با به‌روزرسانی هسته، تراشه‌های آینده اینتل می‌توانند کاربران را از تغییر تنظیمات CPU منع کنند، مگر اینکه برای ویژگی‌های سخت‌افزاری که قبلاً دارند، هزینه پرداخت کنند.
توسعه دهندگان هسته لینوکس نسخه 5.18 هسته پایدار لینوکس را معرفی کرده اند که دارای ویژگی است که می تواند پردازنده های آینده اینتل را با محدود کردن CPU ها تحت تاثیر قرار دهد، مگر اینکه کاربران برای به روز رسانی برای باز کردن ویژگی هایی که قبلاً در سیلیکون وجود دارد، هزینه بپردازند.
چرا کاربران اینتل می توانند مجبور به پرداخت با لینوکس 5.18 شوند؟
نسخه جدید هسته لینوکس از ابتکار سیلیکون تعریف شده با نرم افزار (SDSi) اینتل پشتیبانی می کند. طبق این طرح، پردازنده‌های اینتل آینده با برخی از ویژگی‌های تراشه غیرفعال عرضه می‌شوند، مگر اینکه مشتری برای گواهی‌ای که قفل آنها را باز می‌کند، به Intel پرداخت کند، همانطور که در ویدیوی «نکات فناوری لینوس» توضیح می‌دهد:
این به اینتل اجازه می دهد تا پردازنده های خود را از نظر قیمت متمایز کند اما تراشه های مشابه را به مشتریان مختلف بفروشد. یک تراشه ممکن است برای بازی بهینه شده باشد در حالی که دیگری برای عملکرد روی سرور.
تولیدکنندگان CPU در حال حاضر تحت بخشی از این طرح با فروش تراشه‌هایی که رتبه‌بندی سرعت ساعت پایین‌تری نسبت به توانایی رسمی آنها دارند، فعالیت می‌کنند. به همین دلیل است که اورکلاک کردن تراشه‌ها یا افزایش سرعت کلاک پردازنده به تنظیماتی سریع‌تر از آنچه که برچسب‌گذاری شده است، در میان برخی از مشتریان، به‌ویژه گیمرها، محبوب بوده است.
SDSi اینتل می تواند به اقداماتی مانند اورکلاک پایان دهد. پردازنده‌های اینتل با این ویژگی، تلاش‌ها برای دور زدن آنها و عملکرد دریچه گاز را تا زمانی که اگر کاربر تلاش‌های ناموفق زیادی انجام دهد، راه‌اندازی مجدد شود، نظارت می‌کنند.
بعد با لینوکس 5.18 چه اتفاقی می افتد؟
SDSi ابتدا روی تراشه های زئون اینتل اعمال می شود. این CPU ها برای کامپیوترهای ایستگاه کاری و سرور به بازار عرضه می شوند. مشتریان شرکتی ممکن است تمایل بیشتری به پرداخت هزینه به اینتل برای باز کردن قابلیت‌های اضافی داشته باشند، زیرا این تراشه‌ها نسبت به پردازنده‌های رایانه‌های رومیزی به راحتی قابل ارتقا نیستند. هنوز هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه SDSi روی تراشه های مصرف کننده اعمال خواهد شد وجود ندارد، اما ممکن است در آینده تغییر کند.
از آنجایی که کاربران لینوکس از نظر ایدئولوژیک طرفدار آزادی نرم افزار هستند، طرح اینتل به وضوح با برخی از اعضای غیور جامعه سازگار نیست. در حالی که کاربران لینوکس ممکن است با تغییرات مخالفت کنند، هنوز هم ممکن است راه هایی برای دور زدن آنها پیدا کنند.
جاناتان کوربت در مقاله‌ای در LWN در فوریه نوشت: «آنتی‌ویژگی‌ها در نرم‌افزار آزاد دوام زیادی ندارند و درایورهای رایگان اغلب می‌توانند قابلیت‌های سخت‌افزاری را که فروشندگان آن برای در دسترس قرار دادن آن مناسب ندانند، باز کنند».
کاربران ناراضی لینوکس ممکن است به جای پرداخت هزینه برای باز کردن قفل بخشی از پردازنده در دستگاه های خود، CPU را به طور کامل جایگزین کنند، شاید با یکی از رقیب اینتل AMD.
در هر صورت، اکثر کاربران لینوکس زمان زیادی برای تصمیم گیری خواهند داشت. توزیع‌های لینوکس مدتی طول می‌کشد تا هسته را در سیستم‌های خود ادغام کنند، و توزیع‌های انتشاری مانند Arch را که تغییرات را به محض آماده شدن حذف می‌کنند، ممنوع می‌کند.
لینوکس 5.18 اورکلاکرهای تعیین شده را متوقف نمی کند
نسخه جدید هسته، مهم نیست که اینتل چه کاری انجام می دهد، احتمالاً نمی تواند مانع اورکلاکرها شود، اگر احتمالاً لغو ضمانت آنها را متوقف نمی کند. تعدادی ابزار نرم افزاری از جمله خود اینتل وجود دارد که می تواند به کاربران اجازه دهد تا دستگاه های اورکلاک شده خود را تغییر دهند تا بیشترین بهره را از پردازنده های خود ببرند.