سرویسهای ذخیرهسازی ابری رایگان یک نقطه شروع عالی برای پشتیبانگیری از دادههای شما هستند. اما همانگونه که برای من پیش آمد، بهسرعت با محدودیتهای گزینههای ذخیرهسازی ابری رایگان مواجه میشوید و بهجای ایجاد حسابهای متعدد یا پاککردن فایلهایم، به یک گزینه بهتر روی آوردهام.
سرویسهای ذخیرهسازی ابری رایگان نقطهٔ شروع عالی برای پشتیبانگیری از دادههای شما هستند. اما، همانند من، به سرعت با محدودیتهای گزینههای ذخیرهسازی ابری رایگان مواجه میشوید و بهجای ایجاد حسابهای متعدد یا حذف فایلهایم، به یک گزینه بهتر سوئیچ کردهام.
چرا استفاده از ذخیرهسازی ابری رایگان را متوقف کردم
ذخیرهسازی ابری رایگان برای پشتیبانگیری از دادههای شما واقعا مفید است، اما با برخی محدودیتهای نسبتاً بزرگ مواجه میشوید.
۱. محدودیتهای ذخیرهسازی
بهجز Google Drive (که فکر میکنم ۱۵ گیگابایت برای اکثر کاربران عالی است)، همیشه احساس میکردم که محدودیتهای ذخیرهسازی سرویسهای پشتیبانگیری ابری رایگان مرا محدود میکند. بهعنوان مثال، Dropbox فقط ۲ گیگابایت ارائه میدهد مگر اینکه در یک برنامه پولی مشترک شوید، در حالی که نسخههای رایگان OneDrive و iCloud تا ۵ گیگابایت محدود شدهاند.
اگرچه آزاد کردن فضای OneDrive و سایر سرویسها ساده است، حذف فایلها و پوشههایی که ترجیح میدهم نگه دارم بهسرعت آزاردهنده شد. میفهمم این ابزارها شرکتهای تجاری هستند و نیاز به کسب درآمد دارند، بنابراین از محدود کردن فضای رایگان آنها عصبانی نیستم. با این حال، اکثر افراد بهسرعت از مجوز دادهٔ رایگان فراتر میروند.
۲. ویژگیهای امنیتی کمتر
بسیاری از سرویسهای ابری بزرگ دارای «ویژگیهای امنیتی استاندارد» مانند رمزنگاری پیشرفته و مجوزهای مشاهده/ویرایش هستند. در حالی که اینها بسیار مفیدند و دادههای شما را محافظت میکنند، نسخههای پرداختی معمولاً کنترل بیشتری به شما میدهند.
بهعنوان مثال، برخی از برنامههای پیشرفتهٔ Dropbox دارای ویژگی قفلگذاری فایل هستند. همچنین، اشتراک Standard به کاربران امکان تنظیم مدیران حساب را میدهد. در همین حال، نسخههای پرداختی OneDrive از حفاظت در برابر ransomware برخوردارند؛ برنامههای Personal و Family نیز از Microsoft Defender استفاده میکنند.
هر ویژگی امنیتی پیشرفتهای ضروری نیست، اما داشتن انعطافپذیری و کنترل بیشتر خوشایند است.
۳. زمانبندیهای محدود بازیابی
گاهی پس از حذف یک سند پشیمان میشوم. اگر بخواهم آن را بازیابی کنم، با سرویسهای پشتیبانگیری ابری رایگان محدودیت زمانی دارم. بهعنوان مثال، Dropbox فقط بازیابی دادههای تا ۳۰ روز را در برنامهٔ رایگان ارائه میدهد.
با این حال، برای برنامههای Standard و Professional، شما ۱۸۰ روز برای بازیابی فایلهای از دست رفته دارید. علاوه بر این، میتوانم بازیابی طولانیمدت داشته باشم و در صورت تمایل، فایلهایم را در طول یک سال بازیابی کنم.
۴. محدودیتهای بهاشتراکگذاری فایل
حتی بهترین سرویسهای ذخیرهسازی ابری محدودیتهای بهاشتراکگذاری فایل برای کاربران رایگان دارند. بهعنوان مثال، WeTransfer فقط حداکثر ۳ گیگابایت را برای اشتراکگذاری و دریافت در برنامهٔ رایگان اجازه میدهد. چون من از چنین سرویسهایی برای بهاشتراکگذاری آلبومهای عکس استفاده میکنم، میتوانم بهسرعت این محدودیت را مصرف کنم.
علاوه بر محدودیتهای حجم فایل، من از تعداد انتقالهایی که میتوانم انجام دهم نیز احساس محدودیت میکنم. WeTransfer فقط اجازهٔ ده انتقال در ماه را میدهد. در مقابل، ارتقا به برنامهٔ پولی به من اجازهٔ اشتراکگذاری نامحدود حجم فایل و تعداد انتقالها را میدهد.
pCloud مثال دیگری از سرویس پرداختی است که بهاشتراکگذاری فایل بهتر ارائه میدهد. بسته به برنامهٔ من، میتوانم بین ۵۰۰ گیگابایت و ۲ تراбайت منتقل کنم.
۵. پشتیبانی مشتری ضعیفتر
اگرچه من تنها چند بار به پشتیبانی مشتری در سرویسهای ذخیرهسازی ابری نیاز داشتهام، دانستن اینکه این گزینه در دسترس است آرامش ذهنی میدهد. مشتریان رایگان غالباً اولویت کمتری دارند، بنابراین باید بیشتر منتظر پاسخها بمانم.
میتوانم این مشکل را بهراحتی با ارتقا به برنامهٔ پرداختی حل کنم. مایکروسافت پشتیبانی مستمر برای کاربران پرداختی OneDrive ارائه میدهد و pCloud نیز بهطور مشابه پشتیبانی اولویتدار در برخی برنامهها دارد. صحبت سریعتر با کسی بسیار بهتر از گشتن در پایگاه دانش یا استفاده از یک ربات گفتگو هوش مصنوعی است.
چه کاری بهجای آن انجام میدهم
من از هر دو گزینهٔ آنلاین و آفلاین برای مقابله با محدودیتهای سرویسهای پشتیبانگیری ابری رایگان استفاده میکنم. تنوعبخشی به فضای ذخیرهسازی ابریام بهطور همزمان از بسیاری از مهمترین اشتباهات رایج پشتیبانگیری داده جلوگیری میکند.
۱. خرید ذخیرهسازی ابری پریمیوم
من چند سرویس ذخیرهسازی ابری پریمیوم خریداری کردهام و دو ابزار اصلی من Dropbox و iCloud هستند. من از اولین برای ذخیرهسازی عکسهای حرفهای و فایلهای مهم استفاده میکنم، در حالی که iCloud عمدتاً برای ذخیرهسازی عکسها، یادداشتها و غیره از آیفونم بهکار میرود.
ذخیرهسازی ابری پریمیوم معمولاً بسیار مقرونبهصرفه است؛ من ماهانه ۲٫۹۹ دلار برای ۲۰۰ گیگابایت ذخیرهسازی پرداخت میکنم. این مقدار برای من ایدهآل است، اگرچه میتوانم تا ۱۲ تراбайت دریافت کنم در صورتی که به «برنامهٔ مناسب ذخیرهسازی iCloud» نیاز داشته باشم.
در حالی که من ماهانه پرداخت میکنم، برخی سرویسهای پشتیبانگیری ابری—مانند pCloud—طرحهای مادامالعمر ارائه میدهند. اگر مطمئن بودم که با یک سرویس ادامه میدهم، فکر میکنم این گزینه ارزش فوقالعادهای برای هزینه باشد.
۲. خرید درایوهای سخت خارجی برای پشتیبانگیری
برای محافظت کامل خود در برابر از دست دادن دادهها و افزایش محدودیتهایم، یک «LaCie Rugged USB-C 2TB External Hard Drive» خریداری کردم. با وجود ذخیرهسازی هزاران فایل RAW (بسیاری از آنها دادهٔ قابل توجهی مصرف میکنند) و همهٔ اسناد مهمم، هنوز به حد ذخیرهسازی نرسیدهام.
علاوه بر داشتن یک گزینهٔ پشتیبانگیری قابل اعتماد، یک درایو سخت خارجی خریداری کردم تا بدون نیاز به اتصال اینترنت به فایلهایم دسترسی داشته باشم. با این حال، همچنان مهمترین فایلها و پوشههایم را بهصورت دوتایی به سرویسهای ابری نیز پشتیبانگیری میکنم.
تنها مسائلی که هنگام استفاده از یک درایو سخت بهعنوان پشتیبان باید مراقب باشید، اطمینان از این است که زود خراب نشود. چندین راه برای افزایش طول عمر درایو خارجی وجود دارد که عمدتاً به حفظ امنیت درایو و جلوگیری از استفادهٔ بیش از حد مرتبط است. اگر از درایو خارجی خود بهعنوان یک پشتیبان واقعی استفاده میکنید، احتمالاً آن را همراه خود حمل نمیکنید (همانطور که من این درایو مقاوم را انجام میدهم)، اما نگه داشتن آن در مکان امن برای حفاظت از دادههایتان مهم است.