اگر یک روتر قدیمی در اطراف دارید، آن را باب نکنید. از آن برای پخش وای فای باشکوه در سراسر خانه خود استفاده کنید.
همه ما می دانیم که وای فای ممکن است گاهی اوقات تکه تکه شود و دقیقاً قابل اعتمادترین چیز نیست. خوشبختانه، چند راه برای حل این مشکل وجود دارد: افزودن یک توسعه دهنده Wi-Fi یا استفاده مجدد از سخت افزار قدیمی. احتمالاً یک روتر قدیمی در کمد خود دارید و در حالی که می‌توانید آن را بیرون بیندازید، می‌توانید از آن به‌عنوان توسعه‌دهنده وای‌فای استفاده کنید. این باعث صرفه جویی در هزینه شما می شود و عملکرد بهتری نسبت به توسعه دهنده Wi-Fi نیز خواهد داشت.
علیرغم راه اندازی ساده برای توسعه دهنده Wi-Fi، سادگی آن هزینه دارد-عملکرد. راه حل این مشکل با کاهش تأخیر و افزودن روتر دیگری به شبکه است.
مزایای اتصال دو روتر چیست؟
اگرچه افزودن یک توسعه دهنده Wi-Fi معمولاً ساده تر است، اما نتایج حاصل از افزودن روتر دیگر برای خود صحبت می کند. از نظر عملکرد، افزودن روتر دیگری به روتر موجود بهتر از هر توسعه دهنده وای فای است، زیرا از طریق اتصال اترنت متصل می شود.
در حالی که توسعه‌دهنده‌های Wi-Fi بسته‌ها را از روتر شما دریافت می‌کنند و آنها را به سیگنالی که دستگاه‌های شما می‌توانند از آن استفاده کنند، ارسال می‌کنند، عملکرد سیم‌کشی از طریق بی‌سیم بی‌نظیر است و این ترفند ساده را بیشتر توجیه می‌کند. یک نصب موفق شامل بازیافت وسایل الکترونیکی قدیمی و تقویت سیگنال Wi-Fi شما خواهد بود، و در اینجا نحوه انجام آن آورده شده است.
قطعات و ابزار مورد نیاز
برای تکمیل این نصب به چند قسمت و دسترسی به چند چیز نیاز دارید. خوشبختانه، شما احتمالاً صاحب اکثر این چیزها در خانه خود هستید. اگر نه، تقریباً هر فروشگاه بزرگی اینها را در انبار خواهد داشت.
- روتر اولیه
- روتر دوم
- کابل اترنت (به طول دلخواه)
- دسترسی به کامپیوتر
- اتصال اینترنت
کابل های اترنت فقط تا یک فاصله مشخص موثر هستند و فقط تا سرعت های خاصی می توانند ارائه دهند. این بستگی به طول کابل اترنت و نوع کابل آن دارد، از Cat 1 تا Cat 8.
نحوه دسترسی به روتر اصلی
روتر اصلی شما جایی است که بیشتر تنظیمات در آن انجام می شود و به روتر ثانویه اجازه می دهد تا اتصال اینترنت را از روتر اصلی دریافت کند. صرف نظر از نوع یا مارک روتری که دارید، باید وارد صفحه تنظیمات روتر خود شوید.
آدرس IP روتر خود را در نوار آدرس مرورگر خود وارد کرده و Enter را فشار دهید. مطمئن نیستید آدرس IP روتر شما چیست؟ یاد بگیرید که چگونه آدرس IP روتر خود را پیدا کنید، سپس به این مقاله برگردید. صرف نظر از سیستم عامل، آدرس IP روتر شما همانگونه باقی می ماند که ارائه دهنده خدمات اینترنت شما آدرس IP را صادر می کند.
به عنوان مثال، برای پیدا کردن آدرس IP روتر خود در ویندوز:
- وضعیت شبکه را در نوار جستجوی منوی Start وارد کرده و بهترین تطابق را انتخاب کنید.
- بعد، View hardware and connect properties را انتخاب کنید.
- درگاه پیش فرض را پیدا کنید و در کنار آن آدرس IP روتر خود را پیدا کنید.
گزینه جایگزین این است که به وب سایت ارائه دهنده خدمات خود وارد شوید و تنظیمات خود را از این طریق تغییر دهید. با تایپ آدرس IP پیش‌فرض دروازه در مرورگر خود به وب‌سایت ارائه‌دهنده خدماتتان نیز می‌روید، جایی که می‌توانید به موارد مشابه دست پیدا کنید. صرف نظر از پیکربندی شما، برخی چیزها باید تنظیم شوند تا این سیستم به درستی کار کند.
راه اندازی روتر اصلی
برای اینکه روتر ثانویه شما به عنوان یک توسعه دهنده عمل کند، باید چند مورد را روی روتر اصلی خود تنظیم کنید تا کار کند. پس از تایپ IP پیش فرض دروازه در مرورگر خود، صفحه ای از شما می خواهد که نام کاربری و رمز عبور خود را وارد کنید. به طور معمول، این به صورت پیش فرض باقی می ماند، و ورود به سیستم می تواند به سادگی تایپ کردن “admin” برای درخواست رمز عبور باشد. صرف نظر از اینکه این اولین باری است که وارد سیستم می شوید، اطلاعات روتر پیش فرض را می توان به صورت آنلاین یا در دفترچه راهنمای مالک پیدا کرد.
همانطور که گفته شد، تایپ آدرس IP پیش فرض دروازه اغلب شما را به صفحه خدمات ارائه دهنده خدمات خود می برد و به شما امکان می دهد کارهای مشابه را انجام دهید. شما با اطلاعات پیش فرض وارد سیستم نخواهید شد، زیرا قبلاً چیزی را با یک ارائه دهنده خدمات موجود تنظیم کرده اید.
پس از این، روی کادر انتخاب DHCP Server در روتر اصلی خود کلیک کنید، اگرچه این باید به طور پیش فرض روشن باشد. این کار نصب را در سمت روتر اصلی چیزها کامل می کند. کابل اترنت را در صورت لزوم در پشت مبلمان، زیر فرش یا از طریق دیوار خشک به محل مورد نظر روتر ثانویه خود هدایت کنید، اما هنوز این دو را به هم وصل نکنید.
راه اندازی روتر ثانویه
نیمه اول نصب کامل شده است و نیمه دوم را برای شما باقی می گذارد. با این حال، قبل از دسترسی به اینترنت در روتر ثانویه خود، باید به روتر ثانویه متصل شوید تا موارد را مطابق با آن تنظیم کنید. مشابه مراحل قبل، می‌توانید این کار را با وصل کردن یک سر کابل اترنت به رایانه و یکی به روتر ثانویه انجام دهید. سپس، همان مراحل روتر اصلی را دنبال کنید، جایی که روی آن DHCP Server در تنظیمات روتر نوشته شده است، بیابید. این باید در روتر ثانویه غیرفعال شود تا از مشکلات آدرس IP جلوگیری شود.
پس از لغو انتخاب کادر DCHP Server در روتر ثانویه خود، کابل اترنت را به روتر ثانویه از رایانه خود جدا کرده و سیستم را در هر دو شبکه راه اندازی مجدد کنید. ابتدا با اتصال شبکه اصلی خود شروع کنید و بررسی کنید که کاملاً عملیاتی است.
کابل اترنت را از روتر اصلی پیدا کنید، سپس روتر ثانویه را در محل مورد نظر قرار دهید. در حالت ایده آل، این باید در جایی قرار گیرد که اینترنت تکه تکه است یا سیگنال زیادی وجود ندارد. کابل اترنت از روتر اصلی باید به یک پورت اترنت در روتر ثانویه متصل شود و به آن اجازه می دهد از روتر اصلی شما اتصال اینترنت دریافت کند.
تست اتصال اینترنت شما
در این مرحله از نصب، باید بتوانید به هر دو روتر به عنوان موجودیت های جداگانه، هم به صورت بی سیم و هم از طریق پورت های WLAN متصل شوید. این باید بسیار مؤثرتر از استفاده از توسعه دهنده Wi-Fi باشد، زیرا تاخیر کاهش می یابد و تسلط ساده اتصالات سیمی در مقابل همتای آن کاهش می یابد.
اگر روتر ثانویه کار نمی کند، تنظیمات خود را دوباره بررسی کنید و سیستم را مجدداً راه اندازی کنید. شما می توانید این کار را با قطع برق دستگاه به مدت تقریبی 30 ثانیه انجام دهید. هنگامی که به طور کامل کار می کند، هر دو روتر سیگنال وای فای را حتی در ناهموارترین نقاط قبلی منتشر می کنند!