آخرین نسخه GNOME 45 به جای دکمه Activities در گوشه سمت چپ بالا، دارای نشانگر فعالیت های جدید است.
دکمه Activities از زمان ورود گنوم 3 به مدت یک نسل بخشی از رابط دسکتاپ گنوم بوده است. برای بسیاری از کاربران لینوکس، این یک بخش آشنا از تجربه است.
با انتشار گنوم 45، دکمه قدیمی از بین رفته است و یک نشانگر فعالیت های جدید فضای قدیمی آن را اشغال می کند. در اینجا به معنای آن و نحوه استفاده حداکثری از آن است.
چرا “فعالیت ها” دیگر وجود ندارد
“فعالیت ها” یک برچسب ثابت بود که اطلاعات زیادی را منتقل نمی کرد. فعالیت چیست؟ گنوم نظرسنجی‌های کاربران و تست‌های قابلیت استفاده را انجام داد تا ببیند مردم درباره این تجربه چه فکر می‌کنند، و بسیاری به سادگی این برچسب را مبهم می‌دانستند.
با کلیک بر روی دکمه “نمای کلی فعالیت ها” ظاهر می شود. وقتی این را بدانید، دیگر نیازی به خواندن آن ندارید. بسیاری از مردم هرگز حتی روی آن کلیک نمی‌کنند، در عوض مکان‌نمای خود را به گوشه سمت راست بالا پرتاب می‌کنند یا از میانبر صفحه‌کلید استفاده می‌کنند.
از آنجایی که نمای کلی فعالیت‌ها جایی است که برای راه‌اندازی برنامه‌ها می‌روید، و باز کردن برنامه‌ها اولین گام برای انجام بیشتر وظایف است، توسعه‌دهندگان گنوم احساس کردند این بخش از تجربه نیاز به اصلاح دارد. پس از آزمایش های مختلف، شاخص فعالیت های جدید متولد شد.
نشانگر فعالیت ها چگونه کار می کند
نشانگر فعالیت ها با برچسب همراه نیست و در عوض برای انتقال اطلاعات کاملاً به نماد نگاری متکی است. این نشانگر مجموعه ای از نقاط است که یک نقطه از نقاط دیگر پهن تر است. نشانگر جدید نه تنها نمای کلی را راه‌اندازی می‌کند، بلکه اطلاعات را در یک نگاه و در عین حال قابلیت‌هایی را نیز اضافه می‌کند.
1. هر نقطه نشان دهنده یک فضای کاری باز است
گنوم فاقد داک یا نوار وظیفه‌ای است که معمولاً در اکثر رابط‌های دسکتاپ دیگر پیدا می‌کنید. در نتیجه، هیچ دکمه کوچک کردن روی هیچ یک از ویندوز شما وجود ندارد. در عوض، شما تشویق می‌شوید که پنجره‌های خود را در هر تعداد فضای کاری سازماندهی کنید، که می‌توانید آنها را مانند دسکتاپ مجازی مانند ویندوز در نظر بگیرید.
قبل از گنوم 45، نمی‌توانستید بدون باز کردن نمای کلی فعالیت‌ها بگویید چند فضای کاری در دسترس است. نشانگر جدید این مشکل را با قرار دادن یک نقطه در سمت چپ بالای صفحه نمایش برای هر فضای کاری که باز کرده اید حل می کند. اگر چهار فضای کاری را جادو کنید، چهار نقطه خواهید دید.
باز هم، یک نقطه در صف بندی گسترده تر از بقیه است. این فضای کاری در حال حاضر باز شماست. باز کردن این نقطه به شما کمک می کند تا ببینید چند فضای کاری در سمت چپ یا راست فضای فعلی خود باز کرده اید. این بدان معناست که در یک نگاه، نشانگر فعالیت‌های جدید اکنون نشان می‌دهد که چند فضای کاری باز دارید و در کجای لیستی که در حال حاضر کار می‌کنید.
2. فضاهای کاری را با پیمایش روی نشانگر تغییر دهید
می‌توانید با نگه‌داشتن ماوس روی نشانگر و استفاده از چرخ پیمایش ماوس (یا حرکت مشابه روی صفحه لمسی) بین فضاهای کاری باز خود جابه‌جا شوید. این به ویژه برای افرادی که از گنوم در رایانه های شخصی دسکتاپ خود استفاده می کنند مفید است.
کاربران لپ‌تاپ می‌توانند با کشیدن سه انگشت به چپ یا راست در هر نقطه از صفحه، به سرعت بین فضاهای کاری جابجا شوند. نشانگر فضای کاری کاملاً در دسترس نیست، اما نزدیک است. با این حال، همیشه این گزینه را دارید که به جای آن به میانبر صفحه کلید بازگردید. به طور پیش فرض، Ctrl + Alt + فلش چپ یا راست است.
با منوی برنامه خداحافظی کنید
با راه‌اندازی نشانگر فضای کاری، گنوم بخش دیگری از رابط کاربری خود را که از زمان عرضه نسخه 3.0 در سال 2011 وجود داشت، بازنشسته کرد.
این منو عملکرد دوگانه ای داشت: نشان دادن اینکه کدام پنجره دارای فوکوس است و به عنوان جایگزینی برای نوار منوی سنتی، جایی که می توانید به گزینه های خاصی دسترسی داشته باشید. دومی هرگز واقعاً اجرا نشد و بیشتر برنامه‌ها از آن برای دسترسی سریع به صفحه جزئیات برنامه یا دکمه خروج استفاده می‌کردند.
با گنوم 45، نشانگر فضای کاری گوشه سمت چپ بالای صفحه را کاملا به خود اختصاص می دهد. برای حذف منوی برنامه دیگر نیازی به نصب افزونه ندارید. اما افزونه‌های دیگری وجود دارند که احتمالاً تجربه گنوم را کامل می‌کنند.
آیا نشانگر فضای کاری واقعا جدید است؟
از نظر بصری، این یکی از اولین تغییراتی است که یک کاربر معمولی گنوم با مشاهده اولین گنوم 45 متوجه آن خواهد شد. اما این دکمه آنقدرها هم انقلابی نیست. نشانگر فعالیت ها شبیه ویجت دسکتاپ مجازی است که در نسخه های قدیمی تر GNOME، MATE، Xfce، KDE Plasma و سایر دسکتاپ های لینوکس یافت می شود.
همچنین یک نشانگر دسکتاپ مجازی در گوشه پایین دسکتاپ کلاسیک GNOME وجود دارد، اگرچه به طور پیش فرض تعداد دسکتاپ ثابتی دارد.
آنچه قدیمی است دوباره جدید است، و برای کاربران قدیمی لینوکس، این ممکن است نشان دهنده بازگشت یک جنبه دوست داشتنی از دسکتاپ های GNOME سابق آنها باشد.