کل مفهوم رمزگذاری یک بار من را با تمام آن اصطلاحات فنی که در اطراف پرواز می کردند ، مرعوب کرد. اما بعد از غواصی و در واقع خودم ، فهمیدم که رمزگذاری به طرز شگفت آور ساده برای استفاده و فوق العاده کاربردی برای زندگی روزمره است.
کل مفهوم رمزگذاری یک بار من را با تمام آن اصطلاحات فنی که در اطراف پرواز می کردند ، مرعوب کرد. اما بعد از غواصی و در واقع خودم ، فهمیدم که رمزگذاری به طرز شگفت آور ساده برای استفاده و فوق العاده کاربردی برای زندگی روزمره است.
رمزگذاری چگونه کار می کند
رمزگذاری داده های شما را با تبدیل آن به کدی که فقط شخصی با رمز و رمز صحیح یا کلید می تواند رمزگشایی کند ، ایمن نگه می دارد. هنگامی که یک فایل یا پیام را رمزگذاری می کنید ، اطلاعات را تقلید می کنید تا برای هر کس دیگری به عنوان مزخرف ظاهر شود. فقط افراد دارای کلید مناسب می توانند آن را به چیزی قابل خواندن تبدیل کنند ، که از داده های خصوصی شما محافظت می کند ، خواه آن را ارسال کنید یا فقط آن را ذخیره می کنید.
در کنار رمزگذاری ، هشویی فرآیند مهم دیگری است که اغلب در امنیت داده ها استفاده می شود. به جای قفل و باز کردن اطلاعات ، هشویی یک اثر انگشت منحصر به فرد برای داده های شما ایجاد می کند. اطلاعات شما را می گیرد و آن را از طریق یک الگوریتم اجرا می کند و رشته ای از اعداد و حروف را به شما می دهد که نمایانگر اصلی هستند. شما نمی توانید از هش برای بازیابی داده های اصلی استفاده کنید ، اما می توانید از آن برای تأیید اینکه آیا چیزی تغییر کرده است استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر پرونده ای را بارگیری می کنید ، می توانید هش آن را با اصل مقایسه کنید تا اطمینان حاصل شود که هیچ چیز دستکاری نشده است.
به طور خلاصه ، رمزگذاری اطلاعات شما را خصوصی نگه می دارد و به شما امکان می دهد بعداً با کلید مناسب آن را باز کنید. هشدار به تأیید اینکه داده های شما تغییر نکرده است ، کمک می کند. هر دو در پس زمینه بی سر و صدا کار می کنند ، و برای بهره مندی از آنها نیازی به درک تمام جزئیات فنی ندارید.
امروزه ، ابزارهای زیادی برای رمزگذاری ، رمزگشایی ، هش و مدیریت کلیدها در دسترس است تا به ایمن نگه داشتن داده های شما کمک کند. در اینجا برخی از گزینه های برتر من برای رمزگذاری به راحتی پرونده های من ، درایوهای فلش و ایمیل.
رمزگذاری سریع بایگانی من با 7-zip
من 7-zip را انتخاب کردم زیرا این برنامه رایگان ، قابل اعتماد و معمولاً در اکثر رایانه های ویندوز است. رمزگذاری پرونده ها با آن بسیار ساده تر از آنچه انتظار داشتم بود ، و اکنون هر زمان که می خواهم قبل از ذخیره یا ارسال آنها به شخصی ، پرونده ها و اسناد را خصوصی نگه دارم.
در اینجا نحوه انجام این کار آورده شده است. من روی پرونده یا پوشه ای که می خواهم از آن محافظت کنم راست کلیک کنم ، سپس 7-zip را انتخاب کرده و Add to Archive را انتخاب کنید. در پنجره ای که ظاهر می شود ، من همیشه قالب بایگانی را از ZIP به 7Z تغییر می دهم. فرمت 7Z در مقایسه با فرمت پیش فرض ZIP ، ویژگی های امنیتی و رمزگذاری قوی تری را ارائه می دهد.
بعد ، رمز عبور را تنظیم کردم. من مطمئن هستم که از یکی از آنها حداقل 12 کاراکتر استفاده می کنم و حروف ، اعداد و نمادها را با حروف بزرگ و کوچک مخلوط می کند. یک رمز عبور قوی بسیار مهم است. به یاد داشته باشید ، مهم نیست که رمزگذاری چقدر خوب باشد ، یک رمز عبور ضعیف می تواند آن را خراب کند.
من همچنین کادر نام پرونده های رمزگذاری شده را بررسی می کنم. این نه تنها محتوای پرونده های شما بلکه حتی نام آنها را پنهان می کند. اگر این موضوع را رد کنید ، کسی هنوز هم می تواند ببیند که پرونده ها چه نامیده می شوند ، حتی اگر نتوانند آنها را باز کنند.
روش رمزگذاری به طور پیش فرض روی AES-256 تنظیم شده است ، که همان استانداردی است که توسط سازمان های دولتی استفاده می شود. من به این موضوع می چسبم زیرا ثابت شده است و اوضاع را کند نمی کند.
پس از کلیک بر روی OK ، 7-ZIP بایگانی رمزگذاری شده را در همان پوشه پرونده های اصلی من ایجاد می کند. معمولاً فقط چند ثانیه طول می کشد. من همیشه بایگانی های رمزگذاری شده خود را با تلاش برای باز کردن آنها آزمایش می کنم ، فقط برای اینکه مطمئن شوید رمز عبور را به خاطر می آورم و همه چیز کار می کند.
برای تقویت امنیت خود ، من هرگز پرونده رمزگذاری شده و رمز عبور را از طریق همان کانال ارسال نمی کنم. اگر به کسی بایگانی به کسی ایمیل کنم ، رمز عبور را از طریق تلفن یا متن به اشتراک می گذارم. به این ترتیب ، حتی اگر کسی ایمیل را رهگیری کند ، نمی تواند وارد پرونده ها شود.
هنگامی که آن را آویزان کردید ، رمزگذاری با 7-zip طبیعت دوم می شود. این یک روش ساده برای حفظ پرونده های خصوصی شما واقعاً خصوصی است.
رمزگذاری درایوهای فلش با bitlocker
بعد از یادگیری نحوه رمزگذاری هارد دیسک خود با Bitlocker ، فهمیدم که نیاز به رمزگذاری درایوهای فلش خود نیز دارم ، زیرا در طول سالها یکی از آنها را از دست داده ام. این دستگاه های کوچک به راحتی قابل جابجایی هستند ، و من نمی خواستم کسی از طریق پرونده های پرسنلی من گیر بیفتد. Bitlocker ، که در ویندوز ساخته شده است ، ساده ترین راه برای ایمن نگه داشتن همه چیز در درایوهای من است.
تنظیم BitLocker بسیار ساده است. من درایو فلش خود را وصل کردم و File Explorer را باز کردم. سپس بر روی درایو راست کلیک کرده و Bitlocker را روشن کنید. در ویندوز 11 ، من گاهی اوقات برای دیدن این انتخاب باید گزینه های بیشتری را کلیک کنم.
Bitlocker درایو را برای رمزگذاری آماده می کند ، که به طور معمول فقط یک یا دو دقیقه طول می کشد. پس از آن ، از من می خواهد که رمز عبور را تنظیم کنم. من همیشه از یک رمز عبور قوی و منحصر به فرد استفاده می کنم که متفاوت از مواردی است که برای حساب های خود استفاده می کنم. از آنجا که من هر بار که درایو را باز می کنم باید این رمز عبور را تایپ کنم ، مطمئن هستم که این چیزی است که می توانم به خاطر بسپارم اما هنوز هم حدس زدن آن دشوار است.
در مرحله بعد ، Bitlocker می پرسد که من می خواهم کلید بازیابی خود را ذخیره کنم. این کلید مهم است. اگر رمز عبور خود را فراموش کنم ، کلید بازیابی تنها راه بازیابی پرونده های من است. من آن را در یک مکان امن ، مانند ذخیره ابری من یا یک نسخه چاپی که در خانه ذخیره شده است ذخیره می کنم.
Bitlocker سپس به من اجازه می دهد تا چقدر از درایو رمزگذاری را انتخاب کنم. برای یک درایو جدید ، من فقط سریعتر از رمزگذاری فضای استفاده شده استفاده می کنم. اگر درایو در حال حاضر پرونده هایی روی آن داشته باشد ، من تصمیم می گیرم کل درایو را رمزگذاری کنم تا مطمئن شوم که هیچ چیز محافظت نشده است.
همچنین گزینه ای برای سازگاری رمزگذاری وجود دارد. من همیشه حالت سازگار را انتخاب می کنم ، بنابراین درایو روی هر رایانه ویندوز کار می کند ، نه فقط آخرین موارد. در صورت نیاز به استفاده از درایو در دستگاه قدیمی تر ، سردردهای من را نجات می دهد.
هنگامی که همه چیز را تأیید کردم ، Bitlocker شروع به رمزگذاری می کند. برای درایوهای بزرگتر ، این می تواند کمی طول بکشد ، اما من می توانم در طی فرآیند از رایانه خود استفاده کنم. پس از اتمام کار ، من یک نماد قفل را در درایو در File Explorer مشاهده می کنم و نشان می دهد که از آن محافظت می شود.
پس از تنظیم ، استفاده از یک درایو رمزگذاری شده آسان است. وقتی آن را به رایانه ویندوز وصل می کنم ، Bitlocker رمز عبور من را می پرسد. من همچنین می توانم آن را تنظیم کنم تا به طور خودکار روی رایانه اصلی خود باز شود ، اما از آنجا که امنیت را کاهش می دهد ، مراقب این کار هستم.
سهولت استفاده احتمالاً یکی از بزرگترین دلایلی است که من از Bitlocker استفاده می کنم. این خیلی آسان است که من واقعاً دلیلی ندارم که درایوهای فلش شخصی خود را رمزگذاری نکنم. اکنون ، حتی اگر درایو را از دست بدهم ، می دانم که پرونده های من محافظت می شوند و به داده های شخصی من نمی توان به راحتی در خارج از دستگاه ویندوز من دسترسی پیدا کرد.
چگونه ایمیل خود را با PGP رمزگذاری می کنم
وقتی می خواهم پیام های من کاملاً خصوصی بمانند ، حتی از طریق ارائه دهندگان ایمیل ، از رمزگذاری PGP با Kleopatra استفاده می کنم. روش های دیگری برای ارسال ایمیل های رمزگذاری شده PGP در لینوکس وجود دارد ، اما من از زمان استفاده از ویندوز Kleopatra را انتخاب می کنم. برای راه اندازی کمی تلاش بیشتری می کند ، اما پس از قطع کردن آن ، روند کار ساده است و به شما حریم خصوصی پایان به پایان می رسد.
ابتدا بسته GPG4Win را که شامل Kleopatra است ، بارگیری و نصب می کنم. بعد از باز کردن Kleopatra ، با وارد کردن نام ، ایمیل و یک عوارض قوی ، جفت کلید خودم را ایجاد می کنم. Kleopatra دو کلید برای من ایجاد می کند: یک کلید عمومی که می توانم با هر کسی که می خواهد پیام های رمزگذاری شده برای من ارسال کند ، و یک کلید خصوصی که من در رایانه خود ایمن نگه دارم ، به اشتراک بگذارم.
وقتی می خواهم یک پیام رمزگذاری شده ارسال کنم ، معمولاً آن را در دفترچه یادداشت می نویسم. سپس ، در Kleopatra ، روی دکمه Sign/Encrypt کلیک می کنم و با پیام خود فایل متنی را انتخاب می کنم. جعبه را برای رمزگذاری با رمز عبور بررسی می کنم و رمز عبوری را وارد می کنم که با گیرنده خود به اشتراک می گذارم. پس از کلیک بر روی رمزگذاری ، Kleopatra یک پرونده رمزگذاری شده جدید PGP ایجاد می کند.
من می توانم این فایل رمزگذاری شده را از طریق ایمیل ارسال کنم. برای باز کردن آن ، گیرنده فقط به Kleopatra و رمز عبوری که من تنظیم کردم نیاز دارد. آنها روی پرونده PGP راست کلیک کرده ، Open with Kleopatra را انتخاب کرده و رمز عبور را وارد می کنند. Kleopatra سپس پرونده را رمزگشایی می کند و پیام اصلی را نشان می دهد.
هر دو نفر باید Kleopatra یا یک ابزار PGP مشابه داشته باشند و باید رمز عبور یا عوارض را بدانند. برای به اشتراک گذاری ایمن ، می توانم از طریق یک ملاقات یا یک تماس ایمن (با استفاده از سیگنال یا واتساپ) به گیرنده خود اطلاع دهم ، و سپس برای هر پرونده PGP که ارسال می کنم ، یک مسیر عبور جدید را وصل کنید.
گذشته از پیام های ساده ، از PGP نیز می توان برای رمزگذاری انواع پرونده ها مانند PDF ، ضبط صوتی ، فیلم ها و نرم افزار استفاده کرد. بنابراین ، مواردی مانند مقالات حقوقی ، سوابق مالی یا ایده میلیون دلاری بعدی شما قطعاً ارزش رمزگذاری با PGP را هنگام ارسال آنها از طریق ایمیل دارند.
پس از شروع استفاده از این ابزارها در کارهای روزمره ، فهمیدم که ایمن نگه داشتن پرونده ها و پیام های خصوصی من چقدر آسان است. این که آیا من بایگانی خود را قفل می کنم ، از درایوهای فلش محافظت می کنم ، یا ایمیل های حساس را ارسال می کنم ، رمزگذاری اکنون فقط یک قدم ساده دیگر برای محافظت از زندگی دیجیتال من است. اگر از امتحان کردن آن دریغ کرده اید ، می توانم بگویم ارزش چند دقیقه ای برای یادگیری دارد. خود آینده شما از شما تشکر می کند که حریم خصوصی را به یک عادت تبدیل کرده اید.