چرخه توسعه نرم افزار از طریق فرآیندهای زیادی می گذرد و HLSD و LLSD تنها دو بخش هستند.
چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) از مراحل مختلفی مانند برنامه ریزی، ارزیابی نیازمندی ها، تجزیه و تحلیل، طراحی، اجرا، مستندسازی، آزمایش و غیره می گذرد. هر مرحله به وظایفی با اهداف و نتایج به درستی تعریف شده تقسیم می شود.
تجزیه و تحلیل و طراحی فازهایی هستند که در آن معماری واقعی، مدل کاری و فرآیند اجرای ساخت یک محصول نرم افزاری مشخص می شود.
دو مرحله مهم در این مراحل طراحی سیستم سطح بالا و طراحی سیستم سطح پایین است.
طراحی سیستم سطح بالا چیست؟
طراحی سطح بالا (HLD) یک نمای کلی از فرآیند توسعه نرم افزار به همراه معماری سیستم، برنامه های کاربردی، مدیریت پایگاه داده و فلوچارت کامل سیستم و ناوبری ارائه می دهد. این طرحی است که مراحل و ماژول های مختلف، اهداف، اجزای متغیر، نتایج، معماری و جدول زمانی را برای توسعه نرم افزار یکپارچه می کند. HLD یک طرح تجاری را به محصول یا خدمات نرم افزاری تبدیل می کند.
نمونه هایی از HLD در توسعه نرم افزار شامل اسناد معماری سیستم، فلوچارت های توسعه برنامه و غیره است.
طراحی سیستم سطح پایین چیست؟
طراحی سطح پایین (LLD) با برنامه ریزی، کدگذاری و اجرای اجزاء، ماژول ها و مراحل مختلف در HLD در سطح فردی سروکار دارد. هر ماژول در یک HLD یک سند LLD منحصر به فرد دارد که جزئیات جامعی در مورد نحوه کدگذاری، اجرا، تست کیفیت و ادغام ماژول در برنامه بزرگتر ارائه می دهد. LLD با تجزیه اجزای HLD به راه حل های کاری، برنامه های عملی را ارائه می دهد.
نمونه هایی از LLD در توسعه نرم افزار عبارتند از ادغام سبد خرید، تست امنیتی، طراحی رابط کاربری و غیره.
تفاوت بین HLD و LLD
HLD و LLD همچنین عملکردها و اهداف مختلفی مانند زبان های برنامه نویسی سطح بالا و زبان های برنامه نویسی سطح پایین را انجام می دهند.
معماری و طراحی ماکرو در مقابل میکرو
HLD یک طراحی در سطح کلان است که یک دید پرنده از فرآیند توسعه نرم افزار ارائه می دهد. این شامل نمودارها، نمودارهای جریان، جزئیات ناوبری و سایر الزامات فنی است که محور فرآیند توسعه را تشکیل می دهد.
علاوه بر فلوچارت ها، نمودارها، اطلاعات ناوبری و الزامات فنی، LLD اطلاعات جامعی در مورد اجرای گام به گام هر جزء از HLD نیز دارد. با توسعه نرم افزار در سطح میکرو سروکار دارد.
هر جزء از یک HLD یک سند LLD منحصر به فرد دارد.
گاهشماری توسعه
HLD قبل از فاز LLD است. هنگامی که HLD ایجاد شد و برای اجرا تأیید شد، کار بر روی LLD های جداگانه می تواند آغاز شود.
HLD زمانی شروع می شود که مراحل برنامه ریزی و نیازمندی ها بررسی شود و وابستگی دیگری ندارد.
از طرف دیگر، LLD باید به ترتیب خاصی اجرا شود. برخی از ماژول ها باید منتظر اجرا باشند تا زمانی که بقیه کامل شوند.
LLD در مرحله طراحی SDLC قرار می گیرد، در حالی که HLD تحت مرحله تجزیه و تحلیل SDLC قرار می گیرد.
هدف
- هدف از HLD فهرست کردن جنبه های عملکردی ماژول های مختلف همراه با نتیجه نهایی است.
- هدف LLD این است که منطق و اجرای هر ماژول در یک HLD را با جزئیات بیان کند.
سهامداران
معماران راه حل مسئول ایجاد یک سند HLD هستند. می تواند ذینفعان داخلی و خارجی مانند تیم بررسی داشته باشد که معیارهای نرم افزار، تیم طراحی، مشتریان و مدیران را می شناسند.
LLD توسط توسعه دهندگان نرم افزار، مدیران وب، مهندسین امنیت و غیره که بخشی از شرکت یا تیم های فروشنده هستند، اداره می شود. LLD ها عموماً به ذینفعان داخلی محدود می شوند.
مخاطب هدف
اسناد HLD مخاطبین هدف مدیران، مشتریان و تیم های توسعه نرم افزار را دارند.
مهندسان نرم افزار، کدگذاران، آزمایش کنندگان و توسعه دهندگانی که روی این پروژه کار می کنند، مخاطبان هدف اسناد LLD هستند.
خروجی مورد نظر
- نتیجه یک HLD یک محصول یا خدمات نرم افزاری است که آماده ارسال به کاربر نهایی است.
- نتیجه یک LLD تکمیل یک ماژول واحد از HLD است، مانند مراحل کدگذاری یا آزمایش.
آشنایی با اسناد طراحی نرم افزار
اسناد طراحی نرم افزار جنبه های ساختاری، عملکردی و منطقی توسعه یک محصول یا خدمات نرم افزاری را علاوه بر الزامات فنی و سایر جزئیات پیاده سازی، تشریح می کند. برنامه نویسان و سایر ذینفعان باید از محدوده و مراحل مختلف فرآیند توسعه نرم افزار آگاه باشند و چه طرح با اجرای در سطح کلان باشد یا در سطح خرد.