شما برای یک مجموعه آنتی ویروس خوب هزینه می کنید، بنابراین باید بتواند همه ویروس ها و تهدیدها را شناسایی کند، درست است؟ به عمل کار برآید به سخندانی نیست…
اگر نگران امنیت دیجیتال خود هستید، احتمالاً نوعی برنامه آنتی ویروس بر روی دستگاه های خود نصب کرده اید. نرم افزار آنتی ویروس می تواند در حفظ ایمنی شما در حالت آفلاین و آنلاین بسیار مفید باشد، اما آیا 100 درصد مواقع کار می کنند؟ آیا آنتی ویروس همه بدافزارها و ویروس ها را حذف می کند؟
نرم افزار آنتی ویروس چگونه کار می کند؟
برنامه های آنتی ویروس ذاتا در فعالیت های دیجیتالی ما حیاتی هستند، به خصوص زمانی که آنلاین هستند. هزاران مجرم سایبری در سرتاسر جهان وجود دارند که به دنبال سوء استفاده از قربانیان ناآگاه هستند، چه به خاطر داده ها و چه پول یا هر دو. جرایم سایبری صنعت بزرگی است، بنابراین جای تعجب نیست که بسیاری از ما از نوعی برنامه آنتی ویروس برای محافظت از خود استفاده می کنیم.
همه برنامه های آنتی ویروس تفاوت های خاص خود را دارند، اما بسیاری از آنها به روشی بسیار مشابه کار می کنند.
یک برنامه آنتی ویروس معمولی دستگاه شما را برای فایل‌ها یا برنامه‌های ورودی مشکوک یا مضر، از جمله بدافزارها و ویروس‌ها، اسکن می‌کند. می توانید اسکن های دستی انجام دهید یا برنامه را به طور خودکار اسکن کنید. نرم افزار آنتی ویروس مجهز به پایگاه داده ای از کدها، فایل ها و سایر محتواهای خطرناک است تا بتواند به طور موثرتری آنچه را که ممکن است برای شما و دستگاه شما خطرآفرین باشد برجسته کند.
هنگامی که یک برنامه آنتی ویروس یک فایل یا برنامه مخرب را شناسایی می کند، آن را قرنطینه یا ایزوله می کند تا دیگر نتواند با سایر قسمت های دستگاه شما تعامل داشته باشد. سپس برنامه این فایل یا برنامه را اسکن می‌کند تا ببیند آیا واقعاً مضر است یا خیر، و اگر فکر کند که می‌تواند شما را به خطر بیندازد یا در حال حاضر خطرناک است، آن را از دستگاه شما حذف می‌کند.
اما نرم افزار آنتی ویروس چقدر در از بین بردن تهدیدات خوب است؟ آیا باید نگران خطرات باقی مانده باشید؟
آیا آنتی ویروس همه بدافزارها را حذف می کند؟
اگر از یک برنامه آنتی ویروس قانونی استفاده می کنید، احتمالاً هزینه ثابت یا اشتراک ماهانه پرداخت می کنید (اگرچه آنتی ویروس های رایگان نیز وجود دارد). بنابراین، در ازای پول خود، باید انتظار موفقیت کامل را داشته باشید، درست است؟ نه دقیقا.
به طور خلاصه، هیچ برنامه آنتی ویروسی وجود ندارد که ضریب موفقیت 100 درصدی داشته باشد. حتی محبوب‌ترین و قابل اعتمادترین ارائه‌دهندگان آنتی‌ویروس، مانند Norton و McAfee، نمی‌توانند هر برنامه یا فایل خطرناکی را شناسایی، قرنطینه و حذف کنند. دلایل متعددی برای این وجود دارد که از پایگاه داده های آنتی ویروس شروع می شود.
همانطور که قبلاً بحث شد، نرم افزار آنتی ویروس از پایگاه داده ای از فایل های مخرب و کدهای شناخته شده برای شناسایی هر چیزی خطرناک در دستگاه های شما استفاده می کند. اگر نوعی بدافزار بیاید که در پایگاه داده آنتی ویروس ثبت نشده باشد، احتمال پرواز در زیر رادار وجود دارد. به عنوان مثال، یک ارائه دهنده آنتی ویروس نتوانست به درستی پایگاه داده خود را به روز کند. این امر خطر آلوده شدن مشتریانش به بدافزار را افزایش می دهد.
علاوه بر این، انواع خاصی از بدافزارها و ویروس ها بسیار پیچیده هستند و می توانند به طور خاص برای جلوگیری از شناسایی آنتی ویروس طراحی شوند. برای مثال یک ویروس مخفی کاری را در نظر بگیرید. این یک نوع ویروس کامپیوتری با قابلیت دور زدن موانع آنتی ویروس است که آنها را برای قربانیان احتمالی بسیار خطرناک می کند. با استفاده از اصلاح کد و رمزگذاری، این نوع کد می تواند از اسکن آنتی ویروس استاندارد شما فرار کند و اغلب نیاز به نرم افزارهای سطح بالا برای متوقف کردن دارد.
همچنین شایان ذکر است که اگر هرگز نرم افزار آنتی ویروس خود را به روز نکنید، احتمال شناسایی بدافزار در دستگاه شما افزایش می یابد. به روز رسانی نرم افزار نقش مهمی در رفع ایرادات، حذف باگ ها و بهبود کیفیت کلی برنامه مورد نظر دارد. بنابراین، اگر برای مدت طولانی از به روز رسانی آنتی ویروس خود اجتناب کنید، ممکن است آسیب پذیری های امنیتی متعددی وجود داشته باشد که مجرمان سایبری می توانند از آنها سوء استفاده کنند.
با این حال، Norton و McAfee، دو برنامه آنتی ویروس با رتبه بالا، هر دو دارای ضریب موفقیت بالای 99 درصد هستند (همانطور که توسط Cybernews بیان شده است)، بنابراین هنوز هم بسیار سودمند هستند.
علاوه بر این، بسیاری از برنامه های آنتی ویروس مجموعه ای از ویژگی های امنیتی اضافی را در کنار تشخیص ساده ویروس و بدافزار ارائه می دهند. VPN ها، مدیریت رمز عبور، ضد هرزنامه، فایل های خردکن و فایروال ها تنها تعدادی از ویژگی های مفیدی هستند که می توانید در یک برنامه آنتی ویروس مدرن برای محافظت از دستگاه های خود استفاده کنید.
چگونه خود را در دستگاه های خود ایمن نگه دارید
اگرچه برنامه‌های آنتی‌ویروس کاملاً محفوظ نیستند، اما همچنان باید برای حفظ ایمنی خود با طفره رفتن از بدافزارها، هر کاری که می‌توانید انجام دهید.
ابتدا می توانید از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) استفاده کنید. VPN ها پروتکل هایی هستند که ترافیک اینترنتی شما را از طریق یک سرور راه دور ارسال می کنند، که تمام داده ها را رمزگذاری می کند و آن را برای چشمان کنجکاو غیرقابل کشف می کند. این بدان معنی است که احزاب مانند ISP شما، دولت و عوامل مخرب به فعالیت آنلاین شما دسترسی ندارند. این لایه از حریم خصوصی و امنیت می تواند تجربه آنلاین شما را بسیار ایمن تر کند.
امروزه ارائه دهندگان VPN قابل اعتماد مختلفی از جمله NordVPN، ExpressVPN و SurfShark وجود دارد. همه اینها به یک هزینه ثابت یا ماهانه نیاز دارند، اما به طور کلی یک گزینه مطمئن تر و مطمئن تر از VPN های رایگان هستند، که می توانند گزارش های داده را ضبط کنند یا محافظت کمتری ارائه دهند.
علاوه بر این، می‌توانید از وب‌سایت‌های بررسی پیوند برای اسکن URLهای وب‌سایت و تعیین امن بودن آنها استفاده کنید. مجرمان سایبری معمولاً بدافزار را منتشر می کنند یا با استفاده از پیوندهای مخرب کلاهبرداری های مهندسی اجتماعی را انجام می دهند. بنابراین، قبل از کلیک بر روی هر پیوندی که برای شما ارسال می شود، مطمئن شوید که آن را از طریق یک چک کننده اجرا کرده اید تا مشروعیت آن را تأیید کنید.
وقتی در اینترنت هستید، قطعاً تصمیم گیری عاقلانه سودمند است. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید برنامه‌ای را دانلود کنید، و فقط از طریق یک وب‌سایت مخفی در دسترس است، همیشه بهتر است به دل خود اعتماد کنید و از آن جلوگیری کنید. اگر یک فرستنده جدید پیوست یا پیوندی را در اختیار شما قرار می دهد، محتاط باشید و اگر خدمات یا محصولی بیش از حد خوب به نظر می رسد که درست باشد، احتمالاً درست است. استفاده از وب‌سایت‌های قابل اعتماد مهم است، چه سایت‌های پخش جریانی، خرده‌فروشی، فروشگاه‌های اپلیکیشن یا موارد دیگر.
اگر از ایمیل استفاده می کنید، فعال کردن فیلترهای اسپم ارائه دهنده خود نیز ایده خوبی است. فیلترهای هرزنامه ایمیل، ایمیل‌های هرزنامه احتمالی را دریافت می‌کنند و آن را به یک پوشه جداگانه منتقل می‌کنند، که از نمایش آن در صندوق ورودی مستقیم شما جلوگیری می‌کند. این می تواند شما را از ارتباطات مخرب دور نگه دارد، برخی از آنها ممکن است حاوی پیوندها یا پیوست های انتشار دهنده بدافزار باشند. اکثر ارائه دهندگان ایمیل معتبر دارای ویژگی ضد اسپم هستند، از جمله Gmail، Proton Mail و Outlook.
همچنین باید مطمئن شوید که تمام دستگاه های شما با رمز عبور محافظت می شوند. در حالی که بسیاری از بدافزارها و ویروس ها از راه دور پخش می شوند، موارد زیادی از عفونت دستی وجود داشته است که در آن مهاجم نیاز به دسترسی مستقیم به دستگاه مورد نظر دارد. برای کاهش احتمال این امر، باید تمام دستگاه های خود را با یک رمز عبور یا اسکن بیومتریک قفل کنید تا مطمئن شوید که فقط شما به آن دسترسی دارید.
آنتی ویروس بی نقص نیست اما نقشی حیاتی دارد
اگرچه برنامه های آنتی ویروس 100 درصد مواقع کار نمی کنند، اما همچنان در حفظ امنیت دیجیتال شما بسیار مهم هستند. اگر از یک ارائه دهنده آنتی ویروس معتبر و قابل اعتماد استفاده می کنید، این کار را ادامه دهید، زیرا این نرم افزار برای ایمن نگه داشتن دستگاه شما از بدافزارها و ویروس ها کار می کند. این یک فناوری کامل نیست، اما ما قطعا باید آن را حفظ کنیم!