Ubuntu و Canonical به ارائه ویژگی ها و محصولات جدید به بازار ادامه داده اند. اما همه این محصولات گیر نکرده اند.
اوبونتو از سال 2004 وجود داشته است. در این مدت، Canonical تعدادی از ویژگی های خاص اوبونتو و محصولات مرتبط با اوبونتو را آزمایش کرده است. برخی هنوز در اطراف هستند، در حالی که برخی دیگر با گذشت زمان محو شده اند.
در اینجا چند قطعه از گذشته اوبونتو برای غلغلک دادن به نوستالژی شما آورده شده است. برخی دیگر به هدفی نمی رسند. دیگران ممکن است شما را مشتاق آنچه می‌توانست باشند، کنند.
1. سی دی زنده رایگان در ایمیل
لینوکس ساده‌ترین چیزی نیست که می‌توانید به آن دست پیدا کنید. ابتدا باید بدانید که چیست. سپس باید توزیعی را انتخاب کنید. سپس باید یک فایل ISO را دانلود کنید، آن را روی دیسک رایت کنید و سپس کامپیوتر خود را از این رسانه نصب بوت کنید.
Canonical با ارسال سی دی های رایگان اوبونتو برای هر کسی که در پست الکترونیکی بود، در سراسر کره زمین، به دنبال کاهش این مانع بود. تنها چیزی که باید پرداخت می کردید هزینه پست بود. این یک کار قابل توجه بود و تعداد زیادی از مردم لینوکس را برای اولین بار تجربه کردند.
سی دی های رایگان در واقع رایگان نیستند، و در نهایت، این ابتکار پس از انتشار اوبونتو 10.10 از بین رفت. می توانید در مورد پایان برنامه ShipIt در وبلاگ Canonical بخوانید.
2. منوی منو
در روزهای اولیه اوبونتو، ایده ادغام مستقیم اینترنت با کامپیوترهای رومیزی ما هنوز نسبتا جدید و تازه بود. این قبل از زمان نیاز به ورود حساب‌های آنلاین به دستگاه‌ها یا ظهور بسیاری از برنامه‌های دسکتاپ به عنوان برنامه‌های تحت وب بود.
MeMenu منویی بود که به شما امکان می داد به حساب های پیام رسانی فوری خود دسترسی داشته باشید. نام شما در گوشه سمت راست بالای صفحه نمایش داده می‌شود، با نمادی در کنار آن که وضعیت شما را نشان می‌دهد. می‌توانید این را به‌عنوان «دردسترس»، «خارج»، «مشغول» و موارد مشابه تنظیم کنید.
این منو اولین بار در اوبونتو 10.04 “Lucid Lynx” ظاهر شد. آخرین نمایش آن در اوبونتو 11.04 بود که به مدت یک سال و نیم اجرا شد.
3. اوبونتو یک فایل همگام سازی و موسیقی
اوبونتو وان نام مجموعه محدود خدمات آنلاین متمرکز بر مصرف کننده Canonical بود. محبوب‌ترین آن سرویس همگام‌سازی فایل بود که بسیار شبیه Dropbox بود، به جز با آزادی همگام‌سازی هر پوشه در رایانه (ویژگی که Dropbox در آن زمان فاقد آن بود). شما فایل‌ها را در پوشه‌های تعیین‌شده خود قرار دادید، و آنها به صورت آنلاین و بین دستگاه‌ها همگام‌سازی شدند.
همچنین فروشگاه موسیقی اوبونتو وان وجود داشت که می‌توانید از 7digital موسیقی بخرید تا آهنگ‌ها را از ابر به دستگاه خود دانلود یا پخش کنید.
اوبونتو وان از نظر فنی هنوز به عنوان راهی برای ورود به وب سایت های Canonical مختلف، مانند Launchpad، با یک حساب وجود دارد. اما این در درجه اول مربوط به توسعه دهندگان است. همگام‌سازی فایل‌ها و بخش‌های موسیقی که کاربران عمومی اوبونتو به احتمال زیاد مشاهده می‌کردند در سال 2014 از بین رفت. این عملکرد در اوبونتو 9.10 تا 13.04 ظاهر شد.
4. شروع به کار
Upstart جنبه ای از کامپیوتر شماست که نادیده گرفتن آن از شما عفو می شود. Upstart چیزی است که به عنوان init daemon شناخته می شود، که سیستم عامل شما را قادر می سازد تا هنگام بوت شدن کامپیوتر، وظایف مختلفی را انجام دهد.
فرآیندهای init سنتی Upstart جایگزین وظایف انجام شده یک به یک و به ترتیب خاصی شد تا زمانی که کامپیوتر با موفقیت بوت شود. Upstart یک سیستم ناهمزمان و مبتنی بر رویداد بود که می‌توانست استفاده مدرن از رایانه شخصی را با ظرافت بیشتری انجام دهد، مانند اتصال USB و هارد دیسک‌های خارجی.
Upstart اولین بار در اوبونتو 6.10 ظاهر شد و تا 16.04 ادامه داشت. پس از آن، Canonical از systemd استقبال کرد، مانند بسیاری از سایر نقاط جهان لینوکس. اکنون می توانید systemd را در اوبونتو مانند سایر توزیع ها مدیریت کنید.
با این حال اوبونتو در استفاده از Upstart تنها نبود. فدورا و لینوکس Red Hat Enterprise هر دو برای مدتی از آن استفاده کردند. سیستم عامل کرومیوم گوگل و کروم او اس نیز همینطور.
5. اوبونتو تاچ
Canonical اوبونتو Touch را در سال 2011 به عنوان تلاشی برای آوردن اوبونتو به دستگاه های دارای صفحه نمایش لمسی راه اندازی کرد. این تجربه دارای یک داک در امتداد سمت چپ صفحه، مانند دسکتاپ یونیتی، با کشوی برنامه و برنامه‌های تمام صفحه مشابه اندروید و iOS است.
چشم انداز در ابتدا گسترده بود. مارک شاتل‌ورث می‌خواست اوبونتو را در همه چیز از ساعت‌های هوشمند گرفته تا واحدهای مرکزی خودرو ببیند. اما تنها دستگاه هایی که در واقع اوبونتو تاچ را عرضه کردند، چند گوشی هوشمند و یک تبلت بودند که همگی در اروپا عرضه شدند. زمانی که این رویا محقق نشد، Canonical اعلام کرد که پروژه را در سال 2017 به پایان خواهد رساند.
خوشبختانه، اوبونتو تاچ نمرده است. علاقه کافی در جامعه برای ادامه توسعه بدون سرمایه گذاری مداوم Canonical وجود داشت. UBports، انجمنی که پشتیبانی Ubuntu Touch را برای دستگاه‌های غیر رسمی ارائه می‌کند، مباشران جدید این پروژه شدند. می‌توانید اوبونتو تاچ را بر روی چندین گوشی نصب کنید، و مسلماً در حال حاضر محصولی کارآمدتر از همیشه است.
6. وحدت 8
اوبونتو رابط Unity را در سال 2011 با انتشار اوبونتو 11.04 معرفی کرد. این لحظه بزرگی برای کانونیکال بود. یونیتی یک انحراف از محیط دسکتاپ گنوم به چیزی بیشتر از خودش را نشان داد. با این حال یونیتی به طور پیش‌فرض از تعدادی برنامه گنوم استفاده می‌کرد و از بسیاری جهات شبیه یک محصول مبتنی بر گنوم بود، حتی اگر اینطور نبود.
یونیتی 8 قرار بود یک طراحی مجدد اساسی باشد که در شرکت Canonical توسعه یافته است. این رابط باعث ایجاد ثبات در پلتفرم های دسکتاپ و موبایل Canonical می شود. برنامه‌ها نیز باید همگرا باشند و در رایانه‌های رومیزی، تبلت‌ها و تلفن‌ها احساس راحتی کنند.
Unity 8 به عنوان یک پیش نمایش فناوری در اوبونتو 16.10 ظاهر شد. متأسفانه، تا آنجا که همه چیز پیش رفت. Canonical با اوبونتو 18.04 وصل شد و دسکتاپ را به GNOME برگرداند، جایی که از آن زمان تاکنون باقی مانده است. Unity 8 به عنوان یک پروژه جامعه UBports با نام جدید Lomiri ادامه می‌یابد، اما نگهبانان از قبل دست خود را برای زنده نگه داشتن Ubuntu Touch آماده کرده‌اند.
7. Mir Display Server روی دسکتاپ
برای سال‌ها، Wayland به عنوان سرور نمایشگر در نظر گرفته می‌شد که ممکن است روزی به اندازه کافی بالغ شود تا جایگزین X.org محترم شود، که دهه‌ها به دنیای لینوکس خدمت کرده است. این روزها، Wayland تا حد زیادی پیش فرض است.
اما این یک نتیجه قطعی نبود. برای مدتی، Canonical Mir را به عنوان جایگزینی توسعه داد که سرور نمایش پیش فرض در اوبونتو خواهد بود. اما حمایت یا اشتیاق کمی برای این موضوع در خارج از Canonical وجود داشت و تلاش ها در کنار Unity 8 به پایان رسید.
اما این بدان معنا نیست که میر مرده است. این هنوز یک پروژه زنده است، پروژه ای که Canonical از آن پشتیبانی می کند. اما خانه آن اکنون در دستگاه های IoT است. دسکتاپ اوبونتو؟ از Wayland استفاده می کند.
8. تلویزیون اوبونتو
Canonical تلویزیون اوبونتو را در نمایشگاه CES معرفی کرد و در ادامه رابط کاربری بسیار شبیه به دسکتاپ اوبونتو در آن زمان را به نمایش گذاشت. این امکان وجود داشت که با اینترفیس کامپیوتر خود آشنا شوید، اما تلویزیون اوبونتو هرگز روی یک تلویزیون عرضه نشد. روح پروژه مشابه کاری بود که اکنون در KDE Plasma Bigscreen نمایش داده می شود.
گورستان کانونیکال در شرکت خوب است
اگر هر شرکت بزرگ فناوری را جستجو کنید، ابتکاراتی را خواهید یافت که هرگز مطرح نشدند یا با گذشت زمان محو شده اند. برای یک مثال برجسته، در وب سایت ما عبارت «گوگل می کشد» را جستجو کنید. اما هشدار دهید: ممکن است خدماتی را که دوست داشتید و اخیراً فراموش کرده اید به شما یادآوری شود.
بسیاری از بخش‌های اوبونتو در اطراف خود باقی نمانده‌اند، اما حداقل Canonical آنقدر جسور بود که ایده‌های جدید را امتحان کند.