مغزهای ما همه بهصورت متفاوتی کار میکنند. من؟ متوجه شدم که وقتی نوار وظیفه را نمیبینم، تمرکز بهتری دارم، بنابراین شروع به مخفی کردن آن کردم. تا به حال، از این کار پشیمان نمیشوم.
مغزهای ما همه به شکل متفاوتی کار میکنند. مغزم؟ متوجه شدم که وقتی نوار کار را نمیبینم بهتر میتوانم تمرکز کنم، بنابراین شروع به پنهانسازی آن کردم. تا به حال از این کار پشیمان نشدهام.
نوار کار یک حواسپرتی است
نوار کار به طور پیشفرض همیشه حاضر است. معمولاً در تمام پایین صفحه گسترش مییابد و شما را به تعویض برنامهها یا بررسی اعلانها دعوت میکند.
نمایش زمان شاید کمترین حواسپرتی باشد که نوار کار ایجاد میکند، و حتی آن هم میتواند مشکوک باشد. تعداد کمی از ما وقتی در دفترچه فیزیکی مینویسیم، ساعت دیجیتال را در گوشه صفحه میگذاریم. شخصاً زمان را به هر حال روی ساعت هوشمندم بررسی میکنم، صرفنظر از اینکه در کامپیوتر هستم یا نه.
خوشبختانه روشی وجود دارد تا از نمایش همزمان این همه حواسپرتیها جلوگیری کنیم، روشی که صرفنظر از رایانهای که استفاده میکنید در دسترس است—پنهانسازی خودکار نوار کار. نحوه انجام این کار متفاوت است. میتوانید نوار کار را در ویندوز با استفاده از برنامه Settings سفارشی کنید. در مک، System Preferences را بررسی کنید. اگر مثل من از سامسونگ DeX استفاده میکنید، میتوانید این تنظیم را با کلیک راست روی نوار کار پیدا کنید.
حفظ تمرکز من بر روی کاری که انجام میدهم
سرعاً نوار کار را مخفی نکردم زیرا به نظر میرسد این قدمی به عقب باشد. بخشی از رابطی که برای همیشه قابل مشاهده طراحی شده است را کم دسترس میکنم. اما دریافتم که گاهی اصطکاک مفید است.
با نوار کار مخفی، چشمانم به سمت آن نمیلغزد. کمتر به برنامههای دیگر که در حال اجرا هستند فکر میکنم و بدون نیاز نرمافزار را عوض میکنم. میدانم تنها کسی نیستم که نماد مرورگر وب را میبیند، به چیزی که پیشتر میخواستم جستجو کنم فکر میکند و ۳۰ دقیقه بعد بهطور عجیبی در یک سابردیت خندهدار پایان میدهد.
همچنین عادت دارم درایور برنامهها را باز کنم، دلیل باز کردنش را فراموش کنم، بین صفحات رفت و آمد کنم تا ببینم آیا چیزی یادم را زنده میکند، اما در نهایت یوتیوب را باز میکنم و سعی میکنم در حین کار ویدئویی را پخش کنم.
اگر مخفیکردن نوار کار انجام چند کار همزمان را سختتر کند، این به نفع من است. مونیتورم به اندازهای بزرگ است که معمولاً تمام پنجرههای مورد نیازم را بهصورت همزمان میتوانم ببینم. اگر به برنامههای بیشتری نیاز داشته باشم، به احتمال زیاد سعی میکنم بیش از حد مدیریت کنم.
بله، پنهانسازی خودکار میتواند یک گام اضافی بین وظایف تولیدی ایجاد کند، اما همچنین میتواند کارهای غیرمحصولی را نیز آهسته کند. انتظار یک ثانیهی اضافی برای ظاهر شدن نوار کار به نفع من است اگر احتمال انحراف از کاری که انجام میدهم را کاهش دهد.
من برنامهها را بهصورت عمدیتری باز میکنم
از آنجایی که باز کردن نوار کار کمی زمان میبرد، اکنون کمتر از موشواره برای باز کردن برنامهها استفاده میکنم. در عوض، کلید میانبر صفحهکلید که درایور برنامهها را باز میکند میزنم، چند حرف اول نام برنامه را تایپ میکنم و اینتر میزنم.
اگر برنامه هنوز باز نشده باشد، این عمل برنامه را باز میکند. اگر برنامه قبلاً باز باشد، به سرعت به پنجرهی بازشدهی آن سوئیچ میکند. این روش مدیریت پنجرهها را آنقدر ارزشمند میدانم که وقتی در دانشگاه بودم، نرمافزارهای شخص ثالثی برای این ویژگی نصب کردم. اکنون این ویژگی بهصورت ذاتی در عملکرد کامپیوترها لحاظ شده است. تنها چیزی که باید بدانید، میانبرهای لازم هستند. در ویندوز، کلید Windows را فشار دهید. در مک، ترکیب Command + Space است.
پنهانسازی خودکار نوار کار به من کمک نمیکند سریعتر کار کنم. بلکه به من کمک میکند بر وظیفهام بمانم. در نهایت، این دو یکدیگر هستند. اگر کاری یک ساعت طول بکشد اما در واقع دو ساعت طول بکشد، معمولاً حواسپرتیها دلیل این هستند.
همانند میز کار در دفتر خانهام، وقتی اطرافم پر از شلوغی نباشد بهتر کار میکنم. نوار کار بهسرعت با آیکونها پر میشود و اگر زمانی بگذارم تا تمام این حواسپرتیها را کنار بزنم، میتوانم کارهای عمیقتری انجام دهم.