اگر بودجهٔ لازم را دارید، خرید یک گوشی پرچمدار همیشه بی‌دلیل نیست. اما نکتهٔ اکثر گوشی‌های پرچمدار، چه اندروید و چه آیفون، عمر باتری آن‌هاست. حتی با تمام این توان، بیشتر آن‌ها برای نگه داشتن عملکرد یک روز کامل با یک بار شارژ دچار مشکل می‌شوند. و حتی نمی‌خواهیم دربارهٔ آنچه پس از چند ماه که باتری جدید شروع به از دست دادن سلامت می‌کند، صحبت کنیم.
اگر بودجه‌ی لازم را داشته باشید، خرید یک گوشی پرچمدار همیشه بدون‌دلیل نیست. اما نکته‌ای که در مورد اکثر گوشی‌های پرچمدار، چه اندروید و چه آیفون، وجود دارد، عمر باتری است. حتی با تمام این قدرت، اکثر آن‌ها برای ماندن تمام یک روز با یک بار شارژ دچار مشکل می‌شوند. و حتی از آنچه وقتی باتری جدید پس از چند ماه شروع به از دست دادن سلامت می‌کند، رخ می‌دهد، شروع نکنیم.
به‌عنوان یک راه‌حل سریع، بسیاری از افراد به‌طور غریزی حالت صرفه‌جویی در انرژی را فعال می‌کنند و همین‌طور می‌گذارند. من بسیاری از دوستانم را دیده‌ام که این کار را انجام می‌دهند و به‌افتخار می‌گویند این «به طولانی‌تر ماندن گوشیشان کمک می‌کند». اما مشکل این است که نگه داشتن حالت صرفه‌جویی در انرژی تمام وقت، هدف اصلی داشتن یک گوشی پرچمدار را خنثی می‌کند. شما برای عملکرد برتر، گرافیک خیره‌کننده و پاسخگویی روان هزینه کرده‌اید، در حالی که حالت صرفه‌جویی در انرژی همهٔ این‌ها را از بین می‌برد.
شما یک گوشی پرچمدار را خریدید نه برای زندگی در حالت صرفه‌جویی در انرژی
از گوشی پرچمدار خود همان‌طور که باید لذت ببرید
متوجه‌ام. عمر باتری به‌وضوح مهم‌ترین جنبهٔ یک تلفن هوشمند است. اما وقتی زمان خرید می‌رسد، اکثر ما به‌ندرت به آن اهمیت می‌دهیم. یا حتی بدتر، به گفتار سازنده اعتماد می‌کنیم و فرض می‌کنیم که تمام روز دوام خواهد آورد.
در نتیجه، پس از اینکه واقعاً شروع به استفاده از گوشی می‌کنید، اغلب خود را متکی بر حالت داخلی صرفه‌جویی در انرژی می‌بینید و گاهی بیش از حد. این یک کلید سریع است که چند ساعت اضافی عمر باتری را وعده می‌دهد، و چه کسی نمی‌خواهد این‌همه؟ مطمئناً کار می‌کند، اما قرار نیست حالت پیش‌فرض گوشی شما باشد، به‌ویژه اگر نزدیک به هزار دلار برای آن هزینه کرده‌اید.
من افرادی را می‌شناسم که جدیدترین مدل‌های آیفون، پیکسل و گلکسی‌الترامان را دارند اما حالت صرفه‌جویی در انرژی را به‌صورت دائمی فعال نگه می‌دارند. این شبیه خرید یک ماشین ورزشی است و هرگز از دندهٔ دوم پیش می‌روید زیرا نگران مصرف سوخت هستید. این اصلاً منطقی نیست.
چگونه حالت صرفه‌جویی در انرژی تجربه پرچمدار شما را خراب می‌کند
این آنچه گوشی شما را «پرمیوم» می‌کند، می‌کُشد
چیزی که بیشتر مردم دست‌کم می‌زنند این است که حالت صرفه‌جویی در انرژی چه تاثیری بر تجربهٔ شما دارد. به عبارت دیگر، گوشی شما چه کارهایی می‌کند تا کمی عمر باتری اضافی استخراج کند.
بیایید با آیفون شروع کنیم. وقتی حالت Low Power Mode فعال می‌شود، آیفون شما به‌صورت ساکت شروع به حذف برخی ویژگی‌ها می‌کند. روشنایی صفحه کم می‌شود، نمایش ProMotion شما به 60 هرتز محدود می‌شود و زمان قفل خودکار فقط به 30 ثانیه کاهش می‌یابد. این تنها همین‌جا نیست. بارگذاری‌های iCloud متوقف می‌شوند، دانلودهای خودکار متوقف می‌شوند و حتی برنامهٔ Mail نیز در پس‌زمینه به‌روزرسانی نمی‌کند. حالت Low Power Mode همچنین
گوشی‌های اندروید نیز عملکرد را به‌نحوی مشابه محدود می‌کنند. به‌عنوان مثال، در دستگاه‌های سامسونگ حالت صرفه‌جویی در انرژی نمایش Always On Display را غیرفعال می‌کند، عملکرد CPU را به 70 ٪ محدود می‌کند و نرخ刷新 صفحه را به 60 هرتز قفل می‌کند. حتی 5G را کاملاً خاموش می‌کند که اغلب به معنای سرعت دادهٔ کندتر هنگام مرور یا پخش است.
حالا تصور کنید که حالت صرفه‌جویی در انرژی را تمام وقت روشن بگذارید. در واقع شما گوشی پرچمدار خود را به‌گونه‌ای محدود می‌کنید که مثل یک دستگاه میان‌رده عمل کند. و به طور عجیب، این گوشی‌های میان‌رده معمولاً باتری‌های بزرگ‌تری نیز دارند.
راه‌های هوشمندانه‌تری برای بهبود عمر باتری وجود دارد
بهترین ترکیب هر دو جهان
اگر همیشه نگران عمر باتری گوشی‌تان باشید، روش‌های متعددی وجود دارد که بدون کاهش عملکرد، آن را بهبود ببخشید. برای شروع می‌توانید
سپس، نمایشگر خود را مدیریت کنید. صفحه نمایش به‌راحتی بزرگ‌ترین مصرف‌کنندهٔ باتری در هر گوشی هوشمند است. فقط کمی روشنایی را کمتر کنید و
می‌توانید ویژگی‌هایی را که واقعاً به آن‌ها نیاز ندارید، مانند Wi‑Fi، بلوتوث، خدمات مکان‌یابی، Always On Display و به‌روزرسانی خودکار برنامه‌ها، خاموش کنید. هر یک از این تنظیمات کوچک به‌تدریج اضافه می‌شود و می‌تواند به باتری شما کمی فضای نفسی بدهد، بدون اینکه به‌طور جدی عملکرد گوشی را تحت‌تأثیر قرار دهد.
تنها زمانی که حالت صرفه‌جویی در انرژی واقعاً ارزش استفاده دارد
بهترین استفاده به‌عنوان یک راه‌حل موقت
بهترین و شاید تنها زمانی که باید از حالت صرفه‌جویی در انرژی استفاده کنید، زمانی است که می‌دانید برای مدت زمان طولانی به شارژر دسترسی ندارید. این می‌تواند در طول روزهای سفر طولانی، کمپینگ یا قطع برق‌های طولانی‌مدت باشد. همچنین زمانی مفید است که باتری زیر 15 ٪ ریزش کند و همچنان نیاز به استفادهٔ بیشتر از گوشی دارید تا وقتی که بتوانید آن را به‌دست‌گاه شارژ متصل کنید.
اما فراتر از این موارد خاص، دلیل واقعی برای نگه داشتن این حالت به‌صورت دائمی وجود ندارد. گوشی هوشمند شما خود به‌تنهایی کارآمد است و به‌خوبی الگوهای استفادهٔ شما را تشخیص می‌دهد و منابع را به‌صورت هوشمند مدیریت می‌کند.
بنابراین بله، حالت صرفه‌جویی در انرژی جایگاهی دارد. این ویژگی عالی است، اما باید به‌صورت متعادل استفاده شود. گوشی پرچمدار شما برای خیره کردن ساخته شده است، نه برای قدم زدن با بال‌های قطع شده. و اگر عمر باتری برای استفادهٔ روزمرهٔ شما ضرورت مطلق دارد، می‌توانید همیشه یک پاور بانک سبک و جمع‌وجوری تهیه کنید.