اگر قبلاً تجربه برنامه نویسی دارید، این مثال های پایتون به شما کمک می کند تا در کوتاه ترین زمان زبان را انتخاب کنید.
اگر امروز می خواهید زبان جدیدی یاد بگیرید، پایتون یکی از گزینه های موجود است. نه تنها یادگیری آن نسبتا آسان است، بلکه کاربردهای عملی زیادی در فناوری دارد.
چه از زبان دیگری به پایتون بیایید و چه برای اولین بار آن را یاد می گیرید، شروع با چند مثال اساسی کمک می کند.
رشته های
دستکاری صحیح رشته پایتون مهارتی است که هر برنامه نویسی باید آن را بیاموزد. چه در حال توسعه یک وب سایت، ساختن یک بازی، یا تجزیه و تحلیل داده ها، در میان برنامه های کاربردی دیگر، از رشته ها استفاده خواهید کرد.
قالب بندی رشته
فرض کنید دو رشته دارید:
name = "Joel"
job = "Programmer"
و فرض کنید می خواهید این دو رشته را به هم متصل کنید (به هم بپیوندید). ممکن است این کار را انتخاب کنید:
title = name + " the " + job
print(title)
# Output: "Joel the Programmer"
اما راه بهتری برای دستکاری رشته ها وجود دارد که در نتیجه کدهای خواناتری به دست می آید. ترجیحا از متد ()format استفاده کنید:
title = "{} the {}".format(name, job)
print(title)
# Output: "Joel the Programmer"
پرانتزهای فرفری ({}) مکان‌هایی برای متغیرهایی هستند که به ترتیب مربوطه به روش فرمت منتقل می‌شوند. بریس فرفری اول با پارامتر نام جایگزین می شود، در حالی که بریس دوم با پارامتر job جایگزین می شود.
تا زمانی که تعداد آن ها مطابقت داشته باشد، می توانید تعداد پرانتز و پارامترهای فرفری داشته باشید. و این پارامترها می توانند از هر نوع داده ای باشند، بنابراین می توانید برای مثال از یک عدد صحیح استفاده کنید.
اتصال رشته
یکی دیگر از ترفندهای جالب پایتونیک متد join() است که لیستی از رشته ها را در یک رشته ترکیب می کند.
مثلا:
availability = ["Monday", "Wednesday", "Friday", "Saturday"]
result = " - ".join(availability)
print(result)
# Output: 'Monday - Wednesday - Friday - Saturday'
رشته جداکننده (” – “) فقط بین آیتم ها می رود، بنابراین در انتها جداکننده خارجی نخواهید داشت.
شرایط
برنامه نویسی بدون عبارات شرطی بی معنی خواهد بود. خوشبختانه، شرایط در پایتون تمیز است و به راحتی می توانید سر خود را به اطراف بپیچید.
ارزش های بولی
مانند سایر زبان های برنامه نویسی، عملگرهای مقایسه به یک نتیجه بولی، درست یا نادرست، ارزیابی می کنند.
در اینجا همه عملگرهای مقایسه در پایتون آمده است:
x = 10
# Equals:
print(x == 10) # True
# Not equal:
print(x != 10) # False
# Greater than:
print(x > 5) # True
# Less than:
print(x < 15) # True
# Greater than or eqaul to:
print(x >= 10) # True
# Less than or equal to:
print(x <= 10) # True
عبارات if و else
مانند سایر زبان های برنامه نویسی، می توانید از دستور if/else برای نمایش شرایط در پایتون استفاده کنید. شما از این در پروژه های دنیای واقعی بسیار استفاده خواهید کرد:
a = 3
b = 10
if a < b:
print(True)
else:
print(False)
در حالی که برخی از زبان های برنامه نویسی دیگر مانند جاوا اسکریپت و C از other…if برای عبور در شرایط بیشتر استفاده می کنند، پایتون از elif استفاده می کند:
a = 3
b = 10
if a > b:
print("One")
elif a == 3:
print("Two")
else:
print("Three")
است و نه اپراتورها
عملگر is با عملگر مقایسه == متفاوت است، زیرا این عملگر فقط بررسی می کند که آیا مقادیر یک متغیر برابر است یا خیر.
اگر می خواهید بررسی کنید که آیا دو متغیر به یک شی در حافظه اشاره می کنند، باید از عملگر is استفاده کنید:
a = [1,2,3]
b = [1,2,3]
c = a
print(a is b) # False
print(a is c) # True
print(a == c) # True
عبارت a is c به True ارزیابی می شود زیرا c به a در حافظه اشاره می کند.
شما می توانید یک مقدار بولی را با قرار دادن عملگر not قبل از آن نفی کنید:
a = [1,2,3]
b = [1,2,3]
if a is not b:
print("Not same")
در اپراتور
بهترین راه برای بررسی اینکه آیا مقداری در یک تکرار مانند فهرست یا فرهنگ لغت وجود دارد یا خیر، استفاده از عملگر in است:
availability = ["Monday", "Tuesday", "Friday"]
request = "Saturday"
if request in availability:
print("Available!")
else:
print("Not available")
شرایط پیچیده
شما می توانید چند دستور شرطی را با استفاده از عملگرهای and and یا ترکیب کنید. اگر هر دو طرف True باشند عملگر و به True و در غیر این صورت False ارزیابی می شود.
اگر هر یک از طرفین True باشد عملگر یا به True ارزیابی می کند، در غیر این صورت False.
weather = "Sunny"
umbrella = weather == "Rain" or weather == "Sunny"
umbrella1 = weather == "Rain" and weather =="Snow"
print(umbrella)
# Output: True
print(umbrella1)
# Output: False
حلقه ها
ابتدایی ترین نوع حلقه حلقه while پایتون است که تا زمانی که یک شرط به True ارزیابی شود، تکرار می شود:
i = 0
while i < 10:
i = i + 1
print(i)
# Output: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
برای خروج از یک حلقه می توانید از کلمه کلیدی break استفاده کنید:
i = 0
while True:
i = i + 1
print(i)
اگر فقط می خواهید بقیه حلقه فعلی را رد کنید و به تکرار بعدی بروید، می توانید از ادامه استفاده کنید:
i = 0
while i < 10:
i = i + 1
if i == 4:
continue
print(i)
# Output: 1 2 3 5 6 7 8 9 10
حلقه for
رویکرد Pythonic بیشتر استفاده از حلقه ها است. حلقه for در پایتون بسیار شبیه حلقه foreach است که در زبان هایی مانند جاوا یا سی شارپ پیدا خواهید کرد.
حلقه for روی یک تکرارپذیر (مانند فهرست یا فرهنگ لغت) با استفاده از عملگر in تکرار می شود:
weekdays = ["Monday", "Tuesday", "Wednesday"]
for day in weekdays:
print(day)
# Output: Monday Tuesday Wednesday
حلقه for هر آیتم در لیست را به متغیر روز اختصاص می دهد و هر کدام را بر اساس آن خروجی می دهد.
اگر فقط می خواهید یک حلقه را چند بار ثابت اجرا کنید، می توانید از متد range() Python استفاده کنید:
for i in range(10):
print(i)
# Output: 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
این از 0 تا 9 تکرار می شود. همچنین می توانید یک مقدار شروع ارائه دهید، بنابراین برای تکرار از 5 تا 9:
for i in range(5, 10):
print(i)
# Output: 5 6 7 8 9
اگر می خواهید در فواصل غیر از یک به یک شمارش کنید، می توانید پارامتر سوم را ارائه کنید.
حلقه زیر مانند حلقه قبلی است، با این تفاوت که به جای یک، دو عدد پرش می شود:
for i in range(5, 10, 2):
print(i)
# Output: 5 7 9
اگر از زبان دیگری می‌آیید، ممکن است متوجه شوید که حلقه کردن یک تکرار در پایتون، فهرست موارد موجود در لیست را به شما نمی‌دهد.
اما می‌توانید از ایندکس برای شمارش آیتم‌ها در یک تکرار با متد ()enumerate استفاده کنید:
weekdays = ["Monday", "Tuesday", "Friday"]
for i, day in enumerate(weekdays):
print("{} is weekday {}".format(day, i))
لغت نامه ها
دیکشنری یکی از مهم ترین انواع داده در پایتون است. شما همیشه از آنها استفاده خواهید کرد. استفاده از آنها سریع و آسان است و کد شما را تمیز و خوانا نگه می دارد.
تسلط بر دیکشنری ها نیمی از نبرد در یادگیری پایتون است. خبر خوب این است که احتمالاً دانش قبلی از فرهنگ لغت دارید. زبان های دیگر این نوع را unordered_map یا HashSet می نامند.
اگرچه نام‌های متفاوتی دارند، اما به یک چیز اشاره دارند: یک آرایه انجمنی از جفت‌های کلید-مقدار. شما از طریق فهرست هر مورد به محتویات یک لیست دسترسی دارید، در حالی که از طریق یک کلید به موارد یک فرهنگ لغت دسترسی دارید.
شما می توانید یک فرهنگ لغت خالی را با استفاده از پرانتزهای خالی اعلام کنید:
d = {}
و سپس با استفاده از براکت های مربع اطراف کلید، مقادیری را به آن اختصاص دهید:
d["key1"] = 10
d["key2"] = 25
print(d)
# Output: {'key1': 10, 'key2': 25}
نکته خوب در مورد دیکشنری این است که می توانید انواع متغیرها را با هم ترکیب و مطابقت دهید. مهم نیست چه چیزی را در آنجا قرار می دهید.
برای ساده‌تر کردن یک فرهنگ لغت، می‌توانید از این نحو استفاده کنید:
myDictionary = {
"key1": 10,
"List": [1, 2, 3]
}
برای دسترسی به یک مقدار فرهنگ لغت توسط کلید، به سادگی از نحو براکت استفاده مجدد کنید:
print(myDictionary["key1"])
برای تکرار روی کلیدها در فرهنگ لغت، از یک حلقه for مانند زیر استفاده کنید:
for key in myDictionary:
print(key)
برای تکرار هر دو کلید و مقادیر، از متد ()item استفاده کنید:
for key, values in myDictionary.items():
print(key, values)
همچنین می توانید با استفاده از عملگر del یک مورد را از فرهنگ لغت حذف کنید:
del(myDictionary["List"])
print(myDictionary)
# Output: {'key1': 10}
دیکشنری ها کاربردهای زیادی دارند. در اینجا یک مثال ساده از نقشه برداری بین برخی از ایالت های ایالات متحده و پایتخت های آنها آورده شده است:
capitals = {
"Alabama": "Montgomery",
"Alaska": "Juneau",
"Arizona": "Phoenix",
}
هر زمان که به پایتخت یک ایالت نیاز داشتید، می توانید به این صورت به آن دسترسی داشته باشید:
print(capitals["Alaska"])
به یادگیری پایتون ادامه دهید: ارزشش را دارد!
اینها فقط جنبه های اساسی پایتون هستند که آن را از بسیاری از زبان های دیگر متمایز می کند. اگر آنچه را که در این مقاله به آن پرداختیم متوجه شده اید، به خوبی در پایتون تسلط دارید. به آن ادامه دهید، و در کمترین زمان به آنجا خواهید رسید.
اگر مثال‌ها شما را به چالش می‌کشد که بیشتر پیش بروید، برخی از ایده‌های پروژه پایتون برای مبتدیان ممکن است یک نقطه شروع قوی باشد.