچک‌تری نیز برای ارزیابی ماهیت در حال تغییر یک اکوسیستم مورد استفاده قرار گیرد. صرف نظر از مقیاس، یادگیری ماشینی می تواند کمک زیادی به ما بیاموزد که چگونه اعمال ما بر آب و هوا تأثیر می گذارد.
2. نظارت بر ردپای کربن
انتشار کربن سهم بزرگی در تغییرات آب و هوایی دارد، به طوری که جهان ما در داده ها گزارش می دهد که از سال 1750 تاکنون 1.5 تریلیون تن CO2 منتشر شده است. تا اینجا در مقیاس جهانی خوب پیش رفته است.
با استفاده از هوش مصنوعی، ردپای کربن شرکت‌های بزرگ، مانند شرکت‌های نفت و گاز، تولیدکنندگان پوشاک، و نهادهای کشاورزی انبوه را می‌توان به طور مداوم ردیابی کرد تا مشخص شود که فعالیت‌های آنها چه تأثیری بر سیاره ما دارد. روش دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند ردپای کربن افراد یا کل جمعیت‌ها، مانند ساکنان یک شهر بزرگ یا شهر کوچک را نظارت کند.
استفاده از هوش مصنوعی پیش‌بینی‌کننده (یعنی تجزیه و تحلیل داده‌ها و یادگیری ماشینی برای انجام پیش‌بینی‌ها) ممکن است در اینجا نقش داشته باشد، زیرا می‌تواند انتشار کربن آینده را پیش‌بینی کند و به ما امکان می‌دهد ببینیم اوضاع بر اساس فعالیت‌های فعلی ما چگونه پیش خواهد رفت. این به نوبه خود می تواند در قوانین و مقررات زیست محیطی که دولت ها وضع می کنند کمک کند.
یکی دیگر از کاربردهای بالقوه جالب هوش مصنوعی در کاهش ردپای کربن جهانی، تعیین منابع بزرگ انتشار کربن از کجاست، که نقش مهمی در این موضوع را برجسته می کند. این می تواند در مقیاس کوچک و بزرگ انجام شود، اما در هر صورت، می تواند اطلاعات کلیدی در مورد اینکه چه چیزی یا چه کسی به سیاره ما آسیب می زند، در اختیار ما قرار دهد.
3. نظارت بر تغییرات کاربری زمین
امروزه استفاده از زمین های سیاره ما نقش کلیدی در تغییرات آب و هوایی ایفا می کند. کشاورزی انبوه، جنگل زدایی، توسعه مسکن و جاده ها از طریق انتشار کربن و از بین بردن زیستگاه های طبیعی به گرمایش جهانی کمک می کنند. علاوه بر این، ما به روش‌های بیشتری برای استفاده از زمین به روشی کمتر به محیط زیست نیاز داریم.
بنابراین، نظارت بر این امر مهم است تا بتوانیم نحوه استفاده یا سوء استفاده از زمین را به‌طور عمده توسط سازمان‌های بزرگ‌تری که زیرساختی برای تغییر مناظر وسیع دارند، تعیین کنیم.
ما می‌توانیم از هوش مصنوعی در این راه استفاده کنیم تا ببینیم چگونه می‌توانیم شیوه‌های استفاده از زمین خود را بهبود بخشیم و شاید حتی ایده‌های جدیدی در مورد نحوه استفاده هوشمندانه‌تر از زمین به دست آوریم (به عنوان مثال، استفاده از مناطق بیابانی برای ساخت مزارع پانل‌های خورشیدی یا مناطق ساحلی برای مهار انرژی جزر و مد).
4. ایجاد ایده های جدید سازگار با محیط زیست
از آنجایی که هوش مصنوعی نوعی فناوری هوشمند است که می‌تواند اطلاعات را بیاموزد و رمزگشایی کند، ممکن است در تولید ایده‌های جدید و نوآورانه که می‌تواند به مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک کند، مفید باشد.
به عنوان مثال، یک سیستم هوش مصنوعی می‌تواند داده‌های مربوط به روش‌های فعلی مصرف انرژی و همچنین فناوری موجود در عصر مدرن ما و اهداف زیست‌محیطی را که می‌خواهیم به آن برسیم، تغذیه کند. سپس، این سیستم می‌تواند گزینه‌هایی را برای تولید انرژی هوشمندتر فهرست کند که می‌تواند مصرف منابع و انتشار کربن را کاهش دهد و احتمالاً حتی در هزینه‌ها نیز صرفه‌جویی کند.
به عنوان مثال، هوش مصنوعی می‌تواند برای ترسیم راهی برای مردم برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی در خانه یا ارائه راه‌های موثرتر به شرکت‌ها برای راه‌اندازی ماشین‌آلات، حمل و نقل کالا و موارد دیگر استفاده شود. هوش مصنوعی حتی می تواند در برنامه های متمرکز بر محیط زیست ادغام شود تا کاربران بتوانند راه های جدیدی برای کاهش ردپای کربن خود در زندگی روزمره خود بیابند.
در حالی که ما در حال حاضر متخصصان انسانی داریم که می‌توانند در این زمینه کمک کنند، حجم انبوهی از داده‌هایی که سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند مصرف کنند و توانایی آنها در توجه به الگوها و جستجوی راه‌حل، آنها را به نامزدی امیدوارکننده در تلاش ما برای مهربان‌تر بودن در سیاره‌مان تبدیل می‌کند.
5. ارائه هشدارهای خطرات زیست محیطی
یکی از پیامدهای ترسناک تغییرات اقلیمی افزایش فراوانی بلایای طبیعی مانند سیل و آتش سوزی جنگل ها است. این رویدادها می توانند ویرانگر باشند و می توانند جان افراد زیادی را بگیرند، بنابراین بسیار مهم است که ما فناوری را برای نظارت بر سیاره و هشدار به طرف های مربوطه از هرگونه تهدید قریب الوقوع در اختیار داشته باشیم.
باز هم، هوش مصنوعی پیش‌بینی‌کننده می‌تواند در اینجا مفید باشد.
هوش مصنوعی می‌تواند در تجهیزات حسی، تجهیزات نظارتی و فناوری‌های مشابه برای یادگیری الگوهای طبیعی محیط‌های مختلف استفاده شود و اگر چیزی تغییر کرده است زنگ هشدار را به صدا درآورد. به عنوان مثال، یک ابزار هوش مصنوعی می‌تواند سیستم‌های آب و هوا را نظارت کند، بارندگی را پیش‌بینی یا گزارش کند، در مورد دمای بالا در جنگل‌های خشک هشدار دهد و موارد دیگر.
در مورد بحران‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی، هوش مصنوعی ممکن است این پتانسیل را داشته باشد که در صورت وقوع فاجعه، برنامه‌های تخلیه، نجات یا بازسازی موثری را طراحی کند. برای مثال، هوش مصنوعی می‌تواند برای یافتن مسیرهای تخلیه مناسب استفاده شود یا می‌تواند به معماران در ساخت زیرساخت‌های مقاوم‌تر در برابر بلایای طبیعی برای کاهش آسیب‌ها در صورت تکرار چنین رویدادی کمک کند.
منفی زیست محیطی هوش مصنوعی
اگرچه راه‌های زیادی وجود دارد که هوش مصنوعی می‌تواند به ما در مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کند، این فناوری در حال حاضر آسیب می‌زند.
توسعه و آزمایش سیستم‌های هوش مصنوعی به زمان و انرژی نیاز دارد. بررسی فناوری MIT گزارش می‌دهد که یک مدل هوش مصنوعی می‌تواند تا 626000 پوند معادل دی‌اکسید کربن ساطع کند، یعنی همان میزان انتشار گاز CO2 در طول عمر پنج خودروی آمریکایی متوسط.
در اینجا ذکر این نکته مهم است که با وجود تمام مزایای احتمالی، ایجاد فناوری هوش مصنوعی مطمئناً دارای ردپای کربن زیادی است که به طور قابل توجهی به مشکل آب و هوای فعلی ما کمک می کند.
هوش مصنوعی ممکن است به ما در نجات سیاره کمک کند
در حالی که هوش مصنوعی هنوز تا حدودی در مراحل اولیه خود است، شکی نیست که می تواند نقش مهمی در کاهش تغییرات آب و هوایی ایفا کند.
اگرچه هوش مصنوعی به تنهایی نمی تواند بحران آب و هوا را حل کند، ادغام آن در شیوه های دوستدار محیط زیست ما می تواند تفاوت بزرگی در نحوه انجام همه چیز ایجاد کند. در آینده نزدیک، ممکن است شاهد باشیم که این فناوری گام‌های بزرگی در جهت خنک کردن سیاره ما بردارد، اگرچه تأثیرات زیست‌محیطی آن نیز باید به رسمیت شناخته شود و احتمالاً با رواج بیشتر هوش مصنوعی کاهش یابد.