تلفن های هوشمند اکنون از برخی لپ تاپ ها قدرتمندتر هستند ، پر از دوربین های باورنکردنی ، پردازنده های سریع و سریع و برنامه های بی پایان. من عاشق آنچه که آنها شده اند ، اما نمی توانم به عزاداری برخی از ویژگی های کوچک که بی سر و صدا در طول راه از دست داده ایم ، کمک کنم.
تلفن های هوشمند اکنون از برخی لپ تاپ ها قدرتمندتر هستند ، پر از دوربین های باورنکردنی ، پردازنده های سریع و سریع و برنامه های بی پایان. من عاشق آنچه که آنها شده اند ، اما نمی توانم به عزاداری برخی از ویژگی های کوچک که بی سر و صدا در طول راه از دست داده ایم ، کمک کنم.
7
صفحه کلیدهای فیزیکی
من هنوز با کمال میل به روزهای بلک بری فکر می کنم. معدن من هنگام نوجوانی عملاً در دستان من زندگی می کردم و در مورد ریتم انگشت شست روی آن کلیدهای کوچک ، چیزی عجیب و غریب رضایت بخش بود. من می توانم متن های طولانی را بدون خیره کردن به تلفن خود خاموش کنم ، با اطمینان که انگشتان من طرح را به اندازه کافی خوب می دانستند تا آن را به درستی بدست آورند.
صفحه لمسی هرگز احساس یکسان نکرده است ، زیرا تایپ اکنون بیشتر قمار است. شما در Glass جیب می کنید و امیدوار هستید که این نرم افزار به درستی آن را تفسیر کند. AutoCorrect سعی می کند تا شلیک را انتخاب کند ، اما بیشتر از این ، این می تواند یک پیام سریع و گاه به گاه را به چیزی تبدیل کند که شما باید آن را تصحیح کنید. در صفحه کلید فیزیکی ، هیچ حدس دوم وجود نداشت. کلید را بزنید ، نامه را بگیرید. ساده
6
باتری های قابل جابجایی
این تپه ای است که من خوشبختانه می میرم: باتری های قابل جابجایی یکی از بزرگترین ویژگی های بارز تلفن های قدیمی تر بودند. اگر باتری شما کم بود ، می توانید به راحتی آن را بیرون بیاورید و لوازم یدکی قرار دهید. نیازی به حمل شارژر در اطراف نبود و بانک های پاور هنوز مشترک نبودند. به سرعت به جلو تا در حال حاضر: هنگامی که یک باتری شروع به محو شدن می کند ، کل تلفن احساس سازش می کند ، حتی اگر بقیه سخت افزار کاملاً خوب باشد.
تولید کنندگان ممکن است استدلال کنند که باتری های مهر و موم شده باعث می شوند تلفن ها باریک تر و مقاوم در برابر آب باشند ، اما من سریع می گویم که سامسونگ Galaxy S5 باتری قابل جابجایی و مقاومت در برابر آب IP67 در سال 2014 دارد-و این چیزی نزدیک به حجیم نبود. Fairphone نیز بارها و بارها ثابت کرده است که تلفن های هوشمند مدرن با باتری های قابل جابجایی کاربر فقط امکان پذیر نیستند ، اما واقعاً به خوبی طراحی شده اند (فقط به Fairphone 5 نگاه کنید). بنابراین ، واقعاً ، طراحی مهر و موم شده مربوط به ضرورت نیست ، بلکه در مورد سود است.
آنچه واقعاً نیش زدن این است که این همه چقدر هدر می رود. یک گوشی می تواند به راحتی سالها با مراقبت و به روزرسانی مناسب باشد ، اما در عوض ، ما مجبور می شویم که آنها را به عنوان یکبار مصرف رفتار کنیم زیرا باتری می دهد. اگر باتری های قابل تعویض هنوز هم عادی بودند ، ما صرفه جویی می کنیم ، طول عمر دستگاه های خود را افزایش می دهیم و همه را در یک شات بر روی زباله های الکترونیکی کاهش می دهیم.
5
انباره قابل ارتقاء
مدت زمان ذخیره سازی روی تلفن من کمترین نگرانی من بود. اگر تا به حال احساس گرفتگی شد ، من در کارت microSD می کشیدم و فوراً ذخیره خود را دو برابر یا سه برابر می کردم. این احساس طبیعی به عنوان اضافه کردن یک درایو ذخیره سازی دیگر به رایانه شخصی است ، جایی که شما برای اتاق اضافی قیمت منصفانه پرداخت کرده اید و تلفن شما آماده رسیدگی به پرونده های بیشتر بود.
اکنون ، ذخیره سازی قابل ارتقاء اساساً از تلفن های پرچمدار ناپدید شده است (تلفن های میان رده هنوز آن را دزدکی می کنند ، آنها را برکت می دهد) ، و در عوض ، انتظار می رود که برای ردیف های بالاتر ذخیره سازی حق بیمه بپردازیم. حتی آزار دهنده تر این است که شکاف قیمت اغلب پوچ است – یک کارت میکروس دی 500 گیگابایتی می تواند زیر 50 دلار هزینه داشته باشد ، اما تولید کنندگان برای ارتقاء داخلی از 128 گیگابایت به 256 گیگابایت یا 512 گیگابایتی 100 تا 200 دلار دیگر نیاز دارند. در غیر این صورت ، ما باید خدمات ذخیره سازی ابری را که هر ماه تا پایان زمان هزینه می کنند ، انتخاب کنیم و پاپ آپ های را برای آزاد کردن فضا به وجود آوریم.
4
جک هدفون
اگر یک ویژگی وجود داشته باشد ، من هنوز هم برای کشتن سازندگان تلفن را بخشش نکرده ام (و هرگز نمی بخشم) ، این یکی است. راننده روزانه فعلی من ، سامسونگ گلکسی S22 Plus ، آن را ندارد ، به این معنی که من با هدفون USB-C گیر کرده ام. البته ، بنابراین ، من نمی توانم به طور همزمان با هدفون سیمی ، موسیقی را شارژ و گوش کنم ، مگر اینکه آداپتورهایی را که به طرز مضحکی آسان برای جابجایی هستند ، بکشم.
جک 3.5 میلی متری عالی بود. این جهانی ، قابل اعتماد بود و نیازی به باتری یا جفت شدن نداشت. شما می توانید هر هدفون را از گوشواره های پمپ بنزین گرفته تا مانیتورهای استودیوی حرفه ای وصل کنید و آنها فقط کار کردند. گوش های بی سیم اکنون در همه جا وجود دارد ، اما من فقط بعضی اوقات از آنها استفاده می کنم زیرا آنها با تجارت ، مانند اضطراب باتری ، فشرده سازی که بر کیفیت صدا تأثیر می گذارد ، و روز اجتناب ناپذیر که یک گوش گوش برای همیشه از دست می رود ، استفاده می کنم. این واقعیت را اضافه کنید که هنگام مرگ باتری های کوچک آنها زباله های الکترونیکی ایجاد می کنند و مطمئناً کامل نیستند.
چند تلفن اندرویدی که هنوز هم سرسختانه شامل جک – ترکیب بودجه سامسونگ است ، به عنوان مثال – اما دنیای پرچمدار تقریباً آن را رها کرده است. خوب ، به جز تعداد معدودی سرسخت مانند تلفن های ROG سونی و Asus ، که تقریباً برای نگه داشتن آن احساس عصیانگری می کنند.
3
بلسترهای مادون قرمز
یکی از ویژگی های کم ارزش ترین ویژگی های تلفن ، Blaster IR است. Galaxy S4 قدیمی من یکی از آنها را داشت و من دائماً از آن استفاده می کردم – فقط برای نشان دادن ، بلکه به دلیل اینکه واقعاً مفید بود. این واقعیت که تلفن من می تواند به یک راه دور جهانی تبدیل شود ، آینده نگر است. من می توانم تلویزیون ، تهویه مطبوع یا حتی پخش کننده قدیمی DVD خود را کنترل کنم بدون اینکه شکار برای از راه دور سمت راست دفن شده در کوسن های نیمکت.
اعتراف می کنم که شوخی در من نیز آن را دوست داشت. من قطعاً وقت بیشتری را صرف کردم تا در اتاقهای انتظار تلویزیون های تصادفی را خاموش و خاموش کنم ، یا کانال را در یک نوار تغییر دهم وقتی که هیچ کس دیگری به آنچه در آن بود ، توجه نکرد. این سرگرم کننده ، سرگرم کننده بی ضرر بود ، اما به تلفن ها کمی شخصیت می داد که دیگر نمی بینید.
بیشتر مارک های بزرگ سالها پیش Blasters IR را رها کردند ، اما شرکت هایی مانند شیائومی هنوز این سنت را زنده نگه می دارند. حتی OnePlus یکی را به OnePlus 13 انداخت و من به این شرکت احترام می گذارم. من فقط آرزو می کنم پرچمداران بیشتری از این پرونده پیروی کنند.
2
طرح های تلفن منحصر به فرد
من می دانم ، می دانم: Foldables وجود دارد ، و آنها جالب هستند. آنها همچنین خاص و متفاوت هستند ، با برچسب های قیمت که آنها را در قلمرو طاقچه برای بسیاری از افراد نگه می دارد. آنچه دلم برایم تنگ شده است عجیب و غریب تر است که تلفن ها از آن استفاده می کردند.
به خط زیمنس Xelibri فکر کنید که بیشتر شبیه لوازم جانبی مد از تلفن ها ، Nokia N-Gage (که به عنوان یک کنسول بازی دو برابر شده است) یا Flex LG G با صفحه خمیده آزمایشی خود. حتی پرتوی گلکسی سامسونگ ، با یک پروژکتور داخلی ، مانند یک نگاه اجمالی از آینده جسورانه احساس می شود. برخی از ایده ها گیر کرده اند ، در حالی که بسیاری دیگر این کار را نکردند ، اما حداقل شرکت ها تلاش می کردند.
همچنین یک حس کشف وجود داشت که در آن هر نسخه جدید این امکان را داشت که شما را غافلگیر کند ، خواه این RAZR فوق العاده نازک موتورولا ، یک صفحه کلید چرخان یا حتی طرح های عجیب و غریب مانند صفحه کلید دایره ای نوکیا 3650 باشد. این تلفن ها مکالمه را برانگیخت و برخی از آنها بر خیابان ها حاکم بودند.
1
پشتیبانی رادیویی FM
من اهمیتی نمی دهم که اکنون چند برنامه جریان داریم. هیچ چیز کاملاً با داشتن یک رادیو FM مناسب در تلفن شما مقایسه نمی شود. شما نیازی به داده های تلفن همراه ، Wi-Fi یا برخی از برنامه های نفخ شده با تبلیغات ندارید. شما فقط هدفون خود را وصل کرده اید (که به عنوان آنتن دو برابر شده است) و به هر ایستگاه محلی که می خواستید تنظیم کردید. شما می توانید به موسیقی ، نمایش های گفتگو ، اخبار و ورزش گوش دهید ، همه بدون خوردن یک مگابایت واحد.
البته حامل ها از این موضوع هیجان زده نبودند. رادیو رایگان خط پایین خود را به دست نیاورد ، بنابراین آنها به جای آن همه را به سمت سرویس های پخش می کردند. تولید کنندگان در کنار هم بازی می کردند ، اما بی سر و صدا تراشه های FM را غیرفعال می کنند ، حتی اگر بیشتر تلفن ها هنوز هم از نظر فنی سخت افزاری برای پشتیبانی از آنها داشته باشند.
واقعاً شرم آور است. پیشرفت همیشه یک جاده شسته و رفته و مستقیم به جلو نیست. بعضی اوقات برای انتخاب ایده های خوبی که ما از بین بردیم ، به عقب برگشته است. من این تلفن های مدرن را تعقیب می کنم براق و کارآیی ، اما نمی توانم آرزو کنم که تولید کنندگان چند مورد از این سنگهای فراموش شده را احیا کنند. بدون شک ، جک 3.5 میلی متری در صدر لیست من قرار خواهد گرفت.