وقتی هوش مصنوعی حساس شد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
حتی اگر اهل فن آوری نباشید، احتمالاً در مورد تکینگی آن شنیده اید. این تکینگی برای چندین دهه موضوع گفتگو بوده است، اما با پیشرفت فناوری هوش مصنوعی، شیوع آن در قرن بیست و یکم افزایش یافته است. اما این تکینگی دقیقاً چیست و چقدر زود قرار است به آن برسیم؟
تکینگی چیست؟
این تکینگی با حوزه هوش مصنوعی (AI) مرتبط است، که شامل توسعه تکه‌ای از فناوری است که می‌تواند وظایفی را که معمولاً با انسان‌ها مرتبط است انجام دهد. در حالی که بیشتر هوش مصنوعی شبیه به انسان نیست، مانند آنچه در صنعت تولید یا حوزه امنیت سایبری استفاده می‌شود، خلاقیت‌های مدرن امروزی تا حدودی شگفت‌انگیز هستند.
به عنوان مثال سوفیا را در نظر بگیرید، یک ربات انسان نما که می تواند با دیگران گفتگو کند و پاسخ های اصلی را ارائه دهد. در حالی که سوفیا به هیچ وجه نمی تواند به عنوان یک انسان عمل کند، رشد او نماینده مسیری است که هوش مصنوعی در آن پیش می رود. اگرچه نمی‌توانیم پیشرفت هوش مصنوعی را دقیقاً پیش‌بینی کنیم، اما تصور می‌شود که روزی به تکینگی منجر شود.
تکینگی به نقطه ای از زمان اشاره دارد که توسعه رباتیک و ماشین های هوشمند غیرقابل کنترل می شود. در این سناریو، هوش مصنوعی قادر خواهد بود از قدرت مغز انسان ها پیشی بگیرد و خود به خود تکامل یابد. این نوع هوش مصنوعی می‌تواند به ایده‌ها و مفاهیمی فراتر از درک انسان فکر کند و می‌تواند کارهایی را انجام دهد که ما قادر به انجام آن نیستیم.
بریتانیکا با عبارات دقیق تر، تکینگی را اینگونه تعریف می کند:
[یک] شرایط نظری که می‌تواند در آینده‌ای نزدیک به وقوع بپیوندد، زمانی که ترکیب چند فناوری جدید قدرتمند، واقعیت‌هایی را که ما در آن قرار داریم، به‌طور غیرقابل پیش‌بینی تغییر اساسی دهد.
نگرانی اصلی مرتبط با تکینگی، پتانسیل آن برای تغییر کامل جهان است. اگر ماشین‌ها آنقدر هوشمند شوند که بتوانند کنترل منابع دولتی، عملکرد اینترنت، تجارت الکترونیک و غیره را در دست بگیرند، ساختارهای اجتماعی ما ممکن است خراب شود یا به شدت تغییر کند.
احتمالاً فیلم‌های علمی تخیلی را دیده‌اید که با سناریوهایی بازی می‌کنند که در آن یک هوش مصنوعی مخرب تلاش می‌کند تا نسل بشر را نابود کند، و این برای برخی نگرانی بسیار واقعی است. به هر حال، انسان ها هزاران سال است که از نظر فکری گونه برتر سیاره زمین بوده اند، بنابراین تغییر در این پویایی قطعاً به هر طریقی بسیار مهم خواهد بود.
تعدادی تکینگی مختلف وجود دارد که همه آنها مفاهیم متفاوتی دارند. به عنوان مثال، یک تکینگی گرانشی وجود دارد، که به نقطه ای اشاره دارد که در آن نیروی گرانشی محض اعمال شده بر فضا-زمان باعث شکست آن می شود. تصور می شود که چنین تکینگی هایی در مراکز سیاهچاله ها وجود دارد.
اما نگران بودن در مورد تکینگی باید به این معنی باشد که به زودی به آن می رسد، درست است؟ دقیقاً چقدر طول می کشد تا ما به این نقطه عطف تکنولوژیک بزرگ برسیم؟
چه زمانی به تکینگی خواهیم رسید؟
در حال حاضر، هیچ راهی برای دانستن دقیق زمان رسیدن به تکینگی وجود ندارد. مطمئناً فناوری با سرعت نسبتاً سریعی در حال پیشرفت است، اما به سختی می توان گفت که چقدر طول می کشد تا چیزی که قادر به تولید یک وجدان مصنوعی فوق هوشمند باشد. اما این مانع از پیش‌بینی‌های گسترده مردم نشده است. بنابراین، بیایید در مورد برآوردهای معتبر در حال حاضر صحبت کنیم.
سال 2045 محبوبیت ویژه ای برای رسیدن به تکینگی است. این در ابتدا از کتاب تکینگی نزدیک است: زمانی که انسان ها از زیست شناسی فراتر رفتند، تالیف مدیر مهندسی و آینده پژوه گوگل، ری کورزویل، در حال حاضر قابل اطمینان ترین پیش بینی است، زیرا با پیشرفت های تکنولوژیکی همسو است. .
کورزویل معتقد است که تکینگی می تواند جامعه انسانی را متحول کند و نحوه نگرش ما به خودمان را به عنوان مردم تغییر دهد. اما توجه داشته باشید که این کتاب در سال 2005 نوشته شده است، قبل از اینکه اپل گوشی‌های هوشمند را به شکلی که اکنون می‌شناسیم رایج کند (آنها تنها شرکتی نبودند که گوشی‌های هوشمند تولید می‌کردند، اما قطعاً آنها را به حوزه عمومی سوق دادند!).
اما افراد دیگر پیش‌بینی کرده‌اند که این تکینگی ممکن است حتی زودتر از سال 2045 و احتمالاً در چند سال آینده رخ دهد. اما چنین پیش‌بینی‌هایی معمولاً کمی خارق‌العاده به نظر می‌رسند، زیرا فناوری در حال حاضر حتی به چنین قابلیتی نزدیک نیست.
تکینگی ممکن است یک احتمال نزدیک یا نظریه دور باشد
در حالی که بسیار محتمل است که روزی ما به تکینگی برسیم، هر تعدادی از عوامل می تواند ما را از انجام این کار باز دارد. توسعه یک هوشیاری مصنوعی و فوق هوشمند که بتواند از انسان ها دورتر باشد، به شاهکارهای فناورانه فوق العاده پیشرفته و پیچیده ای نیاز دارد که امروزه ما هنوز قادر به انجام آن نیستیم. اما با تداوم تکامل فناوری، ممکن است در طول عمر خود شاهد تکینگی در افق باشیم. چه ایده ای!