به تعویق انداختن کار، برای من، فقط یک عادت بد نیست، بلکه یک سبک زندگی است که سال ها تلاش کرده ام آن را بیاموزم. من می خواهم سازنده باشم، اما این اتفاق نمی افتد. اما بعد از شب‌های دیرهنگام بی‌شماری و مهلت‌های سپری شده، متوجه شدم که فناوری می‌تواند مشکل اهمال کاری من را حل کند.
خلاصه عناوین
- درک محرک های به تعویق انداختن من
- تبدیل فناوری به ابزار بهره وری
- ایجاد عادات بهتر با فناوری
به تعویق انداختن کار، برای من، فقط یک عادت بد نیست، بلکه یک سبک زندگی است که سال ها تلاش کرده ام آن را بیاموزم. من می خواهم سازنده باشم، اما این اتفاق نمی افتد. اما بعد از شب‌های دیرهنگام بی‌شماری و مهلت‌های سپری شده، متوجه شدم که فناوری می‌تواند مشکل اهمال کاری من را حل کند.
درک محرک های به تعویق انداختن من
قبل از اینکه بتوانم مشکل اهمال کاری خود را حل کنم، ابتدا باید بفهمم چه اتفاقی در حال رخ دادن است. محرک‌های من معمولاً با چیزهایی که از دیگران شنیده‌ام همگانی بود، که با غرق شدن شروع می‌شد.
اگر کارهای زیادی در ظرف خود داشتم، اغلب منجمد می‌شدم و در عوض به جای پرداختن به حتی یک مورد از فهرست کارهایم، به چیزی مانند تماشای نتفلیکس روی می‌آورم. سپس مسئله کمال گرایی من بود، به این معنی که اگر احساس می کردم نمی توانم کاری را بدون نقص انجام دهم، ممکن است اصلاً آن را انجام ندهم. و در نهایت، جریان بی پایانی از حواس پرتی وجود داشت. بین یوتیوب، تیک تاک، نتفلیکس و موارد دیگر، متمرکز ماندن کار آسانی نبود.
البته فناوری در کل این آشفتگی نقش داشت. الگوریتم‌هایی وجود داشتند که به طور مداوم به من سرگرمی می‌دادند که من نیاز به بهره‌وری داشتم، و اتکای من به دستگاه‌ها به چرخه‌ای از پیمایش اجباری تبدیل شد. و، بله، در حالی که می توانم ابزارهای خود را سرزنش کنم و آن را به حال خود رها کنم، در عوض چرا آنها را در مبارزه با اهمال کاری استخدام نکنم؟
تبدیل فناوری به ابزار بهره وری
فناوری یکی از بزرگترین محرک‌های من است، اما با این گفته، می‌دانستم که اگر به درستی از آن استفاده کنم، می‌تواند بزرگترین و مفیدترین ابزار من باشد. اما این به من بستگی داشت که بفهمم از کدام یک و چگونه استفاده کنم.
ابزارهای مدیریت زمان
مدیریت زمان همیشه پاشنه آشیل من بوده است، اما Google Calendar، Trello و Notion به تثلیث مقدس من از برنامه های مدیریت زمان برای سازمان تبدیل شده اند. Google Calendar یکی از مواردی است که من بیشتر از همه استفاده می‌کنم – همه چیز را از مهلت‌های کاری گرفته تا زمان خرابی مسدود می‌کنم، بنابراین هیچ کاری خیلی بزرگ یا خیلی مبهم به نظر نمی‌رسد. Trello به من کمک می‌کند تا پروژه‌های «مرتبط با کار» من را در مسیر خود نگه دارم و به من اجازه می‌دهد آنها را به مراحل کوچک‌تر و قابل اجرا تقسیم کنم که به نظر قابل انجام است.
و در نهایت، Notion، فضای کاری همه‌کاره که حتی نمی‌دانستم به آن نیاز دارم. اینجا جایی است که من اهداف بزرگتر و بلندمدت خود را ترسیم می کنم و هر چیزی را که در طول مرورهای معمول صبحگاهی ام آموخته ام ترسیم می کنم تا بتوانم آنها را با کاری که روزانه انجام می دهم هماهنگ کنم. با نگه داشتن همه چیز در این سه مکان، من می‌توانم سیستمی ایجاد کنم که به اندازه کافی محفوظ باشد که به تعویق انداختن کار را دشوارتر از دنبال کردن آن کند.
برنامه های تقویت کننده تمرکز
در حالی که سازماندهی اولین قدم در تبدیل اهمال کاری به بهره وری است، در واقع متمرکز ماندن جانور دیگری است. اینجاست که اپلیکیشن‌هایی مانند Forest، Freedom و Pomodoro قدیمی وفادار وارد می‌شوند.
به عنوان مثال، جنگل، تمرکز من را بازی می کند. وقتی روی یک کار تمرکز می‌کنم، یک درخت دیجیتالی ایجاد می‌کنم که تمرکز کوتاهی دارد و درخت می‌میرد. بله، من اکنون از نظر احساسی مسئول یک درخت کوچک هستم، و اجازه دهید به شما بگویم، این چیز کار می کند. از زمانی که تاموگاچی ها در اطراف بودند، احساس نکردم که این به یک «چیز» دیجیتال مرتبط است. به علاوه می‌توانم سکه‌های دیجیتالی به دست بیاورم که برای کاشت درختان واقعی استفاده می‌شوند و من آن را برد-برد می‌نامم.
همچنین اپلیکیشن Freedom وجود دارد که در ساعاتی که شما تنظیم کرده اید، وب سایت ها و برنامه های مزاحم را مسدود می کند. وقتی متوجه می‌شوید که چند بار X یا یوتیوب را باز می‌کنید، کمترین گفتن را متواضعانه می‌دانید، اما با یک «بلاک شده» استقبال می‌شوید. پیام
و سپس تکنیک Pomodoro وجود دارد، یک هک بهره وری که مجموعه ای از کارهای متمرکز (به طور سنتی حدود 25 دقیقه) را با استراحت های کوتاه ترکیب می کند. من این را با یک تایمر جفت می‌کنم، و voila – با دانستن اینکه تنها چند دقیقه دیگر استراحتی وجود دارد، خودم را شرطی می‌کنم که کار سازنده‌ای داشته باشم. این ابزارها نه تنها به من کمک می‌کنند تا تمرکز کنم، بلکه به نوعی باعث می‌شود تا چیزها کمی سرگرم‌کننده باشند، که آموخته‌ام برای مبارزه با اهمال‌کاری بسیار مفید است.
تقویت مثبت با فناوری
یکی از کمک‌های غیرمنتظره در سفر بهره‌وری من، اپلیکیشن‌های ردیابی عادت مانند Habitica بوده است. Habitica کارهای روزانه یا اهداف من را به یک بازی نقش آفرینی کوچک و زیبا تبدیل می کند که در آن انجام کارهای مختلف برای آواتار مجازی من پاداش دریافت می کند.
مسلماً این بسیار انگیزه‌بخش است – به‌ویژه برای کسی مثل من که بالاتر از رشوه دادن به فرزند درونی‌ام برای انجام کارها نیست. بعلاوه، Habitica رایگان است، به این معنی که در واقع مجبور نیستم چیزی بپردازم تا از این مزایا بهره مند شوم.
و این بردهای کوچک به سرعت جمع می شوند. من می‌توانم لباس‌ها و وسایل جدیدی برای شخصیتم تهیه کنم، که به من کمک می‌کند نه تنها اهدافم را تجسم کنم، بلکه همچنین جایی که در سفرم هستم. دیدن پیشرفت من در طول زمان باعث تغییر بازی شده است، به خصوص که می توانم ببینم چقدر در حال پیشرفت هستم.
ایجاد عادات بهتر با فناوری
با گذشت زمان، این ابزارها نه تنها به من در تکمیل وظایف کمک کردند، بلکه در واقع عادت های من را نیز تغییر دادند. من دیگر به ندرت از نشستن سر کار می ترسم زیرا سیستم ابزارهای فناوری متصل من به رفع خستگی تصمیم و حواس پرتی کمک می کند.
کارها مانند ساعت در روز جاری می شوند و از آنجایی که همه چیز به خوبی پیش می رود، به راحتی در گذشته عجله نمی کنم یا غرق می شوم. به علاوه، من متوجه تغییر در طرز فکرم نیز شده ام. من به جای اینکه فناوری را یک عادت گناهکار بدانم، آن را ابزاری قدرتمند برای خیر می دانم.
مثال: کمال گرایی من به بدی گذشته نیست. به لطف این ابزارهایی که تشویق به شروع کوچک و تمرکز بر پیشرفت بیش از کمال می کنند، یاد گرفته ام به جای بی عیب و نقص بودن، حرکت را در اولویت قرار دهم. سیستم‌هایی که من ایجاد کرده‌ام باعث می‌شود اهمال‌کاری واقعاً به نوعی … خسته‌کننده به نظر برسد. و با توجه به اینکه چقدر دوست دارم همه چیز را در حرکت نگه دارم، آن را به عنوان یک برد در نظر می‌گیرم.
حقیقت این است که هیچ رویکرد یکسانی برای غلبه بر اهمال کاری وجود ندارد. چیزی که برای من کار می کند ممکن است برای همه کارساز نباشد، اما می توانم بگویم که تبدیل همان فناوری که زمانی به تعویق انداختن من را به بهره وری می داد، تحول آفرین بوده است. مطمئناً من گاهی اوقات دچار لغزش یا روزی می‌شوم که مقاومت از پیشرفت قوی‌تر است، اما با این ابزارها، همیشه فقط یک کلیک تا بازگشت به مسیر فاصله دارم.