من هرگز به حذف آنتیویروسام فکر نکرده بودم، اما روزی همانطور که قبلاً نیز اتفاق افتاده بود، سیستم من را متوقف کرد. این برای من کافی بود. آن را حذف کردم. این شاید معادل کشیدن کیسههای ایمنی از یک خودروی سرعتی در بزرگراه باشد. این کار جسورانه، شاید احمقانه بود و بهاحتمال زیاد منجر به پایان ناخوشایند میشد.
من هرگز به حذف آنتیویروس خود فکر نکرده بودم، اما یک روز، همانطور که قبلاً هم اتفاق افتاده بود، سیستم من را هنگ کرد. این برای من پایان بود. من آن را حذف کردم. احتمالاً این معادل کشیدن کیسههای هوا از یک خودرو سرعتدار روی جاده است. این کار جسورانه، شاید احمقانه، و احتمالاً تضمین میکرد که بهزودی بهنتیجه بدی برسد.
خب، هیچچیزی رخ نداد. در واقع، اوضاع بهنظر میرسید صافتر شده است. دیگر از یخزدن مزاحم خسته نمیشدم و مرورگرم دیگر لگ نمیداد. به من پی برد که ویندوز قبلاً کارهای بسیاری پشت صحنه برای محافظت از رایانهام انجام میدهد. بله، این حذف تصادفی بود و چندین برنامه آنتیویروس مدرن رایانهتان را یخ نمیزنند. اما هنوز هم، این یک چشمانداز تازه بود—امنیت داخلی ویندوز پر ویژگی است و نیازی به پرداخت برای آنتیویروس ندارم.
افسانهی شبکهی ایمنی شخص ثالث
سیستمهای عامل مدرن قبلاً کار سنگین را انجام میدهند
اولین کاری که روی یک رایانه جدید انجام میدهم نصب آنتیویروس است. اما پس از تجربهی حذف آنتیویروس، این دیدگاه تغییر کرد. بزرگترین شگفتانگیزی که احساس کردم، سطح امنیتیای بود که مایکروسافت به صورت پیشفرض به ویندوز میافزاید. فکر میکردم ویندوز دیفندر هنوز بهقدری ساده است که در دوره ویندوز ۷ بود، اما بهطور چشمگیری بهبود یافته است. اکنون از یادگیری ماشین مبتنی بر کلانساز، ارسال خودکار نمونهها، بررسیهای اعتبار SmartScreen، و ادغام در سطح هسته استفاده میکند.
بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶، ویندوز دیفندر در مورد حفاظت بین ۰٫۵ تا ۳٫۵ امتیاز دریافت کرد آزمونهای مستقل AV‑TEST. با این حال، از آن زمان بهصورت پیوسته بهبود یافته و اکنون امتیاز تقریباً کامل ۶ برای حفاظت دارد. این آن را در نزدیکی صدر قرار میدهد، برابر با چندین گزینهی پرداختی معتبر—و اغلب آنها را پشت سر میگذارد.
البته، مجموعههای امنیتی پریمیوم ویژگیهایی چون نظارت بر هویت، VPNها یا کنترلهای والدین قویتر را بستهبندی میکنند، بنابراین واقعاً به نیاز شما بستگی دارد. ممکن است ارزش داشته باشد که ابزار شخص ثالثی با تمام این ویژگیها بگیرد چون ارزش ارائه میدهد. اما ویندوز دیفندر نیازی به پیکربندی ندارد. بهصورت آرام بهروز میشود، برای بیشتر زمان از مسیر من دور میماند و من اعلانهای مداوم ارتقاء دریافت نمیکنم.
نرمافزارهای آنتیویروس اضافی در واقع سطح حملهی شما را گسترش میدهند
کد با دسترسیهای بیشتر به معنای نقاط شکست بیشتری است
من هرگز به این فکر نکرده بودم که چقدر برنامههای آنتیویروس خود به هدفهای اصلی تبدیل شدهاند تا بهتازگی. آنها باید درایورهای عمیقی در سیستم شما نصب کنند که اسکنهای کامل را امکانپذیر سازند و به آنها اجازه میدهد بهصورت مؤثر کار کنند.
بر اساس محققان امنیتی در پروژه صفر گوگل، چندین ابزار ضدبدافزار محبوب دارای چندین آسیبپذیری با شدت بالا بودهاند. اینها شامل فیلترهای شبکه ناامن تا پارسرهای فایل معیوب میشوند. چون آنتیویروس شما با دسترسی کامل سیستم اجرا میشود، هر آسیبپذیری در آن بلیت طلایی برای مهاجم است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۴، Tech Monitor گزارشی از بدافزاری که از یک آسیبپذیری در درایور کرنل Avast/AVG بهرهبرداری کرد، منتشر کرد که به مهاجمان امکان قطع نرمافزار امنیتی و هدفگیری سایر بخشهای سیستم را میدهد.
نقطه این نیست که همه آنتیویروسها ناامن هستند. اما هنگامی که چنین کد بزرگ و با دسترسی بالا را به سیستم خود اضافه میکنید، رایانهتان بهطور خودکار «ایمنتر» نمیشود. بنابراین، وقتی آنتیویروسام را حذف کردم، یک مؤلفه پیچیده سیستم را که میتوانست مورد بهرهبرداری قرار گیرد، حذف کردم.
آنتیویروس قدیمی من PC مرا کُند کرد — و بهطرز طنزآمیزی مرا وادار به نادیده گرفتن هشدارها کرد
کاهش عملکرد و پنجرههای پاپ‑آپ خطرهای خود را ایجاد میکنند
عملکرد مورد دیگری بود. اگرچه کامپیوتر من دقیقاً کُند نبود، اسکنهای ویروسی استرسزا بودند. آنها زمان بوت را طولانی میکردند، برنامهها لگ میدادند، و گاهی افزایش ناگهانی وظایف پسزمینه را مشاهده میکردم. این فقط برای من نیست: این رشته ردیت، به عنوان مثال، شکایتها را نشان میدهد که AVG بهطور مکرر بیان میشود.
کندیها میتوانند به آنتیویروس خاص، سختافزار و پیکربندی نیز بستگی داشته باشند. اکثر آنتیویروسهای مدرن بهطور مؤثر اجرا میشوند.
پاپ‑آپهای مداوم برخی ابزارهای آنتیویروس شبیه ابزارهای بازاریابی هستند. من درخواستهای ارتقاء و بنری مکرر «ممکن است رایانهتان در خطر باشد! » دریافت کردم که خستگی امنیتی ایجاد کرد. پس از مدتی، به این هشدارها و پاپ‑آپها عادت میکنید. فرض میکنید که همه چیز فروش است و دیگر توجه نمیکنید، که وقتی تهدید واقعی وجود دارد، رایانهتان در خطر میماند.
حذف آنتیویروس باعث شد کامپیوترم دوباره حس تازگی داشته باشد. دیگر اعلانها را دریافت نمیکردم و از پاپ‑آپهای ناگهانی تعجب نکردم. همچنین شایان ذکر است که همه آنتیویروسها این گونه رفتار نمیکنند. در واقع، ابزارهای آنتیویروس خاصی وجود دارند که من معمولاً از آنها اجتناب میکنم.
بدافزارهای مدرن قوانین آنتیویروسهای قدیمی را رعایت نمیکنند
اسکنهای مبتنی بر امضا دیگر کافی نیستند
فروشندگان آنتیویروس، هورستیکها را اضافه کردهاند اما هنوز به موتور امضای اصلی که از فهرست الگوهای شناخته شده بدافزار استفاده میکند، وابستهاند. مشکل این است که تهدیدهای نرمافزاری مدرن منتظر فهرست شدن نیستند. برخی از جدیدترین تهدیدها بدون فایل و مبتنی بر اسکریپت هستند و اغلب بهطور یکپارچه در فرآیندهای قانونی سیستم ادغام میشوند.
مثالها شامل سوءاستفاده از PowerShell، بهرهبرداری از ماکروهای Office، و تکنیکهای «زندگی از زمین» هستند. اینها رفتارها هستند، نه فقط فایلهایی که مانند دهه ۲۰۰۰ دانلود میکنید، و سیستمعاملها اکنون در کشف مبتنی بر رفتار بسیار بهتر شدهاند. ویندوز ۱۱ از SmartScreen برای مسدود کردن هر دانلود مشکوک بر اساس اعتبار استفاده میکند. همچنین، در چند ثانیه، حفاظت ابری دیفندر میتواند فعالیت غیرعادی را پرچمگذاری کند. بهطور طنزآمیز، پس از حذف آنتیویروسام، مجبور شدم به این حفاظتهای مدرن وابسته شوم. این وابستگی مرا از مدلی که حول تهدیدهایی ساخته شده بود که بهطوردیگر وجود ندارند، بهسوی حفاظت مبتنی بر رفتار کامپیوترم منتقل کرد.
از پرداخت هزینه برای نرمافزارهای گرانقیمت آنتیویروس دست بکشید. بهجای آن، از این ۵ ویژگی در امنیت ویندوز استفاده کنید.
چیزی که حذف آنتیویروس به من آموخت
حذف نرمافزار آنتیویروس یک ریسک محاسبهشده وارد کرد که میتوانستم با تکیه بر امنیت ویندوز و عادات ایمن بهدقت مدیریت کنم. میتوانستم بر عادتهایی تمرکز کنم که واقعاً رایانهام را ایمن نگه میدارند. دیگر هر برنامهای را دانلود نمیکردم، به ضمیمههای ایمیل بیشتر توجه میکردم، و اعتماد کور را با درک جعبههای شنی مرورگر و بررسیهای اعتبار جایگزین کردم.
امروز، مرورگرها یکی از بزرگترین تهدیدها هستند. حالا، من بدون برخی افزونههای امنیتی خاص از Chrome استفاده نمیکنم. با عادات خوب، SmartScreen، فایروال، و حفاظت خود ویندوز، میتوانم خودم را ایمنتر نگه دارم.