حق تعمیر برای مصرف کنندگان حیاتی است و نیویورک قدمی عظیم به جلو برداشته است.
احتمالاً می‌دانید که اگر ماشین خود را به گاراژ مجاز کارخانه‌ها ببرید، تعمیر خودرو بیشتر طول می‌کشد و با یک فاکتور گران قیمت مواجه می‌شوید.
اما اگر آن را نزد یک مکانیک محلی مورد اعتماد ببرید، نه تنها کیفیت کار به همان اندازه خوب است، بلکه خدمات مقرون به صرفه‌تر، دوستانه‌تر و اغلب سریع‌تر دریافت خواهید کرد.
تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی مصرفی مدت‌ها تلاش کرده‌اند تا با محدود کردن دسترسی به قطعات و ابزار، و اصرار بر استفاده مصرف‌کنندگان از تعمیرگاه‌های مجاز توسط آنها، بازار تعمیر لوازم الکترونیکی را تحکیم کنند.
حق نیویورک برای تعمیر قبض آن را تغییر می دهد.
نیویورک حق تعمیر وسایل الکترونیکی را وضع می کند
قانونگذار ایالت نیویورک قانون تعمیر نمایشگاه دیجیتال را در 1 ژوئن 2022 تصویب کرد که شامل الکترونیک می شود. این امر آن را به اولین مرجع قضایی در جهان تبدیل می کند که این کار را انجام می دهد.
سنای ایالت نیویورک این لایحه را به این صورت خلاصه می کند:
این لایحه از سازندگان تجهیزات اصلی (OEM) می‌خواهد که اطلاعات عیب‌یابی و تعمیر قطعات و تجهیزات الکترونیکی دیجیتال را در اختیار ارائه‌دهندگان و مصرف‌کنندگان مستقل تعمیرات قرار دهند، در صورتی که این قطعات و اطلاعات تعمیر در اختیار ارائه‌دهندگان مجاز تعمیر OEM نیز باشد.
به عبارت دیگر، تمام تولیدکنندگانی که لوازم الکترونیکی آنها در داخل مرزهای ایالت نیویورک فروخته می شود، طبق قانون موظفند دسترسی به ابزار، قطعات و اطلاعات مورد نیاز برای تعمیر دستگاه های خود را هم برای تعمیرگاه های مستقل و هم برای مصرف کنندگان فراهم کنند.
پس از امضای قانون توسط کتی هوچول، فرماندار نیویورک، که انتظار می رود این کار را انجام دهد، یک سال بعد، در اواسط سال 2023 اجرایی خواهد شد.
با این حال، به گفته iFixit، اگرچه «این لایحه اکثر محصولات حاوی لوازم الکترونیکی را پوشش می‌دهد، اما شامل خودروها، لوازم خانگی، تجهیزات پزشکی، تجهیزات ارتباطی ایمنی عمومی مانند رادیو پلیس، تجهیزات کشاورزی و تجهیزات خارج از جاده نمی‌شود». اینها در آینده نیاز به قوانین جداگانه ای دارند.
چرا تصمیم نیویورک یک تغییر بازی برای لوازم الکترونیکی مصرفی است؟
حق تعمیر این ایده قانونی است که مصرف کنندگان هم حق دارند تجهیزاتی را که خریداری می کنند تعمیر کنند و هم حق دارند ارائه دهنده خدمات مورد نظر خود را، هر که باشد، انتخاب کنند.
مایکروسافت حق تعمیر را پذیرفته است، اما اکثر تولیدکنندگان عموماً با قوانین حق تعمیر مخالف هستند، و به طور گسترده استدلال می کنند که از آنجایی که تجهیزات دارای مالکیت معنوی آنها است و دارای تعهدات گارانتی است، تعمیرات باید توسط آنها یا یک ارائه دهنده خدمات مجاز انجام شود.
اگرچه دلایلی برای مخالفت با حق تعمیر وجود دارد، اما به نظر می رسد با این لایحه، سازندگان بحث را از دست داده اند. آنها اکنون دیگر نمی توانند دسترسی به قطعات، ابزارها و اطلاعات لازم برای تعمیر وسایل الکترونیکی را محدود کنند. حداقل، نه در نیویورک.
این بدان معنی است که تعمیرکاران مستقل توانایی رقابت با تولید کنندگان را در ارائه خدمات تعمیر خواهند داشت و هزینه تعمیرات را کمتر می کند.
به گفته iFixit، این لایحه همچنین سازندگان را مجبور می‌کند تا دسترسی عمومی را به قطعاتی که قبلاً منحصراً به مادربرد دستگاه یا شماره سریال آن جفت شده‌اند، بدهند. این ماده امکان برداشت قطعات از دستگاه‌های قدیمی را فراهم می‌کند، که وقتی آن قطعات با مادربرد جفت می‌شوند، غیرممکن است، که یک پیشرفت بزرگ برای صنعت نوسازی است که به برداشت قطعات از دستگاه‌های قدیمی متکی است.
با این حال، انقلابی ترین بخش این لایحه، الزام به انتشار اطلاعات تشخیصی و تعمیراتی برای نیویورکی ها است. از آنجایی که در عصر اینترنت محدود کردن آن اطلاعات به نیویورک به تنهایی غیرممکن است، این اطلاعات به سرعت در همه جا پخش می شود.
این یک تقویت بزرگ برای تمام تعمیرگاه ها در سراسر ایالات متحده و سراسر جهان خواهد بود، که اکنون این اطلاعات را در دستان خود خواهند داشت.
نبردهای زیادی باقی مانده اند، اما نیویورک یک پیروزی قاطع به دست آورده است
حق تعمیر جنگ حداقل از سال 1996، یعنی سالی که فرمان رضایت IBM در سال 1956 لغو شد، ادامه داشته است و در نتیجه باعث کاهش تعمیرات مستقل کامپیوترها شد. فرمان رضایت توسط دادگاه فدرال ایالات متحده در سال 1956 به تصویب رسید و IBM را مجبور کرد تا بازار تجهیزات مستعمل و تعمیرات مستقل را فراهم کند.
با این لایحه، ممکن است استدلال شود که نیویورک به شکلی فرمان رضایت را بازگردانده است. اگرچه فقط در نیویورک اعمال می شود، اما تأثیر آن نه تنها در ایالات متحده، بلکه در سطح جهانی نیز محسوس خواهد بود.