چرا هنوز یک کابل صوتی نوری را در کشوی خود نگه می‌دارم

اگر در این اواخر کمی‌سازی بهار تکنولوژی را انجام داده‌اید، احتمال خوبی وجود دارد که کابل صوتی نوری (که به عنوان TOSLINK نیز شناخته می‌شود) را در یک کشو پیدا کنید. اما پیش از آنکه آن را اهدا کنید یا بدتر، دور بیندازید، ممکن است متعجب شوید که هنوز چه‌ند دلایل خوبی برای نگه داشتن آن وجود دارد.

اگر اخیراً به تمیزکاری بهارانه فناوری پرداخته‌اید، احتمالاً ممکن است کابل صوتی نوری (که به عنوان TOSLINK نیز شناخته می‌شود) را در یک کشو پیدا کنید. اما قبل از اینکه آن را اهدا کنید یا حتی بدتر، آن را دور بیندازید، ممکن است متوجه شوید که هنوز دلایل خوبی برای نگه داشتن آن وجود دارد.

صوت نوری هنوز با بسیاری از تلویزیون‌ها و سیستم‌های صوتی کار می‌کند

در حالی که HDMI تقریباً همه‌جا را اشغال کرده است، صوت نوری از منظر سخت‌افزاری ناپدید نشده است. در واقع، می‌توانید ببینید که بسیاری از تلویزیون‌های متوسط و سطح بالا هنوز خروجی نوری دارند زیرا این یک روش ساده و قابل اعتماد برای ارسال فقط صوت به ساندبار، گیرنده AV یا سیستم سینمای خانگی است.

با این حال، تفاوت اصلی این است که برخلاف HDMI، نوری فقط صوت را منتقل می‌کند. شما همچنان به یک کابل جداگانه برای سیگنال ویدئویی نیاز دارید. به عنوان مثال، ممکن است جعبه استریمینگ خود را از طریق HDMI به تلویزیون وصل کنید تا تصویر دریافت شود، سپس یک کابل نوری را از تلویزیون به سیستم صوتی خود برای صدا وصل کنید.

در برابر تداخل الکتریکی مقاوم است

اگر تا به حال صدای وزوز یا همهمه ضعیفی در بلندگوهای خود هنگام استفاده از یک کابل آنالوگ بلند شنیده‌اید، می‌دانید که تداخل چقدر می‌تواند آزاردهنده باشد. این مشکل تنها زمانی بدتر می‌شود که این کابل‌ها در کنار کابل‌های برق، روترهای Wi‑Fi یا سایر وسایل الکترونیکی که می‌توانند نویز ایجاد کنند، قرار بگیرند.

با استفاده از نور برای انتقال داده‌های صوتی به جای سیگنال‌های الکتریکی، صوت نوری کاملاً در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و تداخل فرکانس رادیویی (RFI) مقاوم است و این مشکل به‌طور کلی وجود ندارد. این ویژگی نوری را برای تنظیمات پر از درهم‌برهم سرگرمی خانگی یا موقعیت‌هایی که کابل شما باید از اطراف تجهیزات دیگر عبور کند، ایده‌آل می‌سازد. شما هر بار صدای تمیز و بدون همهمه دریافت می‌کنید.

و چون کابل‌های نوری می‌توانند چندین متر بدون افت سیگنال باشند، گزینهٔ محکمی برای تنظیماتی هستند که تجهیزات صوتی شما مستقیماً در کنار تلویزیون قرار ندارند.

از فرمت‌های صوتی با کیفیت بالا پشتیبانی می‌کند (تا یک حد)

متأسفانه، صوت نوری نمی‌تواند فرمت‌های بدون فشرده‌سازی و بدون افت کیفیت جدید مانند Dolby TrueHD یا DTS‑HD Master Audio را منتقل کند. اگر می‌خواهید یک تراک‌پلی کامل Dolby Atmos از یک بلو‑ری 4K داشته باشید، به HDMI نیاز خواهید داشت.

با این حال، نوری هنوز می‌تواند آنچه اکثر افراد روزانه استفاده می‌کنند را پشتیبانی کند. این فرمت‌های استریو (PCM) را بدون فشرده‌سازی پشتیبانی می‌کند. همچنین می‌تواند فرمت‌های فشرده 5.1 اطراف مانند Dolby Digital و DTS را که برای سرویس‌های استریمینگ، تلویزیون پخش و بسیاری از کنسول‌های بازی استاندارد است، عبور دهد.

برای Netflix، Prime Video، Disney+ و سایر پلتفرم‌های استریمینگ ارزش پرداخت دارند، Dolby Digital یا Dolby Digital Plus از طریق نوری کاملاً کافی است. مگر آنکه یک تنظیمات پیشرفته 7.1.4 Atmos داشته باشید، شاید حتی تفاوتی را متوجه نشوید.

با کنسول‌های بازی و دستگاه‌های قدیمی کار می‌کند

اگر مدتی است که بازی می‌کنید، ممکن است روزهایی را به یاد داشته باشید که صوت نوری یک ویژگی استاندارد بر روی کنسول‌ها بود. PlayStation 3 و PlayStation 4 خروجی نوری داشتند. همان‌طور که Xbox 360 و مدل‌های اولیه Xbox One نیز داشتند. و اگر تا به حال یک پخش‌کننده Blu‑ray را خریداری کرده باشید، به‌ویژه در اوایل دههٔ ۲۰۱۰، احتمالاً آن هم دارای خروجی نوری بود.

این می‌تواند مفید باشد اگر یکی از این دستگاه‌های قدیمی را داشته باشید یا برای بازی‌های ریترو و پخش رسانه‌ها نگه دارید. شما همچنان باید کنسول را برای تصویر به تلویزیون وصل کنید (معمولاً با HDMI)، اما می‌توانید یک کابل نوری جداگانه به سیستم صوتی خود برای صدای تمیز و بدون تداخل وصل کنید.

مناسب برای اتاق‌های ثانویه یا تجهیزات دست دوم

شاید سینما خانگی اصلی شما تماماً HDMI باشد، اما تلویزیون قدیمی‌تر در اتاق مهمان، دفتر یا خوابگاه چه می‌شود؟ یا سیستم صوتی دست‌دوم که برای بچه‌ها تنظیم کرده‌اید؟

کابل‌های نوری اتصال این تنظیمات ثانویه را بدون خرید تجهیزات جدید آسان می‌کند. می‌توانید یک ساندبار قدیمی (شاید با پورت HDMI ناپایدار) به تلویزیونی که هنوز خروجی نوری عملی دارد وصل کنید، یا یک گیرنده AV دست‌دوم را با یک کابل نوری ساده به صفحهٔ خود متصل کنید.

این همچنین یک روش زیرکانه برای استخراج عمر بیشتر از سخت‌افزارهای قدیمی است. فقط به این دلیل که یک دستگاه HDMI ندارد، به معنی بازنشستگی آن نیست؛ نوری می‌تواند آن را برای سال‌ها در خدمت نگه دارد.

نوری در مقابل HDMI: محدودیت‌هایی که باید در نظر بگیرید

قبل از اینکه کابل قدیمی‌تان را بیرون بکشید و به هر چیزی وصل کنید، چند محدودیت وجود دارد که شایستگی ذکر دارند:

• بدون سیگنال ویدئویی: نوری فقط صوت را منتقل می‌کند، بنابراین همیشه نیاز به یک اتصال ویدئوی جداگانه (HDMI، DisplayPort و غیره) خواهید داشت.
• بدون کنترل صدا از طریق ریموت تلویزیون (در اکثر موارد): معمولاً باید صدا را از سیستم صوتی خود کنترل کنید، نه از ریموت تلویزیون، مگر اینکه تجهیزات شما از راه‌حل‌های خاصی پشتیبانی کند.
• بدون پشتیبانی از فرمت‌های صوتی پیشرفته: همان‌طور که قبلاً ذکر شد، شما فرمت‌های بدون افت مانند Dolby TrueHD، DTS‑HD یا Atmos کامل را از طریق نوری دریافت نخواهید کرد.
• اتصالات نازک: سرهای پلاستیکی می‌توانند شکننده باشند. از خم کردن شدید کابل یا فشار دادن آن به‌صورت ناصحیح خودداری کنید، زیرا انتهای آسیب‌دیده می‌تواند باعث قطع سیگنال شود.

این‌ها مانع اصلی نیستند، اما به یاد داشته باشید تا زمانی که نوری دقیقاً مانند HDMI عمل نکند، دچار ناامیدی نشوید. اگر می‌خواهید بدانید نوری در مقابل HDMI در استفادهٔ واقعی چگونه است، این مقایسهٔ سریع به‌طور خلاصه تفاوت‌های کلیدی را نشان می‌دهد.

پس قبل از اینکه آن را دور بیندازید، دوبار فکر کنید. روزی، وقتی تنظیمات پیشرفتهٔ HDMI شما تصمیم گرفت استراحت کند، ممکن است خود را در حال جست‌وجوی آن کشو ببینید و قدردان باشید که آن را نگه داشته‌اید.

منبع مقاله