فشرده سازی داده ها یک راه عالی برای صرفه جویی در فضای ذخیره سازی روی دسکتاپ شما است. در اینجا نحوه ایجاد دایرکتوری های TAR برای ایجاد فضا برای فایل های دیگر در لینوکس آمده است.
فشرده سازی فایل ها و دایرکتوری ها یکی از اساسی ترین قابلیت های یک سیستم عامل است. در لینوکس، فرمت استاندارد برای ایجاد یک فایل فشرده، Tape Archive یا tarball یا به سادگی TAR است.
همچنین می توانید با استفاده از gzip و bzip2 فشرده سازی بیشتری را برای ایجاد فایل های TAR.GZ و TAR.BZ2 اعمال کنید. tar به تنهایی یک ابزار بایگانی خام برای سیستم های مبتنی بر لینوکس است.
قبل از اینکه به نحوه ساخت دایرکتوری TAR نگاهی بیندازیم، بیایید مطمئن شویم که tar را روی سیستم لینوکس خود نصب کرده اید.
نصب tar بر روی دسکتاپ لینوکس
اکثر توزیع‌های لینوکس مدرن به صورت پیش‌فرض tar را نصب کرده‌اند. با این حال، اگر آن را ندارید، می توانید با استفاده از دستورات زیر آن را نصب کنید:
در توزیع‌های مبتنی بر دبیان و اوبونتو:
sudo apt install tar
در Arch Linux و سایر توزیع‌های مبتنی بر Arch:
sudo pacman -S tar
در RHEL، CentOS و Fedora:
sudo yum install tar
ساخت دایرکتوری TAR و فشرده سازی داده ها در لینوکس
اولین قدم مهم این است که ترمینال را در دایرکتوری که فایل ها یا زیرشاخه های شما در آن وجود دارند باز کنید. می توانید این کار را با استفاده از دستور cd یا با کلیک راست در دایرکتوری و انتخاب Open in Terminal از منوی زمینه انجام دهید.
اکنون برای فشرده سازی فایل ها یا دایرکتوری ها با استفاده از tar، می توانید به سادگی از دستورات زیر استفاده کنید.
برای ایجاد دایرکتوری TAR:
tar -cvf archivename.tar directory_path
برای فشرده سازی یک دایرکتوری و ایجاد یک فایل TAR.GZ:
tar -czvf archivename.tar.gz directory_path
در دستورات بالا، c، z، v و f به ترتیب مخفف Create، gzip، Verbose و Filename هستند. در اینجا می توانید با تفاوت بین TAR و TAR.GZ آشنا شوید.
به عنوان مثال، برای فشرده سازی پوشه ای به نام Test با استفاده از tar:
tar -czvf Test-file.tar.gz Test
ما یک فایل TAR به نام Test-File با استفاده از دستور tar در مثال بالا ایجاد کردیم.
یک فهرست TAR با استفاده از 7-Zip ایجاد کنید
اگر راه حل های خط فرمان را ترجیح نمی دهید، می توانید 7-Zip را نیز نصب کنید. پس از نصب، به سادگی بر روی دایرکتوری کلیک راست کرده و روی Compress کلیک کنید. این به شما امکان می دهد فرمت TAR.XZ را انتخاب کنید، جایی که XZ نوعی فشرده سازی مانند gzip است.
داده های خود را در لینوکس با استفاده از فهرست های TAR فشرده کنید
بنابراین اکنون روش های مختلفی برای ایجاد دایرکتوری های TAR در لینوکس می دانید. شما می توانید از این روش ها برای فشرده سازی داده های خود برای اهداف مختلف مانند اشتراک گذاری یا ذخیره استفاده کنید.
شما نمی توانید مانند فایل ها و پوشه های معمولی فایل ها یا دایرکتوری های TAR را باز یا راه اندازی کنید. برای دسترسی به محتویات آن ابتدا باید تربال را از حالت فشرده خارج کنید.